به گزارش سایت توژال. رابطه جواد علیزاده و صادق هدایت پیچیده است. آثار جواد علیزاده شامل دو شخصیت، یعنی مجموعه ای از اتفاقات تلخ و شیرین است. او یک کاریکاتوریست و کاریکاتوریست است و به نظر می رسد باید طرح های خنده دار و کارتونی خلق کند، اما وقتی عمیق تر می شود، می فهمد که «خندیدن و گریه کردن» ریشه های مشترکی دارد و می گوید ممکن است این دو با هم متفاوت به نظر برسند. اما هر دو روح انسان را آرام می کنند.

وی گفت: به همین دلیل در طراحی ها و کاریکاتورهایم همیشه به سمت تلخ طراحی می نگریستم که از آن جمله می توان به طرح های صادق هدایت اشاره کرد که بسیار معروف شد و به دلیل روزگار بد، بدون امضا شد.

چند روزی است که نمایشگاه بافی که کور نبود… از آثار جواد علیزاده در گالری سوم به دبیری هادی حیدری برپا شده است. این نمایشگاه روز جمعه 10 تیرماه برگزار شده و تا سه شنبه 21 تیرماه ادامه دارد.

برای بازدید از این گالری باید به گالری سوم تهران، کریم خان زند بین ایرانشهر و ماهشهر پلاک 148 بروید.

این نمایشگاه حاصل 50 سال با عکس صادق هدایت است. آثار جواد علیزاده از نظر او زندگی پر از تناقض است و در کنار همه چیزهای منفی، نکات مثبتی هم دارد. عکسی از صادق هدایت با کلاهی شبیه سر جغد که بارها مشاهده شده است. این اثر جواد علیزاده از آثار شناخته شده اوست و اشاره مستقیمی به بوف کور اثر جاودانه صادق هدایت دارد.

جواد علیزاده پیش از این به مناسبت تولد صادق هدایت، این اثر از صادق هدایت را با عنوان «بهترین کار من حاصل جوانی و زندگی من» منتشر کرده بود.

«عجیب است که هر چه بزرگتر می شوم، این اثر معروف من از ص. سال 1355 و به همین دلیل است که من جوان، جوان و عاشق پی هدایت می مانم از نسل های مختلف دیروز و امروز او را می ستودند و نسل فردا او را می ستایند حتی اگر من نبودم، البته الان هم چه بفهمم و چه نه، من 100% وجود ندارم!

این اثر گرافیکی من اثری چشمگیر به عنوان میراثی ماندگار در تاریخ هنرهای تجسمی، فرهنگ و ادبیات کشور است و با ذکر منبع و بدون ذکر منبع، الهام بخش بسیاری از طراحان و گرافیست ها بوده است! در آینده هم بوده و خواهد بود و اگرچه امروز مهم نیست خالق این اثر زنده است یا نه، اما در آینده چطور!

اما خیالی نیست، مهم این است که بعد از من کارم به وجود خواهد آمد و حالا که به نتیجه زندگی ام نگاه می کنم، خیلی خوشحالم که در جوانی چنین اثر جاودانه ای خلق کردم. اما این قانون زندگی است، همه چیز نباید مطابق میل انسان باشد. اگر چیزی به دست آورید، چیزی را از دست می دهید، و در دل همه خوبی ها، چیز بدی نیز وجود دارد. بستگی به درصد خوبی یا بدی داره و در کل نه انتخابی تو زندگی هست و نه وضعیت 100% ایده آلی هست و نه شادی و رضایت کامل، همه چیز نسبی یا نصف شاد و نیمه غمگینه!

همان دوگانگی متناقض حاکم بر زندگی انسان در فیزیک کوانتومی وجود دارد، مانند طبیعت دوگانه نور که هم موج است و هم ذره. یا اصل برهم نهی کوانتومی دو حالت ممکن، طبق آزمایش فکری شرودینگر، اگر گربه ای داخل جعبه ای باشد که با مواد سمی پوشیده شده است، تا زمانی که جعبه باز نشود، گربه همزمان مرده و زنده است، یعنی نیمی از آن. مرده و نیمی دیگر زنده است. ! مثل نویسنده با توجه به فراز و نشیب های زندگی اجتماعی و شخصی اش 50 درصد مرده اند و 50 درصد هنوز نمرده اند! حرف آخر این است که اگرچه هنر به انسان «ثروت و ثروت» نمی دهد، اما «لذت و خوشبختی» می دهد و بس.

