به گزارش مجله توژال؛ کارشناس مذهبی و سخنران حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی امروز جمعه 29 مهرماه به مناسبت میلاد امام حسن عسکری (علیه السلام) به ایراد سخنرانی پرداخت. .

بخش هایی از سخنان این عالم دینی را می خوانید:

کوتاه ترین دوران امامت در وجود مقدس امام حسن عسکری (علیه السلام) 28 سالگی بوده که عمری کوتاه محسوب می شود. شرایط زندگی او نیز بسیار سخت و دشوار بود; او بیش از چهار سال در سامرا تحت نظر و کنترل بود. به عنوان آخرین امام حاضر در جامعه، طبیعی است که امام بعد از ایشان غیبت کنند و این باعث می شود که بیشتر مورد توجه و بررسی قرار گیرند. به همین دلیل سیره این امام بزرگوار با سایر ائمه فرق می کند. امام حسن عسکری علیه السلام فرمود: هیچ یک از پدرانم مانند من در امامت خود تردید نداشتند. این امام بزرگوار در شرایط سخت و بحرانی زندگی می کند.

چند سالی است که برخی از مؤسسات قم، به ویژه دوستان تاریخ نگار، همایشی را با عنوان «ابن الرضا» برگزار می کنند. این کار بسیار خوبی است، زیرا فرزندان امام رضا (علیه السلام) از جمله امام جواد (علیه السلام)، امام هادی (علیه السلام) و امام عسکری (علیه السلام)، در این همایش ها معرفی می شوند. اخیراً آثار این همایش توسط امام کاظم (علیه السلام) و امام جواد (علیه السلام) منتشر شده و آثار امام هادی (علیه السلام) نیز منتشر شده است. آثار امام عسکری(ع) هنوز به چاپ نرسیده است، اما مقالات ایشان آماده چاپ است و به زودی منتشر می شود.

معرفی یکی از شاگردان بزرگ امام عسکری علیه السلام.

شیخ طوسی از شاگردان امام عسکری علیه السلام 104 نفر نقل می کند که از این تعداد 35 نفر نیمه ایرانی بودند. یکی از این شاگردان ابوهاشم الجعفری است.

ابوهاشم الجعفری شاعری انقلابی، شجاع و سیاسی و با لحن روشن بود. او احادیث بسیار دارد و شعر معروفی دارد که می فرماید: ای خاندان پیغمبر شما را ترک کنم؟ و هر کس از تو جدا شود، از سلامتی و رستگاری جدا شده است. از آنها نشانه، معجزه یا افتخاری دیدم.»

معرفی سه دسته مهم از مردم در سوره فاطر

قرآن کریم بر اساس آیه شریفه سوره فاطر آیه 32 مردم را به سه دسته تقسیم می کند: اعمال نیک ان شاء الله. در این آیه به طور خاص اشاره شده است که برخی به خود ستم می کنند، برخی در نیمه راه هستند و برخی از خود جلوترند.

ابوهاشم جعفری گوید: وقتی خدمت مولای خود امام حسن عسکری علیه السلام رسیدم، از او خواستم که این سه قسمت را برایم توضیح دهد. امام (علیه السلام) فرمود: «هر کس به امام زمانش ایمان نیاورد، به خود ستم کرده است». چگونه می توان امام معصوم جامعه را رها کرد و مردم از دیگری پیروی کردند؟ کسانی که راه خود را از معصومین و حجت خدا جدا می کنند به خود ظلم می کنند زیرا از نور امام محروم هستند.

مقتصین کسانی هستند که امام را چنانکه در فضایل و صفات مؤمنان آمده است، معرفت دارند. این افراد با علم امام خود در راه حق هستند. اولین کسانی که به کار خیر می پردازند، این گروه که به امام ایمان دارند و در راه خیر و نیکی سرآمد هستند، نماینده امام معصوم (علیه السلام) هستند.

امام عسکری علیه السلام می فرماید: «این سه قسم در سوره فاطر آیه 32 ذکر شده عبارتند از: اولی صدقه دهنده به امام، معتدل در ایمان به امام و کسی که به امام صدقه می دهد. با نفس تند است و موضوع را انکار می کند. امام.»

