به گزارش خبرنگار مجله موسیقی توژال، اولین کنسرت ارکستر سمفونیک تهران در سال 1403 با عنوان «از دنیای جدید» به رهبری منوچهر دوست من است شامگاه چهارشنبه 9 خرداد ماه اجرای آثار بزرگان موسیقی جهان در تالار الوحدت برگزار شد.

قطعاتی از “اورتور ایفیگنی به آلیس – آندانته” توسط کریستوف ویلیبالد ریتر فون گلوک آهنگساز آلمانی “کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره 5” توسط یوهان سباستین باخ آهنگساز آلمانی و «سمفونی شماره 9 (از دنیای جدید)» توسط آنتونین دووراک آهنگساز اهل چک برای این کنسرت در نظر گرفته شده بود.

در قسمت اول این کنسرت قطعه «آندانته» از «اورتو ایفیگنی در آلیس» و «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره 5» اجرا شد. صحبایی پیش از این درباره این قطعه گفته بود که «اورتور ایفیگنیا در آلیس» اپرایی با فضایی غمگین، تراژیک و قهرمانانه است و «کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره پنج» همان فضای قبلی را تکرار می کند.

در این کنسرت پس از اجرای اولین قطعه، رهبر ارکستر، نوازندگان بادی و کوبه ای و تعدادی از نوازندگان جوان سازهای زهی پس از دقایقی صحنه را ترک کردند سیاوش دمیریان این پیانیست روی صحنه حاضر شد و 26 نوازنده زهی ویولن، ویولا، ویولن سل و کنترباس به همراه یک پیانیست و رهبر ارکستر کنسرتو برای پیانو و ارکستر در فا مینور شماره 5 را در سه قسمت اجرا کردند. «آلگرو»، «لارگو» و «پرستو» اجرا شد که مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت.

پس از پایان این قطعه رهبر ارکستر و اعضای ارکستر صحنه را ترک کردند و پس از چند دقیقه استراحت، تمامی نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران برای دومین قسمت از این کنسرت «سمفونی شماره یک» به روی صحنه بازگشتند. ” 9 (از دنیای جدید)» اثر آنتونین دورژاک در چهار بخش «آداجیو – آلگرو مولتو»، «لارگو»، «اسکورسو» و «آلگرو»، اجرای این قطعه اوج و ادای احترام ارکستر سمفونیک تهران تلقی شد. که مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت.

الصاحبی پیش از این درباره این قطعه گفته بود: سمفونی شماره 9 (از دنیای جدید) اثر بسیار ارزشمند و معروفی است و می توانم بگویم یکی از بهترین قطعاتی است که برای یک ارکستر سمفونیک نوشته شده است و قسمت دوم این قطعه بسیار نوستالژیک است.

سازهای کوبه ای آغاز این قطعه بود و به نظر می رسید که ورود به دنیای جدید را اعلام می کرد، “سمفونی شماره 9 در ای مینور، Opus 95” معروف به سمفونی “از دنیای جدید” که دووراک این اثر را در سال 1893 درباره آن نوشت. زمانی که او کنسرواتوار ملی آمریکا را در نیویورک رهبری می کرد.

سمفونی چهار قسمتی «از دنیای جدید» یکی از مشهورترین آثار دووراک و یکی از مشهورترین آثار سمفونیک موسیقی غربی است. این سمفونی تحت تأثیر رقص ها و آهنگ های سیاه و هندی ساخته شد.

قسمت اول سمفونی دنیای جدید شامل مقدمه و پس زمینه ای کوتاه با لحنی عاشقانه است که در سراسر سمفونی با رنگ ها و تنظیم های مختلف تکرار می شود. قسمت دوم با لحنی ملایم و شاعرانه، انعکاسی از یکی از ترانه های معنوی بومیان آمریکاست که کم کم به ملودی دیگری می پیوندد و یادآور آهنگ محبوب و معروف سیاه پوستان آمریکا به نام «دیلیجان زیپا، آهسته شو» است.

موومان سوم یک اسکرستوی شاد است، آهنگی برگرفته از میهن آهنگساز که بیانگر رقص و پایمال روستایی است و موومان چهارم پایانی قدرتمند است که سمفونی را با نت بالایی از شادی و هیجان به پایان می رساند.

محمدرضا کریمی (استاد مراسم)، امیر مینوسپهر، فرزاد سعیدی، احسان شامی، عرفان شریف زاده، فرماهر حسن بیگلو، هومن جلالت، سینا صالحی، هورام ترابی، فرید ذاکری، حسن ملکی، سجاد صالح آبادی، بهروزی گلکارا. ). ) 1)، مونیکا لیران، ماهوش اصغری، پیمان شامی، سارا بایرام زادگان، موذن میرزایی، علیرضا گلستان، حمید خدایی، فرناز زندیه، عرفان جوایدنیا، امیر مهزیار قاسمی (دو ویولن)، کاوه نصیری، زهرا عبدزاده هاشم زاده، هما باهون. جاوید پناهی، آرین زمانی، اشکان نزار، روشا تاشه (ویولا)، مجید اسماعیلی، کیانمهر کاشاورز، علی آقاجانی، غزاله شیرازی، شهرزاد مجد، هلیا پورکریمی، روزان فلاح بردبار، هامون قادری، هستی علیزاده (ویولن) پروانه آنارچی، محمدرضا جبار، آوا پویا کاشانی، نازنین احمدی و کوروش ملکی (کنترباس) از جمله نوازندگانی بودند که شب گذشته در کنسرت ارکستر سمفونیک تهران حضور داشتند.

همچنین ماه سیما فلاحی، غزاله میرزاده، فراز فراست پور (فلوت)، آرن قطاسی، کیمیا شربافیان (ابوا)، مینلی دانلیان، بیقا وله خانی، گلرخ رجایی (کلارینت)، علیرضا متوسلی داراب، فرشاد محمدی (باسون، نارچومان) . تاجی پور، ریحانه رفیعی، پارمیدا بهادران، روگینا صادقی، امیرحسین گرگین (ترومپت)، علی ضرابی، امیررضا صالحی، آرمان فتاحی (ترومپت)، سپهر عباسی و آرین خودیار (ترومبون)، رامین براتی (ترومبون باس)، ). عرفان فرشی زاده (درامز) و ماهان بیبری (پرکاشن) از دیگر نوازندگان این ارکستر بودند.

ارکستر سمفونیک تهران در سال 1322 توسط پرویز محمود تأسیس شد. دوران طلایی این ارکستر در سال های 1351 تا 1357 به رهبری فرهاد مشکاوا سپری شد. این ارکستر هم اکنون وابسته به بنیاد فرهنگی رودکی است و با رهبری همیشگی منوچهر صحبایی به فعالیت خود ادامه می دهد.