به گزارش مجله توژال؛ مقام و منزلت پیامبر اسلام (ص) به حدی است که خداوند متعال در قرآن کریم رسول گرامی خود را رحمت جهانیان قرار داده و صفات پسندیده او را در آیات آشکار ساخته است. از کلام اهل بیت علیهم السلام، پدران و علمای دین می توان به گوشه هایی از شخصیت حضرت خاتم الانبیاء (ص) پی برد و پی برد.

آیت الله بهجت (ره) در آستانه رحلت پیامبر(ص) به کمال شخصیت ایشان نگریست.

محتوای این بخش شامل سخنان درس اصول مورخ 14 اردیبهشت 1374 هجری شمسی و همچنین محتوای کتاب در محضر حضرت بهجت (رضی الله عنه) است که به تأیید دفتر حضرت عالی.

مظهر صفت خاص رحمت خداوند

رسول اکرم صلی الله علیه و آله مظهر صفت خاص رحمت حق تعالی و «رحمن المؤمنین» است. به درستی که نسبت به مؤمنان بسیار مهربان و دلسوز است و نور رحمت در درون او و از آن به سوی دیگران می درخشد در حالی که خود آن را نداشتند.

اطرس ها را واسطه برکت در همه نعمت ها بدانیم

انسان در این دنیا باید سعی کند تمام حرکات و کردار و گفتار خود را در صراط مستقیم نگه دارد و از آن منحرف نگردد. رفتن در صراط مستقیم یعنی اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله یا ولی صلی الله علیه و آله را مقدم بر خود قرار دهیم و از آنها پیروی کنیم.

صراط مستقیم دو راهی است که باید رفت: یکی در دنیا و دیگری در آخرت. اگر امروز در این دنیا در صراط مستقیم قدم برداریم، فردا می توانیم از راه آخرت – که بالای جهنم است – عبور کنیم.

«کتاب الله و چارچوبهای من» در حدیث ثقلین همان «کتاب خدا و سنت» است; زیرا سنت صحیح رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با اهل بیت اوست; پس باید اطرس ها را واسطه برکت در همه نعمت ها بدانیم و به آنها متوسل شویم. و با اهتمام یا تقلید بر اساس دانسته های خود کار می کنیم وگرنه پشیمان می شویم. و به آنچه نمی دانیم عمل نکنیم; در غیر این صورت پشیمان خواهیم شد. بلکه در مواقع تردید باید توقف کرد و مراقب بود که از مردم در این مورد سؤال نکنیم. با دقت عمل کردن هیچ پشیمانی ندارد.

ملاقات با قرآن، ملاقات با خود پیامبر است

ملاقات با پیامبران و اولیای الهی که همراه شما هستند [و دوستی] با فرشتگان همه چیز روحانی است. ما نمی توانیم برای آن عذرخواهی کنیم [در میان ما] مگه قرار نیست باهاشون جلسه داشته باشیم؟ [چراکه] کار نهایی آنها [مثل] قرآن ملاقات آنهاست [در بین ما هست]. ملاقات با قرآن، ملاقات با خود پیامبر است.

همین طور آثار اولیاء مانند صحیفه سجادیه و نهج البلاغه طوری است که گویی ما با آنها گفتگو می کنیم و به آنچه می گویند گوش می دهیم.

شاید روزی با این وسایل و اختراعات و اکتشافات – و نمی دانم الان اتفاق افتاده یا نه – بتوان صدای گویندگان و صدادارها را از فضا جمع کرد؟

به عنوان مثال، آنها می توانند صدای Davidian را از فضا منتشر کنند و ما نمی توانیم بگوییم که غیر ممکن است. [اصوات] زنجیر و دستگاه در فضا دارد و نمی توان گفت کاملا مصرفی است. این مقدار مشخصی دارد.

ممکن است یکی از آیات «أَتَرْجَعُوا أَنْسَمْ مِنْ مِنْ قَالْبِ» باشد و تکرار کرده تا از گوینده آمده باشد. [حضرت حق] شنیدم.» پس باشد، یکی از دو صدا ایجاد می شود و دیگری همان صدایی است که در آغاز بعثت ایجاد شد و این صدا را حضرت خلق کرد. [پیامبر صلی‌الله‌علیه وآله‌وسلم] او گوش می داد و الهام بخش بود که فقط او می توانست همان صدا را در مقابل خانواده اش بشنود.