ابوهاشم جعفری ادامه می دهد: وقتی این تعبیر را از امام عسکری (علیه السلام) شنیدم، اشک در چشمانم جمع شد و با خود گفتم: چقدر تفسیر ایشان از این آیه برای من زیباست! پس از آن حضرت به من فرمود: رسالت امام خیلی بیشتر از آن چیزی است که من تصور می کردم. شأن اهل بیت علیهم السلام بسیار بالاتر از این سخنان است. به شما توصیه می کنم همیشه شکرگزار خدا باشید که شیعیان ما هستید و در خانه ما هستید. در قیامت همه با امام خود به صحرای محشر می آیند و شما نیز با ما خواهید آمد. مطمئن شوید که در مسیر درست هستید. این روایت از ابوهاشم جعفری، مرد انقلابی و شجاع، حکایت از عمق معرفت و محبت اهل بیت علیهم السلام به شیعیان دارد و همواره ما را به یاد گام نهادن در راه ایمان و معرفت می اندازد. امامان ما (علیهم السلام)

مشاهیر در بیانات امام

یکی از روایات زیبا که از امام حسن عسکری (علیه السلام) نقل شده این است که فرمودند: دری از بهشت ​​به معروف می‌گوید: فقط معروف وارد آن می‌شود. یعنی در بهشت ​​دری است به نام سلبریتی ها که فقط مشاهیر از آن وارد می شوند. بهشت هشت در دارد و درهایی مانند دروازه مجاهدین و دروازه ریان نیز دارد.

مرحوم شیخ عباس در سفینه البحار اشاره می کند که باب بهشت ​​درب حسین علیه السلام است و مشهور کسانی هستند که در دنیا معروف هستند و اهمیتی نمی دهند.

بیش از یک میلیون پناهنده لبنانی وارد کشور ما شده اند. عده ای به عراق رفته اند و شنیده ام که مقامات تهران و مدینه همه چیز را برای این پناهندگان فراهم کرده اند. همچنین در قم کمیته فرهنگسراها و مناطق تشکیل شد و در حال برنامه ریزی است. این افراد به خانه، غذا و امکانات نیاز دارند. احزاب سطح بالا نیز استفاده از سهم امام را مجاز می دانستند. اینها افراد مشهوری هستند. کسانی که شرایط را می بینند و به آن اهمیت می دهند.

اگر باور کنیم که مثلاً در قم چنین وضعیتی پیش آمده و ما به سوریه یا جاهای دیگر برویم و در کنار خانواده و فرزندانمان باشیم، متوجه می شویم که برخی از این افراد یتیم هستند و پدر و مادر خود را از دست داده اند. بهشت دری به نام معروف دارد و آدم معروفی در این دنیا می تواند وارد آن شود.

ابوهاشم ادامه می دهد: ما افراد مشهوری هستیم و همیشه به مردم کمک می کنیم! برای همین در دلم گفتم: خدا را شکر که کمک می کنیم و حتما از این در می گذریم. رو به من (علیه السلام) کرد و فرمود: آری، به آنچه می کنی بچسب. چون سلبریتی های این دنیا در آخرت شهرت دارند. خداوند تو را در زمره آنها قرار دهد ای ابوهاشم!

ابوهاشم دلش خوش بود که کمک می کرد، ولى حضرت فرمود: ولى این استمرار را حفظ کن و یک روز آن را رها مکن، زیرا بعضى فقط براى مدتى کمک مى کنند. «بهترین کار آن است که دوام داشته باشد اگر چه بگوید» یعنی بهترین کار کاری است که ادامه پیدا کند هر چند اندک باشد. عادت کنید همیشه به خودتان کمک کنید.»

این رمان اهمیت ادامه کار خیر و مراقبت از نیازمندان را نشان می دهد. مردم محبوب کسانی هستند که نه تنها در مناسبت های خاص کمک می کنند، بلکه همیشه برای خدمت به دیگران تلاش می کنند.

انتظارات امام عسکری (علیه السلام) از ما

ما شیعه هستیم و از ائمه علیهم السلام پیروی می کنیم. امام عسکری (علیه السلام) پدر امام زمان (عج) است. مرحوم شیخ صدوق کتابی به نام فضائل الشیعه نوشته که در آن روایاتی را در رابطه با انتظار امام عسکری (علیه السلام) از ما شیعیان ذکر کرده است. من آنها را دسته بندی کرده ام، اگرچه زمان کافی برای پوشش همه آنها را ندارم. انتظارات امام عسکری (علیه السلام) شامل انتظارات اخلاقی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است. انتظارات امام در برخورد با اهل سنت نیز حدیث جالبی است که در فرصت مناسب به آن خواهم پرداخت.

