به گزارش سایت توژال، آقای محمد صنیع خانی در ۲۴ دی ماه ۱۳۳۲ در شهر قم به دنیا آمد. خانواده ثانی خانی در سال 1338 راهی تهران شدند.او سال اول دبستان را در مدرسه پورگوادی در خیابان خزانه گذراند و در سال 1373 از دبیرستان الهی در رشته طبیعی فارغ التحصیل شد.

در سال های نوجوانی فعالیت های خود را علیه رژیم شاهنشاهی آغاز کرد و در پاییز 57 ساواک هنگام پخش اعلامیه های امام او را دستگیر و روانه زندان کرد. با پیروزی انقلاب و آزادی از زندان، مؤسس کمیته انقلاب اسلامی در نازی آباد تهران شد و در اواخر سال 58 وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد.

وی از ابتدای جنگ تحمیلی با ایجاد مرکز اعزام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در محل لانه جاسوسی آمریکا، مسئولیت اعزام رزمندگان به مناطق عملیاتی را بر عهده گرفت.

سردار صانیخانی موسس و فرمانده ترابری سپاه بود. وی در ایجاد حرکت در یگان های رزمی و پشتیبانی و رفع کمبود خودروهای سنگین نقش موثر و تعیین کننده ای داشت. اقدامات و ابتکارات شهید صنیع خانی و یارانش بی نظیر بود. پس از بمباران و تخریب پل قطور و قطع شدن شبکه ریلی ایران، ترکیه و اروپا که از بعد سیاسی و اقتصادی برای کشور بسیار حساس بود، بلافاصله و در مدت کوتاهی با خلاقیت خود وارد صحنه شد. جاده جدیدی در کوه ساخته شد و تجهیزاتی برای رساندن کالا از یک طرف مسیر به طرف دیگر ایجاد شد.

پس از پایان جنگ، او همچنان مدیری کارآمد و مدبر برای کنترل هر بحرانی در کشور بود. اگر سیل یا زلزله ای در کشور او رخ می داد، اولین کسی که نامش به ذهن می آمد برای امداد و کمک است. او سید محمد بود. حضور فعال او در سیلاب رودبار، منجیل و زابل نمونه ای از مدیریت مبارز و انقلابی این سردار حقیر بود. آخرین مسئولیت این شهید پس از جنگ تحمیلی معاونت بنیاد تعاون سپاه پاسداران بود.

شهادت

حضور مکرر او در صحنه‌های جنگ و مدیریت پشتیبانی‌اش زیر بار بمب‌های شیمیایی، خمپاره‌ها و ترکش‌ها منجر به زخم‌های عمیقی بر بدنش شد. او در عملیات وفجر 8 در معرض مواد شیمیایی قرار گرفت و در سال های بعد از جنگ بارها در داخل و خارج از کشور مداوا شد. شهید صنیع خانی سال ها درد و رنج ناشی از مجروحیت و درگیری را متحمل شد و سرانجام در چهاردهمین روز از شهریور 1374 در سن 42 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد. از وی دو پسر و یک دختر به یادگار مانده است.

آخرین بازدید

سردار حسینعلی نقل می کند: «پس از پایان جنگ، عوارض ناشی از گازهای شیمیایی باعث شد که آقای محمد در طول بیماری که حدود یک سال به طول انجامید، رنج و درد شدیدی را متحمل شود از یک سفر درمانی پنج ماهه، چند روز قبل از شهادتش در بیمارستان ساسان تهران واقع در خیابان کشاورز عیادت کردم، اثر بمب های شیمیایی ظاهر و ظاهرش را به شدت دردناک و دگرگون کرد، اما روحیه اش شاداب ماند. امیدوار کننده

موهای زیبایش ریخته بود و چهره جذابش تغییر کرده بود. به قدری که ابتدا او را نشناختم و فکر کردم اشتباهی به اتاقش آمده ام، اما وقتی آقا محمد مرا به اسم کوچک صدا زد; فهمیدم صدام چه ظلمی در حق آقا محمد و امثال او کرد. به تختش برگشتم و چند ماه بعد دوباره او را دیدم.»

گزیده ای از وصیت نامه شهید

من می خواهم به حکم خداوند متعال در کشور امام زمان (عج) و کشور خون و انقلاب حضرت مهدی (عج) با الدروانی وداع کنم. از مردم انقلابی که عاشق شهید هستند، بخواهید که از حکومت حمایت کنند و برای وطن ارزش قائل شوند. بر او باد) و فوراً از راه امام منحرف نشوید که این امر به خیر و صلاح است.

انشاالله مشکلات به زودی حل خواهد شد به لطف خدا و تلاش دولت خدمتگزار به رهبری امام خامنه ای. مطمئن باشید انقلاب و حکومت امام خامنه ای به امام زمان (عج) واگذار خواهد شد.