عبدالله روی، مجری برنامه «باجو بخند» که در سه شب آخر هفته از شبکه نسیم روی آنتن می رود در گفت و گو با خبرنگار توژال گفت: محوریت این برنامه با موضوع کمدی و طنز بود. . استعدادیابی کمدی چون به هر حال من به شخصه تجربیاتی در این زمینه داشتم برای من رشته جذابی است. علاوه بر این، حضور مردم در استودیو بود که به من به عنوان مجری انگیزه می داد. همچنین حضور هنرمندان در کنار هم به عنوان داور برای من جذاب بود و به خلق و خو و علایقم نزدیک بود.

تفاوت چهره تلویزیونی با شخصیت واقعی

این مجری در پاسخ به این سوال که چهره تلویزیونی او در برنامه «بگو بخند» با رفتارهای روزمره اش چه تفاوت هایی دارد، گفت: برخلاف تصوری که بینندگان تلویزیون درباره من دارند، در زندگی شخصی آرامتر و گوشه گیرتر هستم. . البته نمی توانم بگویم که کاملاً با آنچه در تلویزیون می بینید متفاوت هستم، اما به هر حال در زندگی شخصی و خارج از کار، آدم آرام تری هستم.

وی در خصوص چالش های «بگو بخند» گفت: این برنامه روزهای سختی را پشت سر گذاشت، چه از نظر شرایط ثبت نام و چه اتفاقی که برای شرکت کنندگان افتاد. همچنین در داوری بحث ها گاهی حتی کار به اختلاف نظر می انجامد، مخصوصاً در فصل اول، چون شروع برنامه بود و همه باید به هم کمک می کردیم تا جلو برویم. اما کم کم این مشکلات برطرف شد و الان در وضعیت خوبی هستیم. سکون، توافق و حداقل هایی وجود دارد که باید رعایت شود و خدا را شکر خوب پیش می رویم.

وی افزود: دغدغه اصلی ما همیشه این بوده است که در عرصه طنز به دنبال افراد بسیار مستعد و پیشرو باشیم تا بتوانیم آنها را در این برنامه ارائه دهیم. اتفاقی که در فصل‌های قبل «بگو بخند» رخ داد و حالا می‌بینیم که شرکت‌کنندگان در فصل‌های قبل نه تنها مربیان شرکت‌کنندگان در فصل سوم «بگو بخند» نیستند، بلکه در برنامه‌های دیگر نیز حضور دارند. نکته مهم در مورد این برنامه این است که پس از اتمام آن، شرکت کنندگان فراموش نمی شوند و دوباره در کنار عوامل خواهند بود.

«خندوانه» یکی از برجسته‌ترین برنامه‌های تاریخ تلویزیون است

مجری برنامه «باجو بخنده» درباره مقایسه «باگو بخند» و «خندوانه» از سوی منتقدان، گفت: افتخار ما این است که با برنامه «خندوانه» که یکی از برجسته ترین و پرمخاطب ترین برنامه های ایران است مقایسه شویم. تاریخ تلویزیون ایران.» ما باید خود را به اوج سطح “خنده دار” نزدیک کنیم.

وی افزود: از نظر شباهت باید بگویم که برنامه «خندوانه» یک برنامه جامع بود که دارای مسابقات و استعدادهایی بود و نمایش هم داشت، بنابراین ممکن است شباهتی وجود داشته باشد، اما از نظر طرح کلی فکر می کنم « بگو خند» جامع تر است زیرا این برنامه فرصت بزرگی را به همه مردم داد. مثلاً برای فصل سوم تقریباً 11000 فیلم به ما ارسال شد که با توجه به اعدادی که قبلاً وجود داشت می تواند امتیاز مثبتی به برنامه بدهد.

ریوا افزود: امکان حضور همه مردم از سراسر ایران امکانی است که به بهترین شکل در برنامه باغ بخند اتفاق افتاد. امیدوارم روزی بتوانیم خاطرات عمیق تری بسازیم، همان خاطرات عمیقی که بیشتر در خندوانه اتفاق افتاد.

وی درباره پژوهشگاه «بگو به خندیدن» و چگونگی رسیدن این برنامه به هدف اولیه این پژوهشگاه گفت: حداقل رسالت ما پریدن از این شاخه به آن شاخه نیست و ایده ما یک ایده خاص است. البته ایده چندان جدیدی نیست زیرا چارچوب برنامه های استعدادیابی در دنیا به این صورت است. چون چهار داور داریم و گاهی حتی واسطه هم نداریم. اکنون در طراحی ما یک ارائه دهنده وجود دارد و شرکت کنندگان سنجیده می شوند. من فکر می کنم که این چارچوب کاملا رعایت شده است و ما از این نظر که بخواهیم یک تغییر کلی ایجاد کنیم مشکلی نداشته ایم. بنابراین ما در مسیر خود حرکت کردیم و برنامه به سمت هدف خود پیش می رود.