گاهی متاسفم که خود هدایت برای دیدن این طرح شگفت انگیز من زنده نماند و از طرفی اگر زنده بود به چنین موضوعی فکر نمی کردم که وسواس هنری او را به تصویر بکشم و آن را با یک نماد ترکیب کنم. بوف کور. گاهی برای رسیدن به ابدیت باید زندگی را رها کرد.

#صادق هدایت

وی همچنین نمایشگاهی را که اخیراً در سالن سوم برگزار شد، روح واقعی هدایت در سالن سوم عنوان کرد.

اثر جواد علیزاده
سال: 1355
تکنیک: جوهر روی مقوا
ابعاد: 34*39 سانتی متر

سالن سوم نیز با انتشار تصویری از پوستر نمایشگاه نوشت: «صادق هدایت، از قهرمانان ادبیات ایران». اوست که با نوشته ها و زندگی و مرگ خود بر مسیر فکری و نویسندگان پس از خود در ایران تأثیر گذاشت.

جواد علیزاده در تیرماه ۱۳۷۵ سوره الارشاد را در انتشارات عطای منتشر کرد. این کتاب شامل 45 اثر درباره صادق هدایت است. این آثار رمزگشایی از تصویری از زندگی و مرگ یکی از مهم ترین روشنفکران ایرانی محسوب می شود که نبوغ جواد علیزاده را در بیست و شش سالگی نشان می دهد.

چهل و شش سال پس از انتشار این آلبوم کاریکاتور، تالار سوم در اول تیرماه 1403 نمایشگاهی از این آثار مهم برپا می کند. آثاری که از اسناد مهم تاریخ کاریکاتور روشنفکری ایران در نیم قرن گذشته به شمار می روند.

جواد علیزاده از کاریکاتوریست های معروف ایران نیز پیش از سوء استفاده از اثر جاودانه اش نوشته بود. به نظر می رسد استفاده نادرست از آثار او به ویژه آثار صادق هدایت به یکی از مشغله های فکری او تبدیل شده است. او پیش از این عکسی را منتشر کرده بود که کپی برداری از این اثر را نشان می دهد و اعلام کرده بود که نمی خواهد در مورد آن بنویسد تا دل یک جوان را بشکند، اما کپی برداری از کار او، همان چیزی که در مورد آن نوشته است، «نتیجه پیر و جوان». در قالب سریال برای تمامی رده های سنی جوان، پیر و میانسال! در داخل و خارج از کشور ادامه دارد.

در واقع از نظر جنایت و سرقت هنری، این جرم است که یک نفر بیاید و چنین اثری را بفروشد; هویت، مالکیت معنوی و هنری آثار موضوعی پر از سوء تفاهم است. هنرمندان از یک سو حقوق خود را نمی شناسند و از سوی دیگر گاهی حقوقی را مطالبه می کنند که ندارند و این نشان دهنده بی اطلاعی بخشی از جامعه به این حقوق است.

مالکیت معنوی که در اثر خلق یک اثر ادبی و هنری به وجود می آید یک قانون نامشهود است. کارشناسان می گویند به همین دلیل نسبت به سایر حقوق با جنبه مادی کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

اما موضوع کپی رایت موضوع بسیار مهمی برای جامعه هنری و پدیدآورندگان هنری است. برای به دست آوردن و درک بخش کوچکی از این اهمیت کافی است به این نکته توجه کنیم که بهترین اثر هنرمند که آن را حاصل دوران جوانی خود می داند، به دلیل ناملموس و غیر مادی بودن حقوق او کپی برداری و نادیده گرفته می شود. . نمایشگاه “بافی که کور نبود…” علاوه بر رمزگشایی از زندگی و مرگ یکی از مهم ترین روشنفکران ایران، می تواند این موضوع را واضح تر از گذشته بیان کند، یعنی سرقت آثار هنری حتی اگرچه مادی است، و نامشهود است، اما دزدی است. از زندگی این هنرمند است.

سال: 1356
تکنیک: جوهر روی مقوا
ابعاد: 34*39 سانتی متر