لینک کوتاه خبر:

به گزارش سایت توژال به نقل از روابط عمومی موزه سینما، جورج پطروسی در ابتدای این کارگاه گفت: «فن بیان» موضوعی مربوط به بازیگری است و فرقی نمی کند که بازیگر استفاده کند. آن را در دنیای تئاتر، سینما و غیره. این مقوله به هر نحوی برای او وجود خواهد داشت. فن بیان حوزه ای منزوی و پیچیده است و به نظر من بیان شامل همه احساسات، عواطف، نگرش ها، حالات روحی و روانی و همه مسائلی است که باعث ایجاد ارتباط بین افراد می شود.

وی ادامه داد: بیان به شکل های مختلفی شکل می گیرد و نوع معمول آن در دنیای نمایش و بازیگری «کلمه» یا «گفتگو» است، اما تنها به کلام و گفتار محدود نمی شود و تمام حالاتی که بدن از خود نشان می دهد عبارتند از. نیز در زمینه بیان و قرار می گیرند.

پطروسی ادامه داد: در زمان های قدیم که گفتار و زبان وجود نداشت، انسان ها احساسات خود را از طریق صدا نشان می دادند. از طریق این صداها حروف تولید می شوند و ترکیب حروف یک کلمه را تشکیل می دهد. حتی یک کتاب در زمینه فن بیان وجود ندارد و به طور کلی در کتاب ها و دروس مربوط به تئاتر، بخشی نیز به فن بیان اختصاص دارد. هر زبانی ویژگی های خاص خود را دارد و بیان آنها امری کاربردی است که نیاز به تمرین دارد.

این هنرمند افزود: زبان فارسی یک زبان موسیقایی است و بیان آهنگین یکی از ویژگی های بارز زبان ماست. به عنوان مثال، بسیاری از کلمات را می توان به روش های مختلف تلفظ کرد که معانی خاص خود را دارند. موضوع قدردانی در کلمات بسیار مهم است و باید کلمات دقیق و درستی را برای رساندن معنای خود انتخاب کنیم تا طرف مقابل دچار اشتباه نشود. وضعیت بدن نیز در این زمینه نقش اساسی دارد و بازیگر باید به آن توجه کند.

در زیر دانشجویان شرکت کننده در این کارگاه آموزش عملی را زیر نظر جورج پطروسی گذرانده اند.

البطرسی ادامه داد: سکوت عنصر بسیار مهمی است و نباید از نقش آن غافل شد، زیرا بخشی از گفتار محسوب می شود. در دنیای سینما و تئاتر، بازیگر باید با کل سناریو احاطه شود و عمق آن را بررسی کند. هنرمند باید نقش خود را به دقت درک کند و بداند وقتی از نمایش حذف می شود چه اتفاقی می افتد. بازیگران موفق دیالوگ های شخصیت های دیگر را حفظ می کنند و با صحنه های خودشان آشنا هستند. اگر دیالوگ یک بازیگر به درستی ارائه نشود، مخاطب قصد او را درک نخواهد کرد، بنابراین سبک بیان در بازیگری اهمیت اساسی دارد.

وی ادامه داد: عدم توجه به این مقوله باعث می شود بسیاری از نمایشنامه های خوب در هنگام ارائه با شکست مواجه شوند. وقتی به برخی از کلمات تکیه می کنیم، معنا تغییر می کند و توجه به این نکته در بیان بسیار مهم است. مکث های طولانی در طول جمله نیز باعث ایجاد تعلیق و ایجاد فضای خاصی می شود.

پطروسی خاطرنشان کرد: بازیگر برای اینکه بتواند جمله را بداند باید جایگاه شخصیت را درک کند و با توجه به موقعیت، سرعت ارائه دیالوگ خود را کنترل کند. تلفظ صحیح کلمات و سرعت متغیر در جمله تشکیل شده بسیار مهم است و باید بدانیم که برای رساندن معنای جمله به کدام کلمات تاکید کنیم. بر خلاف منتقد، تماشاگر فقط بازیگر را می بیند و موضوع اصلی نمایش، شخصیت ها هستند. مخاطبان عام به دنبال قصه گویی هستند و هر چه داستانی بهتر درک و روایت شود برایشان جذاب تر است و در این مورد بازی بازیگر اهمیت دارد.

