به گزارش خبرنگار سیاسی مجله ایرانیان اکونومیست، در این مستند که امشب 12 تیرماه ساعت 14 از شبکه دو پخش شد، چهره های سیاسی و اجتماعی مانند عباس عبدی، شهیندخت مولاوردی، محمدرضا جلی پور، محمد قوشانی، محمدجواد آذری جهرمی و محمدجواد ظریف. آنها نیز حضور داشتند.

هر کدام از این شخصیت ها چند جمله در حمایت از پزشکان بیان کردند. عباس عبدی گفت: در دور قبل انتخابات رای ندادم. اما من بلافاصله پس از تایید دکتر حمایت خود را از این دوره اعلام کردم.

شهیندخت مولاوردی همچنین با بیان اینکه ما با دوراهی مواجه هستیم، تاکید کرد: باید بین ادامه وضعیت موجود یا حرکت رو به جلو یکی را انتخاب کنیم.

این مستند با نمایش صحنه هایی از سخنرانی پزشکان در سالن عمومی شورا آغاز شد. این کاندیدای انتخابات در مقام نماینده گفت: باید به حق رای بدهید. کدام بازیگر برای پول رفت؟ نماینده ای که پول گرفته باید از مجلس اخراج شود.

زمانی که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز بودم، در مدت شش ماه 630 خانه بهداشت در تبریز با مشارکت مردم ساختیم.

همچنین فرمود: ترسو کسی است که فقر و بدبختی و گرسنگی را ببیند و خود را در کوچه علی رها کند.

از دیگر نکاتی که پزشکان به آن اشاره کردند، پرداخت حقوق ناعادلانه و خودداری برخی از پزشکان از انجام عمل جراحی در بیمارستان های دولتی بود. وی تاکید کرد: همه مشکلات از مدیریت است.

در ادامه مستند، این نامزد انتخاباتی شعری از مولانا را زمزمه می کند که نام مستند از آن گرفته شده است: سینه ات را چون آب های هفت گانه کینه/ و چون شراب عشق، معیار عشق باش/ باید حبس ابدی شوی تا لایق زندگی باشی/ اگر مست می شوی، مست شو، مست شو

در بخشی دیگر از این مستند، کارگردان تصاویری از زندگی روزمره خیابانی را قاب گرفت و در عین حال صدای افرادی را منعکس کرد که از نگرانی هایی مانند افزایش دلار، ازدواج و بیکاری صحبت می کردند.

دختر دکتر که همیشه همراهش بود یکی از شخصیت های فعال مستند بود. وی در بخشی از این اثر به زندگی شخصی پدرش اشاره کرد و گفت: پدرم من و مادرم را دوست داشت. مادری که فوت کرد به خاطر عشقی که به ما داشت هرگز ازدواج نکرد.

او همچنین متن نامه هایی را که در زمان اقامتش در آمریکا از پدرش دریافت کرده بود، خواند.

بعضی ها ما را به نیستی کشانده اند

مدیکیان در بخشی دیگر از این مستند به اقامت کوتاه خود در آمریکا اشاره کرد و گفت: دوره ای را در آمریکا گذراندم. می خواستند مرا نگه دارند. ولی من قبول نکردم ما ترک ها ضرب المثلی داریم که می گوید غربت حتی اگر بهشت ​​باشد باز هم خانه خوبی است.

این کاندیدای انتخابات به فرار مغزها نیز اشاره کرد و گفت: قبل از انقلاب دانشجویان راست و چپ به فکر اصلاح کشور بودند. اما اکنون برخی از دانشجویان به فکر ساختن کشور خود نیستند. عده ای ما را به حماقت کشانده اند و به هر حال ما مقصریم.

حضور در جبهه های دفاع مقدس

دکتر در بخشی دیگر از این مستند درباره حضورش در جبهه های دفاع مقدس گفت: زمانی که جنگ شروع شد دانشجویان را جمع کردیم تا ببینیم تجربه ما در جنگ چقدر مفید بوده است. برای درمان به جبهه ها رفتیم. در یک عمل 120 پزشک در عمل شرکت کردند.

او در مورد دوستی اش صحبت کرد مهدی باکریرهبر شهید تصریح کرد: هرکس آن روزها را دید و با فردی مثل آقا مهدی نشست، نمی توانست نسبت به وطن خود بی تفاوت باشد.

بر اساس آنچه دیدیم ایشان در زمان جنگ مسئولیت اعزام تیم های پزشکی به جبهه ها را بر عهده داشتند و همزمان به عنوان رزمنده و پزشک مشغول بودند.

نحوه ورود به وزارت بهداشت در دولت اصلاحات

این کاندیدای انتخابات از نحوه ورودش به وزارت بهداشت در دولت اصلاحات یاد می کند: زمانی که رئیس دانشگاه علوم پزشکی تبریز بودم، در مدت شش ماه 630 خانه بهداشت در تبریز با مشارکت مردم ساختیم. به خاطر کارهایی که در تبریز انجام دادم، برای وزارت بهداشت نامزد شدم. همین برای مشروعیت دادن به دولت خاتمی کافی است. چون اساتید برجسته پزشکی در تهران بودند و من از حزب اصلاحات نبودم.

امیدوارم دوباره قدرت را به کشور برگردانیم

در ادامه، بخش‌هایی از توییت‌های کاربران شبکه اجتماعی X در حمایت از پزشکان نمایش داده شد. شرح سفرهای انتخاباتی پزشکان به شهرهای شیراز، اصفهان، اهواز و سنندج بخشی دیگر از محتوای این مستند بود. وی علناً گفت: فساد، رانت و تبعیض از عوامل تخریب اقتدار و عزت است. امیدوارم دوباره قدرت را به کشور بازگردانیم.

آرام کردن صداهای خاکستری

در قسمت پایانی مستند مردی معترض را دیدیم که از پزشکان خواست با سایر نامزدها تندتر صحبت کنند. وی خطاب به این کاندیدای انتخاباتی گفت: رضایت آرای خاکستری برای ما کابوس شده است و اگر به همین منوال ادامه دهید جذب نمی شوند.

دکتر پاسخ داد: من اهل دعوا نیستم. من می توانم پرونده برخی از کاندیداها را پیدا کنم. زیرا بسیاری از مردم این کار را به صورت خودجوش انجام دادند. گفتن در رادیو که باید بروم خوب نیست. فقط بگوییم کلمات ما را به اینجا رساندند.