به گزارش مجله «توژال»، 31 مرداد هر سال برابر با 31 مردادماه، روز جهانی مسجد نامگذاری شده است. روزی که صهیونیست ها قبله اول مسلمانان جهان را به آتش کشیدند. بر همین اساس به بررسی احادیث و روایات دینی مرتبط با مسجد پرداختیم که در این گزارش به گوشه ای کوچک از این احادیث و روایات اسلامی اشاره می کنیم.

منزه است کسی که از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی نماز بخواند، همانا او شنوا و بیناست. منزه است خداوندی که بنده اش را شبانه از مسجدالحرام به مسجدالاقصی هدایت کرد که اطرافش به ما برکت داد تا برخی از نشانه های خود را به او نشان دهیم. همانا او شنوا و بیناست (سوره نحل، آیه 36).

«و کسانی که برای ستمکاران درباره عبادتشان نبوت می کردند و برای خدا نبوّت می کردند، مردم برای آنان بودند، پس بندگان را بشارت می دادند. و کسانى که از عبادت ستمگر اجتناب کردند و به سوى خدا بازگشتند، آنها را بشارت ده. پس به بندگانم بشارت ده» (سوره اسراء، آیه 1).

گفتند: ای رسول خدا! در بیت المقدس به ما فتوا بدهید؟ فرمود: سرزمین صالحان و صالحان. دعا برای اوست، پس دعای اوست، جزء دوم دعا برای دیگران; گفتم: ای پیامبر خدا! نظر خود را در مورد اورشلیم به ما بگویید. گفت: محلی برای گردآوری و نشر. [در روز رستاخیز] برو اونجا نماز بخون زیرا یک نماز در آن مانند هزار نماز در جای دیگر است.

امام علی (علیه السلام) می فرماید: «چهار نقایص بهشت ​​در دنیا: مسجد الحرام، مسجد رسول خدا صلی الله علیه و آله، مسجد بیت المقدس و مسجد کوفه. چهار مکان کاخ های بهشتی در دنیاست: مسجد جامع، مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله، مسجد بیت المقدس و مسجد کوفه.

پیامبر خدا (ص) می فرماید: «خلافت در مساجد رحمت و دوری از آنها نفاق است. رفتن و رفتن به مساجد، [مایه] رحمت است از آن بپرهیز [موجب] نفاق است.» (کنز الامل: ج 7، ص 570 ق 20302)

پیامبر خدا (ص) می فرماید: «از اختلاف تا مساجد یکی از هشت: برادرم مصطفی فی سبیل الله سبحان الله یا به من مصطفی بیاموز یا سخنی دال بر خدا به حدیث یا آخرین اسراف او الرضی. یا رحمت آنها.» گناه، یا شرم. هر کس مساجد را بپوشاند، یکی از هشت چیز را به دست می آورد: برادری که در راه خدا از او بهره مند شود، یا علم پسندیده، یا سخنی که او را به سوی هدایت یا رحمت هدایت کند، یا از روی حیا یا ترس، گناه را ترک کند. (الخصال: ص 410 ص 11).

امام صادق (علیه السلام) می فرماید: «از هیچ طایفه ای به مسجد نیایید، مگر هیئتی، و از همه اهل بیت، مگر بزرگواران، یا ترجیح داده می شود که صاحب مسجد حداقل به ثلث برنگردد: اما دعای دعا است. که خداوند وارد بهشت ​​می شود، اما دعا این است که خداوند بدبختی های دنیا را برطرف کند، ولی برادر، آن را در خداوند متعال تمام کنند. ورود احدی از هیچ قبیله ای جز قبیله خودش و از هیچ خانواده ای غیر از قبیله اصلیش جایز نیست. چه نعمتی! صاحب مسجد حداقل یکی از این سه چیز نصیبش می شود: یا دعا کند که خداوند او را وارد بهشت ​​کند، یا دعا کند که خداوند بلای دنیا را از او بزداید، یا برادری را به کار گیرد. راهی که خدای تعالی بخواهد» (الامالی به کوشش الطوسی: ص 24).

پیامبر خدا (ص) می فرماید: «اگر خداوند متعال بندگانش را دوست دارد، آنها را نگهبان مسجد قرار می دهد».. هرگاه خداوند بنده ای را دوست بدارد، او را بر حوائج مسجد قرار می دهد. (الفردوس: جلد اول، ص 162، ص 598)

پیامبر خدا (ص) می فرماید: «در مسجد قندیله ایستاده‌ام، به هفتاد هزار فرشته سلام می‌کنم تا چراغ روشن است. هر کس چراغی را در مسجد بیاویزد تا آن چراغ روشن است هفتاد هزار فرشته بر آن نماز می خوانند.