بابک خواجه باشا کارگردان فیلم سینمایی «ابی روشن» محصول سازمان اوج که در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و این روزها در سینماهای کشور اکران می شود در گفت و گو با خبرنگار توژال درباره این رابطه گفت. از این فیلم با جامعه امروزی: «در آغوش درخت در این فیلم یکی از موضوعات اجتماعی که به آن توجه ویژه ای داشتم مقوله خانواده است و معتقدم اگر به آن توجه نکنیم، به آن توجه می کنیم.» این پایگاه اجتماعی را از دست خواهد داد. این نگاه در هر دو فیلم اول وجود داشت و در فیلم های بعدی هم آن را دنبال خواهم کرد.

وی تاکید کرد: وظیفه سینما انتقال شرایط جامعه نیست و به‌عنوان فیلمساز به‌جای اینکه بگوییم در اطرافمان چه اتفاقی می‌افتد، باید آنچه را که انتظار داریم در اطرافمان رخ دهد، بگوییم. هدف سینما این است که این نیازها را به تصویر بکشد و حتی برای رسیدن به آنها راه حل و درمان ارائه دهد و درد را تکرار نکند.

این کارگردان از شباهت این دیدگاه با زاویه دید می گوید سید رضا میرکریمی وی در خصوص مشکلات اجتماعی تاکید کرد: من شاگرد آقای میرکریمی هستم و طبیعی است که این شباهت وجود داشته باشد. من سالها دستیار هستم مجید مجیدی و سید رضا میرکریمی من در سینما بوده ام و هر چه در سینما یاد گرفتم از این دو کارگردان آموختم. نگاه من به فیلمسازی هم قطعاً تحت تأثیر دیدگاه این دو کارگردان است.

اگر بخواهم به فیلمسازان جوان راه حلی برای بهتر پیمودن مسیرشان ارائه دهم، این است که در هر مسیری برای خود معلم و مربی پیدا کنند تا بتوانند از آنها الگوبرداری کنند و آن را در آثارشان تبلیغ کنند.» به همین ترتیب، می توانید یک نگاه شخصی به دست آورید. نوع کار با عزیزانم که فرصت همکاری با آن ها را داشته ام، همیشه به نگاه عمیق تری به سینما منجر شده است.

کارگردان فیلم آبی روشن ادامه داد: سید رضا میرکریمی او فارغ از تمام واکنش های انتقادی که ممکن است برخی نسبت به سبک او داشته باشند، در آثارش و در سبک کارگردانی خود کارگردانی با اخلاق است. باید بگذاریم زمان درباره بسیاری از فیلمسازان ما قضاوت کند. اگر از منظر تاریخی نگاه کنید، بیشتر آثاری که در تاریخ سینمای کشورمان باقی مانده اند، در زمان تولید و اکران مورد انتقاد بسیاری از افراد قرار گرفتند و حتی هزاران حرف پشت سر سازندگانشان زدند، اما با گذشت زمان ارزش آنها مشخص شد.

زمانی در کشور ما از واژه ای به نام سینمای معنادار استفاده می شد که آن را تجربه کردیم. من ترجیح می دهم از فرمول «سینمای انسانی» استفاده کنم. این فیلمی است که به آگاهی انسان می پردازد و ما به دنبال معانی عجیب و غریب در آن نخواهیم بود.

وی افزود: امروز می توانم کارگردانی را نام ببرم که در چند سال گذشته شاید 5 یا 6 فیلم سرگرم کننده تولید و اکران کرده باشد اما نامش به مخاطب نمی چسبد. حتی یک هفته بعد از اکران این فیلم ها، هیچکس آنها را به یاد نمی آورد و تبدیل به فیلم های پرفروش شده اند. در کجای تاریخ جهان دیده اید که بگویند یک شاعر خاص چند سکه داشته است؟ تا به امروز کسی را دیده اید که بپرسد خانه حافظ کجاست؟ آیا کسی به ویلا و باغ سعدی فکر کرده است؟ همه از شعر این شیوخ می گویند. قطعا از این منظر حجم فروش یک اثر هنری نمی تواند دوام آن را تضمین کند.

این کارگردان سینما ادامه داد: بروید بررسی کنید که آثار او در زمان داوینچی چگونه قیمت‌گذاری می‌شد و کدام آثار گران‌ترین قیمت را داشتند؟ اینها حقایق تاریخ هنر است.

کارگردان «ابی روشن» در پاسخ به اینکه آیا فیلم خود را در زمره فیلم های هدفمند قرار می دهد یا خیر؟ وی گفت: در زمانی که در کشور ما اصطلاحی به نام سینمای هدفمند به کار می رفت که آن را تجربه کردیم. دلیلش این است که سینما اساساً درباره «معنا» است. وقتی از «سینما» صحبت می‌کنیم، از پدیده‌ای صحبت می‌کنیم که نمی‌توان آن را خالی از معنا کرد. من ترجیح می دهم از فرمول «سینمای انسانی» استفاده کنم. این فیلمی است که به شعور انسان می پردازد و قرار نیست در آن به دنبال معانی عجیب بگردیم.

وی ادامه داد: «آبی روشن» داستان بسیار روشنی دارد، اما اخلاقیاتی در انسان وجود دارد که انگار نادیده گرفته شده و فیلم به آنها اهمیت می دهد. اساساً انسان ها با این اخلاق ها متولد می شوند. دلیل رشد انسان علاقه به این اخلاق است. آیا تولد فرزند می تواند دلیلی غیر از تکامل ما داشته باشد؟ آیا وجود فرزندان دلیلی جز افزایش ارزش های انسانی دارد؟ آیا واقعا ارزش یک دنیا بدون خنده کودکان را دارد؟ واقعا نه.

این کارگردان سینما افزود: پرداختن به این موضوعات یک امر کاملا انسانی است. من معتقدم اگر انسان به فطرت خود بازگردد، می تواند موضوعاتی را پیدا کند که از آنها داستان های جالبی تعریف کند. داستان‌هایی که در سینما گفته می‌شود می‌تواند نمونه‌ای از «سینمای انسان‌گرا» باشد که به آن اشاره کردم.