گروه جامعه اقتصادی ایرانایران سرزمین عجایب است، از سازه های آبی تا قلعه های سبز که توانسته اند برای مدت طولانی هزاران نفر را سیر کنند، آثار شگفت انگیزی از اجداد ما به جا مانده است که توجه جهانیان را به خود جلب می کند. دنیای مدرن نسبت به ایران کشوری از نظر جغرافیایی خشک و نیمه خشک است که همواره از خشکسالی و کمبود بارندگی رنج می برد. تکنیک حفر کانال آب و ساختن سازه آبی شگفت انگیز شوشتر است. البته این بخشی از نبوغ ایرانی است، زیرا در ایران تعداد زیادی از آنها وجود دارد، مانند روش تقسیم آب زاینده رود در شهر اصفهان در زمان شیخ بهایی یا ساختن خواجو. 33 پل وجود دارد و میزان آبی را که به سمت پایین رودخانه می رود تقسیم می کند.

اجداد ما می دانستند که کشور ما خشک و کم آب است، بنابراین باید از اموال خود به خوبی محافظت می کردند تا بتوانند زمین را رونق دهند و اینگونه بود که سازه های آبی شوشتر به وجود آمد تا دوران هخامنشی، اما طرح‌های نوسازی و توسعه آن‌ها در قرن سوم پس از میلاد اجرا شد، در دوره ساسانیان، طبق تاریخ، فرمانروای ساسانی دستور ساخت یک آب‌رسانی با نیروی کار از سربازان اسیر رومی را صادر کرد. که در جنگ والرین شاپور اول شکست خوردند و برای کنترل جریان آب در آن سرزمین باید سدی عظیم با یک کانال و دو سد ساخته می شد.

این اتفاق افتاد که سازه های آبی شوشتر شکل گرفت و اکنون پس از گذشت دو هزار سال نبرد بین گل و آب ادامه دارد و به یکی از معروف ترین سازه های ایران در جهان تبدیل شده است که قدمت آن به دوران هخامنشیان می رسد کانال، نماد تمدن بشری در ایران باستان و یکی از شاهکارهای تاریخی ساخته شده به دست بشر در زمینه مهندسی آب، از جمله کانال گناباد یا کاریز گناباد، قدیمی ترین و عمیق ترین کانال جهان است و دارای انواع مختلفی است. افسانه هایی در مورد چگونگی ساخت این کانال پر از رمز و راز است و گفته می شود که به دلیل عمق آن توسط شیاطین ساخته شده است.

تاریخ ساخت این کاریز با جنگ کی خسرو که به عنوان بزرگترین جنگ تاریخ ایران شناخته می شود، پیوند خورده است. ناگفته نماند که درباره تاریخچه ساخت کانال القصبه داستان های زیادی وجود دارد و برخی ساخت این شاهکار تاریخی را به بهمن بن اسفندیار نسبت می دهند.

اینها را گفتم تا به اینجا برسیم، ما ایرانی ها با این سابقه طولانی و اقدامات مفید در راستای حفظ منابع آب، چرا این روزها و در عصری که علم به حدی رسیده است، نمی توانیم منابع آبی خود را حفظ کنیم. گستره ی وسیع؟ تا حد زیادی در حالی که پدران ما هزاران سال پیش توانستند آبشارهای مصنوعی برای حرکت آسیاب ها بسازند و سیستم آبرسانی شهر و جریان آب مورد نیاز کشاورزی را به راحتی و بدون تنش در زمین، سیلاب های ویرانگر و هدر رفتن آب تامین کنند. منابع شنیده می شود.

طی یک ماه گذشته شاهد وقوع سیلاب های متعدد در استانداری های شمالی کشور بودیم که خسارات جانی و مالی زیادی به بار آورد، اما با توجه به موقعیت جغرافیایی شمال، به هیچ وجه نباید شاهد سیل در آن اراضی باشیم، زیرا دریا واقع در مسیر رودخانه و با توجه به شیب منطقه به سمت دریا، هر آبی باید به دریا برسد، اما در عمل این اتفاق نمی افتد، زیرا تا حدودی سازه های غیرمجاز در مسیر سیل ساخته شده است. تشدید مشکل جایی برای حرکت آب باقی نمی گذارد یا تا حدودی ساخت و ساز و جاده ساخته شده است که جایی برای فرورفتن آب در منابع زیرزمینی باقی نمی گذارد و از طرفی جنگل های بالادست از بین رفته اند تخریب جنگل ها فرسایش خاک افزایش می یابد و با هر بارندگی مقدار زیادی خاک به پایین دست جاری می شود و هر بارندگی با مقدار زیادی گل به سیلی ویرانگر تبدیل می شود.

