به گزارش روزنامه ایرانیان اکونومیست، در گزارشی تحلیلی آمده است که رژیم صهیونیستی پس از عملیات طوفان الاقصی از نسل کشی به عنوان استراتژی ظلم علیه مردم استفاده می کند، اما با وجود پاکسازی قومی از روز نکبت در سال 1948، تاریخچه این اقدامات و اهداف رژیم متفاوت است.

وب سایت میدل ایست آی با این مقدمه گزارش داد: در روز نکبت، پاکسازی قومی به عنوان تاکتیکی برای آوارگی فلسطینی ها از خانه هایشان استفاده شد تا فضای جدیدی برای شهرک نشینان اروپایی ایجاد شود. این جابجایی بخش مهمی از پروژه شهرک نشینی-استعماری بود، زیرا بدون آن ایجاد یک مستعمره جدید غیرممکن بود.

نسل کشی ابزار جدیدی نیست که رژیم صهیونیستی برای مقابله با مقاومت فلسطین از آن استفاده کند

اما آنچه سال گذشته در غزه، به ویژه شمال آن و اخیراً در جبلیه اتفاق افتاد، یک نسل کشی بود که هدف آن تحت سلطه کامل کردن فلسطینیان و وادار کردن آنها به تسلیم بود.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی به صراحت اعلام کرده است که هدف این رژیم نابودی غزه از طریق جنگ است. این تاکتیک هولناک یادآور روش های کلاسیک استعماری است.

ارتش انگلیس در دوران استعمار فلسطین نیز جنایات بسیاری را علیه فلسطینیان مرتکب شد.

این مقاله ادامه می دهد: هدف اصلی از ترویج تاکتیک های پوپولیستی مبتنی بر درک این است که ارتش های استعماری نمی توانند شورشیان را در جنگ چریکی شکست دهند.

هرگاه شورشی کشته شود، شورشی دیگری جای او را می گیرد. ارتش های استعماری با درک اهمیت حمایت مردمی در سرزمین های استعماری برای ثبات و دوام شورش های ضد استعماری، استراتژی هایی را با هدف تقسیم شورشیان و جوامع آنها شناسایی کردند. این استراتژی ها از سیاست هویج و چوب پیروی می کرد.

ویرانی گسترده در جنگ غزه

این مقاله ادامه می‌دهد: پس از جنگ جهانی دوم، قدرت‌های استعماری غربی، به‌ویژه ایالات متحده، سیاست‌های ضد شورشی را اتخاذ کردند که با اهداف استعماری آنها همخوانی داشت. به عنوان مثال، USAID به عنوان یک ابزار قدرت نرم توسط امپریالیسم ایالات متحده در طول جنگ ویتنام برای تمایز بین جنگجویان و غیرنظامیان ایجاد شد و همچنین در جنگ های عراق و افغانستان مورد استفاده قرار گرفت.

در بخشی دیگر از این گزارش آمده است: اسرائیل که نتوانست حماس را از بین ببرد یا حمایت جهانی آن را جلب کند، از سال 2006 جنگ های کوتاه غزه را ابزاری برای توقف حماس و دیگر گروه ها قرار داده است. پس از هر جنگی، به ویژه زمانی که با تعداد زیادی تلفات و ویرانی همراه بود، اسرائیل احساس می کرد که می تواند حماس را برای سال های طولانی بازدارد.

در حالی که رژیم صهیونیستی محاصره انسانی را به ویژه پس از کودتای 2013 مصر حفظ کرد، این راهبرد بازدارندگی، انتظارات این رژیم را هدایت کرد و آن را برای مقابله با هرگونه تهدید غزه هدایت کرد. از این رو، همه جنگ‌هایی که بین سال‌های 2006 تا 2022 اتفاق افتاد به همین ترتیب آغاز و به پایان رسید.

«طوفان الاقصی» ضعف استراتژی رژیم صهیونیستی در بازدارندگی جناح های مقاومت را آشکار کرد.

در این مقاله آمده است: اگرچه پس از حمله 7 اکتبر، اسرائیل در وضعیتی قرار گرفت که نتوانست از آن خارج شود و قادر به هدف گیری مجدد و اعمال تغییرات برای مقابله با این رویداد بی سابقه نبود.

اکنون، به نظر می رسد که روش های معمول ضد شورش آنها دیگر برای محدود کردن تأثیر این حمله کافی نیست. رژیم صهیونیستی در این مرحله متوجه شد که راهبرد بازدارندگی این رژیم حتی مانع از چنین حملاتی نمی شود.

علاوه بر این، روند هجوم به الاقصی نه تنها قدرت بازدارندگی رژیم صهیونیستی و اقدامات ضد شورش آن را تضعیف کرد، بلکه ضعف دستگاه‌های امنیتی این رژیم را در مقابل جنبش‌های مقاومت آشکار کرد. همچنین تهدیدی وجودی برای رژیم صهیونیستی و ادعای برتری نظامی آن بود که به تضعیف هژمونی آمریکا و منافع آن در منطقه غرب آسیا انجامید.

گورهای دسته جمعی در نوار غزه به دلیل تلفات بالای روزانه در این منطقه بر اثر حملات رژیم صهیونیستی حفر شد.

از این رو، آمریکا حمایت بی‌سابقه‌ای سیاسی، مالی، حقوقی، نظامی و مردمی از رژیم صهیونیستی کرد تا رژیم صهیونیستی را از خطر از دست دادن جایگاه خود به‌عنوان «دولت رعیت» امپراتوری آمریکا حفظ کند. در نتیجه آمریکا و رژیم صهیونیستی مجبور به تجدید نظر در استراتژی ضد شورش خود شدند.

از بین بردن آرمان فلسطین و جامعه فلسطین از طریق قتل عام و تخریب هدفمند راهبرد جدید تل آویو است.

وب سایت میدل ایست آی نوشت: آنها به جای اینکه جنبش های مقاومت را در میان جوامع خود منزوی کنند، تصمیم گرفتند مرزهای بین خود را از بین ببرند. بنابراین، رژیم صهیونیستی در غزه شروع به اجرای تاکتیک‌هایی مشابه آنچه در «طرح دلات» ترسیم شده بود، به اخراج فلسطینی‌ها از خانه‌هایشان در سال 1948 انجامید و بهای سنگینی را به فلسطینی‌ها تحمیل کرد که جرأت کردند علیه حاکمیت این غزه قیام کنند. رژیم

این حمله گسترده، که توانایی نظامی اسرائیل را به سخره گرفت، خواستار پاسخی وحشتناک شد: قتل عام. از اکتبر 2023، اسرائیل از نسل کشی به عنوان ابزاری برای سرکوب مردمی استفاده کرده است تا به طور کامل مقاومت مردمی و حمایت از آن را از بین ببرد. هدف از این رویکرد جدا کردن مردم از جوامعشان نیست، بلکه حذف هر دو است.

در قسمت آخر این مقاله با اشاره به حملات رژیم صهیونیستی به تمامی زیرساخت‌ها و اماکن غیرنظامی در نوار غزه و هدف قرار دادن عمدی غیرنظامیان در آن جا که به منظور «حذف همه نشانه‌های حیات» از غزه انجام می‌شود. گفته می شود: یعلون، رئیس سابق ستاد ارتش اسرائیل در جریان «انتفاضه دوم» گفت که اسرائیل باید در ناخودآگاه همه فلسطینی ها ثبت کند که مقاومت چیزی جز رنج و بدبختی برای آنها به همراه نخواهد داشت و اکنون اسرائیل تمام غزه را می سوزاند تا آرمان فلسطین را به طور کامل نابود کند.