به گزارش سایت توژال، اگرچه اولین صداهای فعالیت سامانه پدافندی ایران حوالی ساعت دو بامداد شنیده شد، اما کاربران فضای مجازی از همان دقایق ابتدایی و در شرایطی که اطلاعات رسمی و کاملی به میان آمد، شوخی های خود را آغاز کردند. در مورد ابعاد این شماره که هنوز در فضای مجازی منتشر نشده است. طبیعتا شوخی در هر رویداد استرس زا برای ایرانیان به یک امر رایج تبدیل شده است و کاربران سعی می کنند هر بار خلاقیت بیشتری در این زمینه داشته باشند؛ با این حال برخی معتقدند برخورد شوخ طبعی با چنین اتفاقاتی از اهمیت آن ها می کاهد.

نمونه ای از شوخی های کاربران فضای مجازی درباره عملیات نافرجام اسرائیل علیه ایران

اگرچه این واکنش کاربران فضای مجازی به حوادثی مانند تجاوز اسرائیل به حریم هوایی ایران، عملیات صادق 1 و 2 و … موضوع جدیدی نیست، اما بار دیگر این سوال را در ذهن ها ایجاد می کند که چرا در چنین مواردی اولین واکنش مردم این است شوخی”؟

شوخی های دیشب نتیجه نترسیدن بود

امان الله قرایی مقدم _ استاد دانشگاه خوارزمی و جامعه شناس _ گمان می‌رود شوخی‌های شب گذشته در شرایطی شکل گرفت که اقدامات تنش‌آمیز رژیم صهیونیستی علیه ایران اتفاقات تلخی در پی نداشت و تنها منجر به انسجام بیشتر مردم در مواجهه با مفهوم میهن‌پرستانه و میهن‌پرستانه شد.

او همچنین معتقد است که نمی توان یک نسخه برای اعضای جامعه تهیه کرد و انتظار واکنش یکسان از همه مردم داشت زیرا جامعه یک محیط آزمایشگاهی نیست. شوخی با چنین موضوعاتی زمانی اجتناب ناپذیر است که اتفاق تلخ و مهمی رخ نداده باشد.

اگر خطر جدی باشد، مثل دوران دفاع مقدس، مردم دیگر با هیچ چیز شوخی نمی کنند و تب و وحشت می کنند. اما ماجرای دیشب با یک حادثه جدی متفاوت بود. اگر حمله دیشب خسارات جبران ناپذیری به بار آورده بود، دیگر خبری از شوخی نبود

قرای مقدم معتقد است که این نوع شوخی ها نشان دهنده فقدان ترس در جامعه است کارشناس اقتصاد ایرانوی می گوید: جامعه از این مسائل چندان ترسی ندارد و با این تهدیدات که چندین ماه پیش از سوی اسرائیل تکرار شد، اهمیت موضوع رنگ باخته است. شب گذشته انجمن متوجه شد که این حمله در تهران، خوزستان و سایر مناطق حساس رخ نداده و کشور با حادثه مهمی مواجه نشده است. بنابراین پس از آن واکنش شدیدی مشاهده نشد.

او فکر می کند این شوخی ها خوب است. چرا که باعث شد جامعه از ترس اجتماعی فاصله بگیرد و ادامه داد: اگر جامعه با ترس و ترس اجتماعی مواجه می شد ممکن بود با مشکل مواجه شویم اما جامعه از این هجمه چندان ترسی نداشت و همین حادثه را به شوخی تبدیل کرد. نبود ترس و وحشت در جامعه مایه خوشحالی است، زیرا در حالت وحشت، شایعات و اخبار جعلی می تواند منعکس شود و اوضاع را از نظر سیاسی مشکل ساز کند. با این حال، حمله نافرجام دیشب چندان برای جامعه مهم نبود که باعث ایجاد وحشت شود.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه در سال های اخیر شاهد شکل گیری طنز در مواجهه با حوادث مهم سیاسی و اجتماعی بوده ایم، تایید می کند: ما باید بین شوخی ها مرز بکشیم. گروهی تحت تاثیر شبکه های بیگانه شروع به تمسخر حوادث می کنند و این جدا از شوخی جمعی است که منجر به عدم ترس در جامعه می شود و نباید این دو مورد را با هم اشتباه گرفت.

وی می گوید: حمله نافرجام اسرائیل به مناطقی از ایران اولین خبر در تمام رسانه های داخلی است و مردم بسیار مشتاقانه منتظرند تا بدانند چه خبر است. بنابراین هیچ ترسی وجود ندارد. زمانی که جامعه و مردم احساس خطر جدی کنند و بدانند با موضوع مهمی روبرو هستند قطعا با موضوع شوخی برخورد نخواهند کرد و پس از آن شاهد هراس اجتماعی خواهیم بود اما اتفاقی که دیشب در پی اقدام به موقع دولت رخ داد باعث ایجاد وحشت شد. ، نه تشکیل.

وی در پاسخ به این سوال که آیا می توان دستورالعمل واحدی برای واکنش مردم در مواقع بحران یا حوادث سیاسی و نظامی مانند اقدام دیشب اسرائیل علیه ایران بیان کرد، توضیح می دهد: جامعه یک محیط آزمایشگاهی نیست تا صحبت کنیم. در مورد اینکه مردم در این مواقع چگونه باید واکنش نشان دهند؟ اما اگر خطر جدی باشد، مثل دوران دفاع مقدس، مردم دیگر با هیچ چیز شوخی نمی کنند و تب و وحشت می کنند. اما ماجرای دیشب با یک حادثه جدی متفاوت بود. اگر حمله دیشب خسارات جبران ناپذیری به بار آورده بود، دیگر خبری از شوخی نبود.

همچنین اعتقاد بر این است که وقتی بیگانگان در مسائل مهم کشور، مسائل ملی، مذهبی، مذهبی و غیره شرکت می کنند، انسجام و همبستگی آنقدر قوی است که باعث تقابل بین گروه های مختلف نمی شود. به عنوان مثال، خواننده مقدم می گوید: همانطور که شاهد بودیم در مورد اظهارات بی اساس اخیر در مورد جزایر سه گانه خلیج فارس، همه در برابر این دروغ ها ایستادند و هیچکس با این موضوع شوخی نمی کرد. در مورد آنچه دیشب رخ داد، ما با دشمن خارجی روبرو بودیم و تقابل داخلی دیگر معنی نداشت و همه یکپارچه به نفع کشور فکر می کردند. کشور و مسائل مربوط به آن برای ایرانیان مهم است و با کسی شوخی نمی کنند.

این جامعه شناس البته تاکید می کند که شوخی با چنین موضوعاتی تنها به فرهنگ ایرانی محدود نمی شود و ادامه می دهد: کشورهای غربی نیز در مواقعی که موارد مشابه و شرایط سخت پیش می آید، این شوخی ها را دارند. نمونه هایی از آن را در جنگ آمریکا و ویتنام نیز دیدیم. ما باید خوشحال باشیم که جامعه این گونه با مشکل برخورد می کند، اما اگر شوخی شکل طعنه و تمسخر به خود بگیرد، این مشکل است.