این بازیگر پیشکسوت گفت: یکی از نکات مهم در بازیگری ایفای شخصیت هاست. ابزار کار گوینده و بازیگر دهان با تمام زائده ها و نفس و حلق است و لازم است در این زمینه از سلامت کامل برخوردار باشد. بازیگر باید آموزش های شخصی در زمینه بیان داشته باشد تا بتواند حروف را به درستی تلفظ کند. یک بازیگر باید بتواند برای مدت طولانی روی صحنه فریاد بزند بدون اینکه صدایش تغییر کند.

وی ادامه داد: حروف و کلمات حتی در مواقع عصبانیت بازیگر باید واضح و مشخص روی صحنه تلفظ شود و همه این موارد نیاز به آموزش دارد. نمایشنامه ها و درام ها ابعادی دارند و هر حرفی به دلیلی گفته می شود و همیشه باید حواسمان به داستان های میانی در قالب حرفه ای بازیگری باشد. برخی از افراد به طور طبیعی صدای زیبایی دارند، به عنوان مثال پروفسور پینان صدای بسیار زیبایی دارد.

برعکس برخی صدای خوبی ندارند اما آهنگ را بسیار درست اجرا می کنند و این به تلاش فردی و خودسازی افراد است. صدای زیبا کافی نیست، باید با تلاش و تمرین همراه باشد.

البطروسی گفت: موضوع احساس از بیان جدایی ناپذیر است و حرکات، موضع گیری ها، حالات، حالات چهره و… همه از تأثیرات هنر بازیگری است.

البتروسی گفت: یک بازیگر خوب باید در هر لحظه از اجرا حضور فعال داشته باشد. او هر بار که روی صحنه می آید تجربه جدیدی را ثبت می کند. در دوبله صداگذاری را یاد گرفتم و هنر دوبله با بازیگری تئاتر متفاوت است. باید بدانید که سیگار تاثیر خاصی در بهبود صدا ندارد و باید هر چیزی که به سلامتی شما آسیب می زند را ترک کنید.

سپس دانش‌آموزان بخش‌هایی از نمایشنامه «سوءتفاهم» اثر آلبر کامو، نویسنده اگزیستانسیالیسم را در کارگاهی تمرین کردند.

سپس البطروسی گفت: و بدانید که هر جمله در نمایشنامه معنای خاصی دارد. در کارهای نمایشی و سینمایی، «گفتگو» از جهات مختلف اهمیت دارد و باید واژه‌ها را طوری انتخاب کرد که به معنای مورد نظر نویسنده نزدیک‌تر باشد و بازیگران بتوانند آن را بیان کنند. مثلاً مترجمان آثار شکسپیر عموماً نویسنده هستند و به همین دلیل بیان دیالوگ ها روی صحنه برای بازیگران آسان نیست، در حالی که متون شکسپیر بسیار روان و مختصر است.

وی ادامه داد: زبان فارسی در مقایسه با انگلیسی فرم بلندی دارد و این باعث طولانی شدن جملات می شود. به همین دلیل مترجم اگر نمایشنامه نویس نباشد، متن را به گونه ای ترجمه می کند که با بازی بازیگران همخوانی نداشته باشد. بازیگری یک شغل تمام وقت است به همین دلیل هنرمند این رشته در طول سالیان متمادی تجربیات مفیدی کسب کرده و با تمرینات مداوم آموزش دیده است. وقتی بازیگری صحنه را ترک می کند، کارش تمام نمی شود و باید به تحصیل، موسیقی و چیزهای دیگر ادامه دهد. بازیگران رادیو را نمی توان به صورت فیزیکی در قاب دید، در حالی که هر کدام باید خود را در قالب نقش ببینند.

این هنرمند پیشکسوت گفت: یک بازیگر باید مدام تربیت شود مثلاً باید خواننده باشد. قرار نیست توانایی او مانند یک خواننده حرفه ای باشد، علی نصریان به عنوان یک خواننده شناخته شده نیست، اما با تمرین توانست قطعات را به خوبی اجرا کند و این توانایی به او در بیان و بخش هایی از نقش کمک می کند. . کلمات باید همانطور که لازم است تلفظ شوند و در زبان استاندارد معنی دار شوند. مهمتر از هر چیز اجرای دیالوگ هایی است که مربوط به شناخت و مطالعه نمایشنامه است و باید روی آن کار زیادی کرد. در این جلسه سعی کردیم به گفت و گو بپردازیم.

در این کارگاه علی رضا باشکندی مدیر پیشکسوت دوبلاژ نیز مهمان بود.