به گزارش سایت توژال، مرتضی نجفی قدسی – نویسنده و فعال در حوزه مسائل دینی و قرآنی – در یادداشتی به اهمیت خطبه غدیر و تکرار نام امام زمان (عج) پرداخت. غدیر در این خطبه و همچنین با اشاره به فضایل حضرت علی (علیه السلام) در خطبه فرمود:

“به نام خدا
ای رسول خدا چه چیزی از جانب پروردگارت بر تو نازل شده است که خداوند کافران را هدایت نمی کند (سوره مائده، آیه 67)
(اى پیامبر آنچه را از جانب خدا بر تو نازل شده برسان و اگر نرسانى رسالت را نرسانده اى و حق خود را ادا نکرده اى و خداوند تو را از مردم حفظ مى کند.) (قلب قوى) خداوندا. (به کافران) هدایت نمی کند.
در سفر وداع در راه بازگشت، جبرئیل، رسول خدا (ص) بر رسول خدا (ص) نازل شد و این آیه را خواند اسلام و من می ترسم که آنها دچار تردید و نظر دوگانه شوند و از فرمان من اطاعت نکنند!
در روز دوم، جبرئیل بار دیگر بر پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شد، در حالی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در کنار طشت ایستاده بود، فرمود: «خداوند متعال می‌فرماید: ای رسول، آنچه را که از جانب پروردگارت بر تو نازل شده، برسان، و اگر چنین نکنی، رسالت او را نرسانده ای، من می ترسم که جانشین من باشند. “” می ترسم یارانم از فرمان من سرپیچی کنند و از من سرپیچی کنند!
برای سومین بار در روز عید غدیر خم جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و گفت: خداوند متعال می فرماید یا رسول اللّه پیام ما را بر خدا بفرست تا آن را خاتمه داد، پس فرمودند سکویی از شتران و خطبه ای شیوا و مفصل خواند و حضرت علی را به دستور الهی به جانشینی خود منصوب کرد.
پیامبر در آن خطبه از مردم یا مردم پرسید آیا من اولین باشم؟ آیا من لیاقت تو را بیشتر از تو دارم؟ گفت: آری یا رسول الله. سپس فرمود: برخیز علی. سپس گفت و با دست روی ران من ایستاد و آن را مالید:
اما من کنت مولای او هستم و این علی مولای اوست. خداوندا، ای پروردگار من، مرا در برابر دشمنم حفظ کن و نصرتم را مستحکم کن و شرم را از من دور کن.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: «علی قیام کند، دست او را گرفت و بلند کرد و فرمود: «بدان که همه مولای من هستند، پس علی است». مولای او را نیز دعا کردند: «خدایا دوست بدار، دشمنانش را دوست بدار، از کسانی که او را یاری می‌کنند و خوارکننده‌ها را تحقیر کن».
پس از این خطبه، جبرئیل بار دیگر بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نازل شد و گفت: خداوند متعال می فرماید: امروز دینم را کامل کردم و نعمتم را تمام کردم و نعمتم را بر تو تمام کردم (مائده، آیه 3) یعنی امروز. من نعمتم را تمام کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم. دینم را بر شما تمام کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را بر شما پسندیدم.
البته رسول اکرم با اعلام حجه الوداع و دعوت از تمام مناطق مسلمان نشین به مناسک حج و احضار امیرالمؤمنین از یمن برای شرکت در حج و انفاق، خود و مسلمانان را برای این اجتماع عظیم آماده کرده بود. خطبه های مقدماتی را در مسجد خیف ایراد کردند و از 18 تا 20 ذی الحجه به همه مسلمانان اعم از زن و مرد گفتند که در غدیر خم با حضرت علی بیعت کنند و حتی از مردم خواستند که به مناسبت این عید را به ایشان تبریک بگویند. امامت و خلافت امیرالمومنین. مؤمنان.

تکرار نام امام قائم مهدی (عج) در خطبه غدیریه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

