به گزارش سایت توژال. ستاره شناسان چینی کشف کرده اند که چرخش قرص مارپیچی کهکشان راه شیری توسط توده عظیم ماده تاریک که هاله ای نامرئی را در اطراف کهکشان ما تشکیل می دهد، به عقب رانده می شود.

به گفته اسپیس، حدود یک سوم کهکشان های مارپیچی دارای چرخش مشخصی در ساختار دیسکی شکل خود هستند. این چرخش معمولاً توسط عوامل مختلفی ایجاد می شود. تصور می شود که برخورد با کهکشان دیگری در گذشته دلیل اصلی چرخش کهکشان راه شیری باشد، اما برهم کنش های بیشتر با کهکشان های ماهواره ای و میدان مغناطیسی بین کهکشانی و همچنین فروپاشی ابرهای گازی عظیم می تواند منجر به این شود. به آن اتفاق می افتد. نقش هم بازی کن با این حال، حداقل در مورد کهکشان راه شیری، بازیکن کلیدی در حفظ چرخش، هاله ماده تاریک است که دیسک را احاطه کرده و روی آن حرکت می کند. این چرخش ثابت نیست. هم ترازی آن با سایر بخش های کهکشان در حال حرکت است.

با این حال، اندازه گیری نرخ گردش مالی در گذشته دشوار بوده است. برآوردهای قبلی تلاش کرده اند از حرکت عمودی ستارگان غول پیکر درخشان و باستانی به عنوان ردیاب برای محاسبه نرخ چرخش استفاده کنند. با این حال، چنین ردپایی دقیق نیستند و نتایج بر اساس آنها نشان می دهد که بر خلاف تئوری، دیسک در همان جهت چرخش بقیه کهکشان حرکت می کند و همانطور که انتظار می رود در جهت مخالف نیست.

اکنون اخترشناسان به رهبری یانگ هوانگ از آکادمی علوم چین از آشکارساز دقیق‌تر دیگری به نام ستاره متغیر قیفاووس استفاده کرده‌اند تا دقیق‌ترین اندازه‌گیری چرخش را انجام دهند و به این نتیجه رسیده‌اند که در نهایت در جهت مخالف بقیه می‌چرخد. ستارگان. از حرکات کهکشانی

متغیرهای Cepheid تپ اخترهای عظیمی هستند. دوره تپش آن مربوط به درخشندگی ذاتی آن است و بر اساس درخشندگی آن می توان به دقت محاسبه کرد که چقدر دور است. این باعث می شود آنها آشکارسازهای خوبی برای نقشه برداری اسپین باشند.

گروه هوانگ نتایج خود را با استفاده از روشی به دست آوردند که آن را «عکاسی حرکتی» می نامند. گروه هوانگ با استفاده از داده های فضاپیمای گایا آژانس فضایی اروپا که موقعیت، حرکت و ویژگی های بیش از یک میلیارد ستاره را اندازه گیری می کند، نمونه ای از 2613 ستاره Cephaphos در سنین مختلف را شناسایی کرد.

نویسندگان در مقاله خود نوشتند: “سن برای اندازه گیری میزان چرخش دیسک کلیدی است.”

هر سیفئوس در بدو تولد اطلاعاتی در مورد موقعیت خود در چرخش حفظ می کند، بنابراین با گروه بندی قیفوس به گروه های سنی مختلف و نقشه برداری از آنها، محققان توانستند شکل و موقعیت چرخش را در مقاطع مختلف زمانی در طول 200 میلیون سال گذشته نشان دهند. با اجرای نقشه های جداگانه، می توانند جلوتر از نوبت را ببینند. محققان دریافتند که کهکشان ما در نهایت در حال عقب نشینی است و با سرعت 2 کیلومتر (1.24 مایل) در ثانیه به ازای هر 3261 سال نوری از فضا پیش می رود. یا به عبارت ساده تر، هر میلیون سال یک بار، قرص کهکشان راه شیری با سرعت 0.12 درجه نسبت به بقیه کهکشان به عقب حرکت می کند.

علاوه بر این، انیمیشن همچنین نشان می‌دهد که با فاصله گرفتن از مرکز کهکشانی، سرعت چرخش کاهش می‌یابد که در درازمدت باعث می‌شود دیسک بیشتر بپیچد. مدل‌ها نشان می‌دهند که این کاهش در نتیجه هاله ماده تاریک است که گشتاور را به صورت کج یا مسطح اعمال می‌کند.

شکل هاله ماده تاریک مهم است زیرا به عنوان یک نقطه داده عمل می کند. آنها همچنین سرنخ هایی در مورد تاریخچه شکل گیری کهکشان راه شیری و چگونگی گرد هم آمدن آن از طریق ادغام با کهکشان های کوچکتر و دیگر ابرهای گازی، برخوردها و فعل و انفعالاتی که به شکل گیری هاله ماده تاریک نامرئی کمک کردند، ارائه می دهند.