به گزارش سایت توژال، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اگرچه از کنسرت جنجالی علی رضا قربانی در تخت جمشید دفاع کرد و آن را «نقض تابو» دانست، اما همچنان مشمول مقررات کنسرت، اجرا و عکاسی در آثار تاریخی است. مکان های تحت صلاحیت آن نامشخص است.

علیرغم نگرانی ها در خصوص ایمنی و حفاظت از بناهای تاریخی که به ویژه پس از برگزاری کنسرت در تخت جمشید شدت گرفت و در حالی که انتظار انتشار گزارش های کارشناسی و نظارت های احتمالی در این زمینه بود، وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به این موضوع واکنش نشان داد. او برای بررسی های کارشناسانه به سادگی این آمار را ارائه کرد که «در حال حاضر هر شب حدود 11 هزار نفر از برنامه های فرهنگی موسیقی در اماکن تاریخی بهره مند می شوند».

بر اساس آمار ارائه شده از سوی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، کنسرت علی رضا قربانی هر شب در شهر تخت جمشید با حضور 5400 تماشاگر برگزار می شود. این در حالی است که 4000 نفر کنسرت 'سای سعد' را در کاخ سعدآباد تماشا می کنند و 1200 نفر هر شب کنسرت 'پرواز همای' را در کاخ نیاوران تماشا می کنند. همچنین نمایش «کوچه عشق» تا 24 تیرماه در نگارخانه عطار کاخ سعدآباد و نمایش «نصرالدین شاه و ببری خان بادگزا» جمعه 24 تیرماه در محل سکونت سعدآباد اجرا می شود. موزه آشپزخانه و در طبیعت مجموعه سعدآباد.

عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، برگزاری میهمانی ها و نمایش ها در کاخ های سعدآباد، نیاوران و تخت جمشید را دلیلی بر «رونق گردشگری» دانست و وعده داد که «این مهمانی ها در آینده نیز ادامه خواهد داشت». در سطح بین المللی برگزار می شود.» ایرانیان و گردشگران خارجی می توانند با سفر به ایران در این کنسرت هنری شرکت کنند.گردشگری هنری نقش مهمی در اقتصاد گردشگری دارد.

وی همچنین گفت: ممنوعیت برگزاری کنسرت در عرصه های تاریخی در دولت شهید رئیسی سال هاست که علاقه مند به برگزاری کنسرت در این فضا و ترویج هنر و موسیقی بوده است ارگ ها و انتخاب دقیق موسیقی مرتبط با فضای فرهنگی و تاریخی ما.»

کنسرت علی رضا قربانی در تخت جمشید

علاوه بر صحبت در مورد انتخاب مکان‌های تاریخی برای برگزاری کنسرت و نمایش با جمعیت زیاد با توجه به کمبود زیرساخت‌ها و امکان مهار جمعیت در مکان‌های تاریخی به‌ویژه پارکینگ و در نتیجه جنبه تجاری شهر باعث ارتقای نمایشی می‌شود. اجرا در اماکن تاریخی مشکل دیگری هم دارد و آن برگزاری … کنسرت و اجرا در مجموعه های تاریخی چیز جدیدی نیست. از دهه 1980 تا اوایل دهه 1990 کاخ ها و اماکن تاریخی شهرهایی مانند تهران، شیراز، کرمان و اصفهان محل برگزاری کنسرت نوازندگان مشهور ایرانی و فیلمبرداری فیلم و برنامه های تلویزیونی بود، اما اتفاقی که در اواسط دهه 1385 افتاد (1385) در جریان فیلمبرداری سریال «مدار صفر درجه» در تخت جمشید اتفاق افتاد و … بخشی از کتیبه راه پله توسط یکی از عوامل فیلمبرداری با یک شی فلزی به قصد سرقت به طور عمدی تخریب شد کاخ خشایارشا در پی تیراندازی های شیمیایی رنگی تخریب شد و مدیران سازمان میراث فرهنگی را بر آن داشت تا دستورالعمل های سخت گیرانه تری برای حضور این مجموعه ها در مکان های تاریخی وضع کنند. علاوه بر این، برای اجاره مکان های تاریخی به گروه های موسیقی، فیلم و هنر نیز قیمت اجاره تعیین شده است. اما استانداردهای تعیین شده در آن زمان مشخص نبود و در مورد محل پرداخت اجاره ابهام وجود داشت.