در خطبه غدیر علاوه بر اعلام خلافت و وصیت امیرالمومنین علیه السلام بر امامت فرزندانش تا حضرت مهدی تأکید شد و نام آنها ذکر شد تا اینکه فرمود:
بدانید که آخرین امام مهدی از ماست و اوست که بر همه ادیان پیروز است و از ستمگران انتقام می گیرد.
یا باز می گویند: جماعت مردم!
نور از سوی خداوند متعال در من است، سپس در علی بن ابی طالب و سپس در خاندان من به سوی قائم مهدی که حق خدا و حق کامل را می گیرد. از ما.”
ای مردم نوری از جانب خداوند در من است سپس این نور در علی بن ابی طالب قرار گرفت و پس از آن این نور را در نسل خود قرار داد تا اینکه قائم مهدی در کنار حق ایستاده است. خداوند بر همه حقوق که از آن همه ماست.
یا می گویند: اگر بگویید بیعت و عهد را قبول دارم، می پذیرم، در مورد علی امیرالمؤمنین و دوستانم به خدای متعال آمده ام. و من مال منم و مولای آنها هستم و آخرین آنها مهدی است تا روز قیامت.
به من امر شد که از تو بیعت کنم و مصافحه با تو یعنی قبول هر چیزی از خدا در امیرالمؤمنین و خلفای او و همه از من هستند و امامت در آنهاست و آخرین آنها مهدی تا روزی که خداوند حکم کند و قیامت برپا شود امامت خواهد کرد.

فضایل امیرالمؤمنین در خطبه غدیر

خطبه غدیر به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بسیار خواندنی و پر از جزئیات است، حضرت حتی بیش از دویست فضیلت را به امیرالمؤمنین(ع) ذکر کرده و فرمودند: «ولی یگانه».
اى مردم فضائل امیرالمؤمنین على علیه السلام نزد خداوند و آنچه در قرآن نازل شده بیش از آن است که در یک جلسه به آن اشاره و شمارش شود.
حتی تاکید می کنند:

بلکه رضی الله عنه برادر نیکوکارش علی بن ابیطالب را گرامی داشته و نمی تواند شمار دیگری را به حساب آورد.

یعنی خداوند متعال به برادرم علی بن ابیطالب فضایلی عطا کرد که فقط خدا می تواند آنها را بشمارد.
در خطبه غدیر ده ها آیه قرآنی برای تعریف و تبیین فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام ذکر شده است.
یعنی علمی نیست مگر اینکه آن علم را به علی که امام آشکار است یاد دادی و او همان کسی است که خداوند در سوره یس از او یاد کرده است که می فرماید همه چیز به حساب امام آشکار است و توهم و بیانی است که امام آشکار، امیرالمؤمنین است.
یا می گویند:
و در قرآن آیه قناعت را جز آن نازل کردیم و هیچ سخنگوى خدا جز آن به آن ایمان نمى آورد و در قرآن آیه حمد را جز آن نازل کردیم. دارد و در بهشت ​​در چهره انسانها شهادتی جز آن نیست و غیر از آن نازل می شود و ستایشی بر آن نیست و غیره.)
این بدان معناست که هیچ آیه رضایت بخشی در قرآن نازل نشده است، مگر در مورد علی علیه السلام، یا خداوند مؤمنان را مورد خطاب قرار نداده است، جز این که اولی خطاب مؤمنان است و آیه حمدی وجود ندارد. یا حمد در قرآن مگر در مورد علی علیه السلام است و در سوره هلتی شهادت داده شده که بهشت ​​جز علی علیه السلام نصیب احدی نشد و بر احدی نازل نشد. غیر از او ستایشی جز او نیست!
رسول اکرم در این خطبه بر استمرار قرآن و اهل بیتش تأکید می کند:
ای مردم بدانید که علی و فرزند پاکش کوچکترین ثقل و قرآن ثقل است و از هم جدا نمی شوند تا روزی که در روز قیامت مرا در حوض کوثر وارد کنند.
در واقع خطبه غدیر سرشار از معارف قرآنی است و هر جمله ای در آن قابل تأمل است، در حالی که بسیاری از مردم گمان می کنند که پیامبر اکرم فقط جمله معروف «اگر تو مولاهی این علی ملا است» را بر روی خطبه می فرمایند. روز عید فطر «غدیر» که ساعت ها به طول انجامید به اندازه یک کتابچه است و در کتاب های دانشگاهی و حوزوی به طور خاص جای پرداختن به آن وجود دارد.
خواندن آن حداقل هر سال در ایام غدیر کافی نیست، بلکه باید این خطبه را به طور کامل بخوانیم و در آیات آن تدبر کنیم.
(غیر از این که اول امر به بهترین وجه این است که به قول من پایبند باشید و از نام ایزهر امتحان کنید.)
رسول اکرم دستور ابدی و ابدی این خطبه را به همه مسلمانان در همه اعصار صادر کرد و تاکید کرد که محتوای این خطبه تا روز قیامت به گوش حاضران و غایبان و فرزندان و فرزندانشان خواهد رسید!
(پس غرش به غیب برسد و فرزند متولد شود)».