اما به نظر می رسد اقداماتی برای مهار سیلاب ها در کشور آغاز شده است و بر همین اساس ماده 38 نظام یکپارچه مدیریت منابع آب مقرر کرده است که وزارت نیرو در طرح جامع با مراجع ذی ربط همکاری کند. پیشگیری و کنترل سیل این در رابطه با اولویت حوزه های پرخطر است که در لایحه قانون برنامه هفتم نیز آمده است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست، مدیریت آب و خاک سازمان محیط زیست وی در گفت و گو با خبرنگار محیط زیست توژال گفت: در ایران باستان در هزاران سال پیش آبخیزداری سنتی در کشور داشتیم اما با گذشت زمان به سمت سدسازی پیش رفت و سازه محور شد. موقعیت جغرافیایی را در نظر بگیرید برای کشور، پروژه آبخیزداری نباید به این سمت کشیده شود، بلکه باید از دانش بومی خود به اندازه کافی استفاده کنیم.

ادامه مطلب

لادن محله را شاد کرد وی افزود: به عنوان مثال، سازه آبی شوشتر قدمت چند هزار ساله دارد و دانش به کار رفته در آن هنوز برای جهانیان مایه شگفتی است، زیرا این دانش بومی است که با محیط زیست سازگار است. تجربه و جغرافیا شرایط، قطعا موثر است و بسیار بیشتر خواهد بود.

وی به وقوع سیلاب های ویرانگر و فرسایش خاک در سال های اخیر اشاره کرد و گفت: تا زمانی که آب و خاک را از هم جدا نبینیم، این دو عنصر را باید در کنار هم دید این است که آلودگی هوا و گازهای خروجی دودکش روی زمین نشسته و اثرات مخربی دارد، بنابراین مدیریت هر یک از این اجزا به صورت جداگانه هیچ سودی نخواهد داشت.

او گفت: به گفته سازمان خواربار و کشاورزی، یک چهارم تنوع زیستی جهان در خاک است و سه چهارم بعدی در خاک حفظ می شود. در واقع مابقی تنوع زیستی در جنگل ها نیز در خاک محافظت می شود، یعنی خاک از درختان محافظت می کند و باعث شکل گیری تنوع زیستی می شود و علاوه بر این در مناطق بیابانی، خاک نیز باعث شکل گیری و حفظ تنوع زیستی می شود. او هست

رازی کرد محله تایید کرد: بنابراین موضوع آب، خاک، هوا و تنوع زیستی را باید در کنار هم به عنوان یک اکوسیستم و مدیریت جامع نگریست و یکی از مواردی که در این قسمت از مدیریت باید به آن توجه شود، موضوع گسترش سیلاب است. یعنی اگر خاکی داشته باشیم که قابلیت نفوذ مناسب را نداشته باشد، در صورت بارندگی، آب فرصت نفوذ در خاک را نخواهد داشت و زمانی که سرعت و حجم بارندگی زیاد شود، تبدیل به گل می شود. . سیل روی زمین جاری می شود و هر چه در آن است راه را با خود می برد.

وی ادامه داد: بنابراین اگر به آب فرصت نفوذ بدهیم، این سیل زمانی اتفاق می افتد که شما خاک را از بین نبرید تا قدرت نفوذ را از دست ندهید و آن را حفظ کنید خاک منابع آب زیرزمینی را تغذیه می کند که در عین حال رطوبت خاک را حفظ می کند تا در معرض فرسایش و تخریب قرار نگیرد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست، مدیریت آب و خاک سازمان محیط زیست با تاکید بر اهمیت گسترش سیلاب در زمان وقوع سیل گفت: این یکی از موضوعات مهم است و در واقع در حوزه آبخیزداری نیز بسیار مهم است ارتباط بین آبخیزداری و آبخیزداری وجود دارد اگر بتوانیم رابطه بین آبخیزداری، حوزه آبخیز، آب، خاک و تنوع زیستی را درک کنیم و یک چشم انداز برای حفاظت از آنها در سیاست گذاری کنیم. در دولت سیزدهم افتاد و همه سیاست ها و راهبردها نوشته، تصویب و ابلاغ شد و در برنامه هفتم هم آمده است که اگر به طور کامل اجرا شود، نتایج خوبی حاصل می شود.

وی ادامه داد: در این راستا طرح گسترش سیل در دستور کار وزارت نیرو قرار گرفت و برای اولین بار در برنامه هفتم این طرح به طور کامل مورد بحث و بررسی قرار گرفت و مسلما اجرای آن نقش اساسی در کاهش تخریب و وقوع حوادث خواهد داشت. سیل در واقع کنترل سیلاب ها، پر کردن سطح آب های زیرزمینی، بهبود پوشش گیاهی و افزایش تولید مراتع از نتایج اجرای طرح های پخش سیلاب در کشور است که باید با جدیت به آن رسیدگی شود.