بعد از اینکه سریال های «تبریز در مه» و «معمای شاه» کاخ های گلستان و نیاوران را تخریب کردند، در سال 1392 از ورود گروه های فیلمبرداری به اماکن تاریخی منع شد ورود خدمه به موزه ها و بناهای تاریخی کشور ممنوع شد. اما در سال های اخیر (۱۳۹۵) برای نمایش هایی مانند کنسرت «سی» در کاخ سعدآباد و ۹ شب جشنواره موسیقی در کاخ نیاوران استثنا قائل شده و این ممنوعیت به طور کامل اجرا نشده است.

در سال 1397 بخشنامه ای با عنوان «عکاسی و عکاسی از اماکن تاریخی و اموال منقول فرهنگی و تاریخی» تهیه شد و وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اصلاً مسئولیتی در اجرای آن نداشت. در آن زمان مدیر عامل ایرانگردی و شرکت مادر تخصصی ایرانگردی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مسئولیت واگذاری بناهای تاریخی به این مجموعه ها و اماکن تاریخی را برای فیلمبرداری بر عهده داشت. البته برای ساخت بسیاری از فیلم ها توافق شده است که به صورت رایگان فیلمبرداری شود، مثلاً فیلم «قهرمان» یا پروژه ملی «سلمان فارسی». فقط پروژه جیران و خاتون اجاره شد، چون کاخ مسعودیه محل فیلمبرداری بود.

با این حال، هرگز مشخص نشد که این گروه ها چه تعهداتی در قبال مکان های تاریخی دارند و چه میزان درآمد صرف آن ساختمان ها شده است.

اپرای «سفر هما» اثر شیدا در 26 خرداد 1403 در کاخ نیاوران در فضای باز اجرا شد.

در سال 1400 اعتراضات نسبت به ساخت سریال «سوشون» در پارک تاریخی «عفیف آباد» شیراز به دلیل ساخت و ساز در ساختمان و نامشخص بودن قرارداد، پروانه و تعهدات سازندگان این اثر مطرح شد. از نو. وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی هیچ گاه در مورد جزئیات ضوابط و دستورالعمل فعالیت مجموعه های هنری در اماکن تاریخی و تکالیف آن ها پاسخ روشنی نداد و هیچ توضیحی در این باره صورت نگرفت و ساخت آن سریال ادامه یافت. با تخریب دیگر خانه های تاریخی شیراز.

اکنون با برگزاری کنسرت‌هایی در تخت جمشید و همچنین اجرای پرجمعیت تئاتر در کاخ‌های سعدآباد و نیاوران و حضور گروه‌های فیلمبرداری در منازل و مکان‌های تاریخی، همچنان این پرسش‌ها مطرح می‌شود که قوانین و دستورالعمل‌های کنسرت چیست؟ حضور این گروه ها در مکان های تاریخی؟ تعهدات این گروه ها در قبال آثار تاریخی چیست و سهم این اماکن از درآمد اجاره ها و قراردادهای مالی چقدر است و این سهم بالقوه در کجا و در چه مواردی هزینه می شود؟ چرا با وجود تقاضای زیاد کارشناسان میراث فرهنگی و حتی بخشی از افکار عمومی، گزارش های کارشناسی و نظارت دقیق بر وضعیت ساختمان ها قبل و بعد از حضور این گروه ها برای شفاف سازی و رفع نگرانی ها منتشر نمی شود؟