اینها بخشی از انتظارات امام عسکری (علیه السلام) از ما شیعیان است. ابتدا به انتظارات اجتماعی اشاره می کنم. گفت: من شیعه حمدالدین یثرو هستم و برادرانم بر من. یعنی شیعیان اهل بیت و شیعیان امیرالمومنین علیه السلام کسانی هستند که فداکارند و دیگران را بر خود ترجیح می دهند. نمی گویند غزه برای ما چه می شود یا لبنان برای ما چطور؟ متاسفانه در فضاهای مجازی عده ای حتی عمامه پوشان به آزادی جمهوری اسلامی توهین و توهین می کنند. این افراد جرأت می کنند به شخصیت هایی مانند شهید بزرگوار سید حسن نصرالله توهین کنند و حتی به رهبر انقلاب جسارت کنند. واقعاً بی انصافی در حق نظام است که فردی با چنین پوشش و موقعیت اجتماعی به خود اجازه دهد بالای منبر بنشیند و به مردم توهین کند.

در صورت برخورد باید گفت که این اقدامات تقصیر فردی نیست و نظام را به چالش می کشد. شبکه های غربی یکی از مطالب تبلیغاتی خود را روی این افراد قرار می دهند و آنها را به عنوان آیت الله یا عالم معرفی می کنند تا ببینند برعکس می گویند یا نه. شیعه علی (علیه السلام) کسی است که دیگران را بر خود ترجیح می دهد و همان گونه که خداوند در قرآن می فرماید: «خداوند به جان حریصان رحم نمی کند». یعنی ندیدن شیعیان در جاهایی که خدا حرام کرده است.

در حالی که آمار مصرف الکل در کشور ما تکان دهنده است. آقایان این موضوع رسمی نیست، اما غیررسمی وحشتناک است و دلیل آن قربانیان و حوادثی است که این روزها از مازندران، همدان، شیراز، قم و مناطق دیگر در اخبار منتشر می شود. چرا باید این مسائل اینقدر عادی شود؟ به خصوص که برخی از فراگیران نیز در این جلسات در مورد آن صحبت می کنند. چرا بحث مشروبات الکلی اینقدر رایج شده است در حالی که انتظار داریم بعد از انقلاب هم چنین مسائلی پیش بیاید؟ لازم به ذکر است که مشروب فروشی ها تعطیل نشده اند اما نوشیدن همچنان ادامه دارد و نیازمند هوشیاری و توجه بیشتر هستیم.

امر به نماز مخصوصاً نماز جمعه موضوع بسیار مهمی است. باید بدانیم که گاهی در برخی مدارس علمیه مثلاً در مدرسه ای با 800 طلبه فقط 100 نفر در نماز حضور می یابند. چرا باید چنین وضعیتی رخ دهد؟ البته این موضوع را به مراکز شهرها یا ادارات مطرح نمی کنم، بلکه منظورم مراکزی است که به ویژه قبل از نماز انتظار می رود در امر و اذان به شیعیان نگاه کنند.

امام عسکری علیه السلام می فرماید: شیعیان علی مانند کسانی هستند که در تکریم مومنان از علی پیروی می کنند. یعنی شیعیان علی (علیه السلام) کسانی هستند که در تکریم و احترام به همنوعان خود از علی (علیه السلام) تقلید می کنند. آنچه امام از ما انتظار دارد این است که امیرالمؤمنین (علیه السلام) در تکریم مردم و همنوعان پیرو او باشد.

حضرت امام عسکری (علیه السلام) در روایتی فرمودند: «ما زینت ما و لا یأن ما زینت». یعنی زینت ما باش و عیب ما مباش. وقتی شیعیان بر اساس همان پیامی که امضا کردند، متعهد به صداقت، صداقت و تقوا شوند، مردم با رهبران خود همذات پنداری می کنند. مردم می گویند: اینها دانشجوی این رشته هستند یا کارمندان این اداره. شیعیان به اهل بیت علیهم السلام معروف هستند.

