به گزارش مجله توژال؛ این موجود در اعماق دریا که حداقل 270 سال و شاید بیش از 500 سال عمر می کند، مدت هاست که محققان را مجذوب توانایی های ضد پیری خود کرده است. اکنون، تیمی به سرپرستی یوان کمپبلسون، دانشجوی دکترا در دانشگاه منچستر، کشف کرده اند که راز ممکن است در متابولیسم عضلانی منحصر به فرد کوسه باشد.

به گفته SF، کوسه گرینلند با توانایی خود برای زندگی به مدت نیم هزاره، نه تنها رکوردها را می شکند، بلکه درک ما از پیری مهره داران را بازنویسی می کند. این کشف که در کنفرانس سالانه انجمن زیست شناسی تجربی در پراگ ارائه شد، می تواند پیامدهای گسترده ای داشته باشد، از محافظت از این گونه های آسیب پذیر در برابر تغییرات آب و هوایی گرفته تا بهبود سلامت قلبی عروقی انسان.

راز متابولیسم را کشف کنید

تئوری های قبلی عمر طولانی کوسه گرینلند را به محیط سرد و حرکت آهسته آن نسبت می دادند. با این حال، Complison و تیم او شک داشتند که ممکن است موارد بیشتری وجود داشته باشد. آنها تصمیم گرفتند بررسی کنند که آیا این کوسه ها علائم کلاسیک پیری را در متابولیسم خود نشان می دهند، همانطور که در اکثر گونه های دیگر وجود دارد.

برای حل این معمای بیولوژیکی، محققان از روشی هوشمندانه استفاده کردند.

این رویکرد به دانشمندان اجازه داد تا تصویری از نحوه رفتار متابولیسم کوسه گرینلند در طول زمان و در شرایط مختلف ترسیم کنند.

متابولیسم ضد پیری

نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در فعالیت متابولیک عضلات در سنین مختلف وجود ندارد. این نشان می دهد که به نظر نمی رسد متابولیسم کوسه ها در طول زمان کند شود و این ممکن است نقش مهمی در طول عمر فوق العاده طولانی آنها داشته باشد.

کمبلسون می‌گوید این در تضاد کامل با اکثر حیوانات است که با افزایش سن تغییراتی در فعالیت آنزیم‌های متابولیک نشان می‌دهند. نتایج از فرضیه ما حمایت می کند که کوسه گرینلند مانند سایر حیوانات علائم کلاسیک پیری را نشان نمی دهد.

این نتیجه کاملاً در تضاد با چیزی است که در اکثر حیوانات مشاهده می کنیم، جایی که فعالیت آنزیم های متابولیک معمولاً با افزایش سن متفاوت است. به نظر می رسد که کوسه گرینلند راهی برای حفظ فعالیت متابولیک خود در طول زندگی قابل توجه خود پیدا کرده است. این مطالعه همچنین یک نتیجه غیرمنتظره را در مورد دما نشان داد. آنزیم های متابولیک کوسه گرینلند در دماهای بالاتر به طور قابل توجهی فعال تر بودند.

کمبلسون توضیح می دهد که این نشان می دهد که متابولیسم ماهیچه کوسه قرمز به طور خاص با محیط قطبی سازگار نیست، در غیر این صورت انتظار می رود تغییرات کمتری در فعالیت های مربوط به دما مشاهده کنیم.

این یافته فرضیات ما را در مورد چگونگی سازگاری موجودات آب سرد با محیط سرد خود به چالش می کشد. پیامدهای این تحقیق فراتر از علاقه علمی است. در عصر تغییرات آب و هوایی سریع، گونه‌های با عمر طولانی مانند کوسه گرینلند با چالش‌های منحصر به فردی روبرو هستند. کاربردهای بالقوه این تحقیق به حفاظت محدود نمی شود. کامپلیسون همچنین در حال بررسی چگونگی اعمال این یافته ها برای سلامت انسان است.

نویسنده این مطالعه به این نتیجه می رسد که با مطالعه کوسه گرینلند و قلب آن، ممکن است بتوانیم سلامت قلب و عروق خود را بهبود بخشیم. اینها مشکلاتی هستند که به تدریج با افزایش سن شایع تر و شدیدتر می شوند.