به گزارش سایت «توژال»، ویروس ها از دیرباز یکی از ابزارهای انتقال ژن به بدن بوده اند، به طوری که این ژن برای اهداف درمانی به نقاط مختلف بدن می رسد. این روش با مشکلاتی مواجه شده است، بنابراین محققان دانشگاه آلبرتا اخیراً موفق به ایجاد راهی برای حل این مشکلات شده اند.

جان لوئیس، انکولوژیست کالج پزشکی و دندانپزشکی و یکی از محققان این پروژه می گوید که کبد مانع اصلی توسعه روش های انتقال ژن در بدن است. لوئیس، یکی از اعضای موسسه تحقیقات سرطان آلبرتای شمالی، می‌گوید: «سیستم‌های زایمان کنونی از نظر تئوری عالی هستند، اما یک نقص بزرگ دارند: در نهایت به کبد ختم می‌شوند. شما می توانید آنها را در آزمایشگاه استفاده کنید، اما هنگامی که دارو به فردی تزریق می شود، این تکنیک ها اغلب شکست می خورند. اگر در حال درمان یک بیماری مغزی هستید یا با یک بیماری ریوی مواجه هستید، مطمئناً نمی خواهید دارو وارد کبد شما شود. ما به راه حل هایی نیاز داریم که بتواند بافت ها و سلول های مناسب را هدف قرار دهد.

لوئیس توضیح می‌دهد که فناوری‌های دارورسانی به کمک نانوذرات لیپوزوم (LNP) با ترکیباتی مانند کلسترول ترکیب شده‌اند که قرار است در کبد انباشته شوند. به همین دلیل است که بسیاری از داروهای ژنتیکی مانند ژن درمانی، واکسن‌های mRNA و ویرایش ژن قبل از رسیدن به اهداف خود از بدن حذف می‌شوند.

به گزارش ستاد نانو، این گروه روی روشی کار می کنند که کبد را برای مدت طولانی دور می زند. آنها به دلیل کشف نوعی پروتئین تولید شده توسط آرتریوویروس fusogenic معروف هستند. پروتئینی که توانایی ذوب سلولی را دارد.

با ترکیب این پروتئین فیوژن با لیپوزوم های اصلاح شده برای ارائه عوامل درمانی، تیم با موفقیت پلت فرمی به نام Fast-PLV ایجاد کرد. این پلتفرم از ورود داروها به کبد جلوگیری می‌کند و به درمان‌ها اجازه می‌دهد تا به طور موثر مناطقی مانند مغز و ریه‌ها را هدف قرار دهند. این روش نسبت به سکوهای تحویل فعلی کمتر سمی است، در حالی که از تحریک سیستم ایمنی نیز جلوگیری می کند. این بدان معناست که امکان دوزهای مکرر دارو را فراهم می کند. آنها با موفقیت این فناوری را روی حیوانات آزمایش کردند.