فرق عاشق و شیعه

یادم می آید که دزدی از صرافی را در زمان امام عسکری علیه السلام دستگیر کردند و به حضور آن حضرت آوردند. بارها فریاد می زد: من شیعه امام عسکر هستم، شیعه امیرالمؤمنین علیه السلام. اما امام علیه السلام فرمود: به خدا سوگند من شیعه علی هستم. یعنی این شخص شیعه علی (علیه السلام) نیست. او دروغ نمی گفت، زیرا علی علیه السلام را دوست داشت، اما حضرت فرمود: «وفاداران و محبت کنندگان را می ستایم». یعنی او ما را دوست دارد

جرج جرداق هم حضرت علی (علیه السلام) را دوست دارد حتی اگر مسیحی باشد. آنتوان پارا هم امام حسین (علیه السلام) را دوست دارد، حتی اگر مسیحی باشد. هندوها نیز در مورد امام حسین (علیه السلام) اشعاری سروده اند. اما عشق با شیعه فرق دارد. امام فرمود: فرقش این است که شیعیان ما از اعمال ما پیروی می کنند و در تمام اوامر و نواهی ما اطاعت می کنند من شیعیان ما هستم. اما من با بسیاری از مواردی که خداوند بر شیعیان ما مقرر داشته است مخالفم.» یعنی شیعیان ما کسانی هستند که از اعمال ما پیروی می کنند و دستورات ما را اجرا می کنند و از حرام ما دوری می کنند. اما کسانی که در بسیاری از چیزهایی که خداوند بر آنها تحمیل کرده با ما اختلاف دارند، شیعیان ما نیستند.

امام عسکری (علیه السلام) در سامرا سکونت داشت که شیعیان در اطراف ایشان نبودند. ایشان در این باره می فرمایند: دعا برای اقوامشان، شهدا، تشییع جنازه ها، دعا برای مرض و داروی حقوقشان، اگر مرد در دین خود ثابت قدم باشد، در گفتارش راستگو و بر ایمان و دین صادق باشد. با مردم خوش اخلاق باش و بگو: «این شیعه است، یعنی در جمع مخالفان نماز بخوانیم، در تشییع جنازه آنها شرکت کنیم و اگر مردی در میان شما باشد، حقشان را ادا کنید». در دینش زاهد و در گفتارش راستگو امانت را برمی گرداند و اگر اخلاقش نیکو باشد مردم می گفتند: این شیعه است و من از آن خوشحالم.

مقام معظم رهبری نیز برای اسماعیل هنیه دعا کردند و برای شهید سلیمانی نیز دعا کردند. چیزی که عده ای در کشور متوجه آن نمی شوند این است که چشمانشان فقط جلوی این سکو است. برخی پشت یک سخنرانی می نشینند و نشانه های قرمز، توهین و توهین های مختلف را نشان می دهند. علم به این که امام (علیه السلام) این گونه زندگی می کرد. اگر امام این گونه زندگی می کردند، آیا می توانستند ابوحنیفه را به درس خود بیاورند؟ آیا آنها از نسل مالک بن انس و دیگران هستند؟

در زمان امام صادق (علیه السلام) اختلافات در جامعه به حدی بود که خود فرقه ها مانند مالکیه و شافعی همدیگر را تحمل نمی کردند. اما همه این گروه ها اعم از صوفیه و سایر فرقه ها در یک موضوع اتفاق نظر داشتند و آن فضیلت و احترام امام صادق (علیه السلام) است. در حالی که امام صادق (علیه السلام) هرگز از خط قرمز خود عبور نکرد.

امام صادق (علیه السلام) 12 مرتبه یعنی از چهار طرف سه مرتبه از هر طرف فریاد زد: «امام بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) خاندان او) علی بن ابی طالب و سپس امام علی بن ابیطالب است. الحسن، بعد الحسین، علی بن الحسین، بعد محمد بن علی، بعد من بعد از موسی بن بنی، بعد از پسرش علی، بعد از محمد پسرش، بعد از محمد علی پسرش و بعد از او الحسن. پسرش و حسن پسرش. دلیل از فرزند حسن است. امام صادق (علیه السلام) بیش از یک حج از جانب امام حسین (علیه السلام) به جا آوردند و در مورد غدیر نیز سفارشات زیادی کردند.

امام صادق (علیه السلام) با وجود این همه تأکید بر فضایل اهل بیت علیهم السلام و رعایت اصول آن، به گونه ای عمل کرد که همه این فرقه های مختلف از لعن و نفرین آن حضرت دوری می کردند.