به گزارش مجله توژال؛ برخی تحلیل ها نشان می دهد که اقتصاد سوریه ویران شده است و این کشور را به پناهگاه سازمان های تروریستی و فعالیت های غیرقانونی تبدیل کرده است. این کشور متحمل آوارگی و تلفات بی شماری شد، در حالی که سرمایه و فعالیت های اقتصادی آن تحت تأثیر جنگ داخلی و تحریم های بین المللی قرار گرفت و تولید، تجارت خارجی و درآمدهای ارزی کشور کاهش یافت.

شاخص های اقتصادی، ترازهای بودجه و نرخ ارز نیز بی ثبات شده اند. برآورد می شود که تولید ناخالص داخلی سوریه از سال 2010 تا 2020 به نصف کاهش یافته باشد و به گفته منابع مختلف مانند بانک جهانی و سازمان ملل، وابستگی این کشور به کالاهای وارداتی از جمله محصولات غذایی و تولیدات صنعتی و کشاورزی داخلی آن افزایش یافته است. صندوق بین المللی پول و شورای جهانی طلا سقوط کردند.

تولید ناخالص داخلی سوریه 37.1 میلیارد دلار در سال 2022، 39.5 میلیارد دلار در سال 2023 و 29.3 میلیارد دلار در سال 2024 برآورد شده است که تفاوت فاحشی نسبت به 60 میلیارد دلار در سال 2010 و قبل از آن دارد.

تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور از 2800 دلار در سال 2010 به 2100 دلار در سال های 2022 و 2023 کاهش یافت و پیش بینی می شود تا پایان سال به 1600 دلار کاهش یابد. در عین حال، درآمدهای رژیم سرنگون شده در سال 2023 نسبت به سال 2022 به طور واقعی 35 درصد و نسبت به دوره قبل از جنگ داخلی و قبل از سال 2010 به میزان 85 درصد کاهش خواهد یافت.

در عین حال، سوریه که زمانی بزرگترین صادرکننده نفت در شرق مدیترانه بود، در نتیجه تصرف مناطق نفت خیز، جایگاه اصلی خود را در تولید و صادرات نفت از دست داد. تولید نفت سوریه از 383000 بشکه در روز قبل از جنگ داخلی به 90000 بشکه در روز کاهش یافت.

سوریه از سال 2007 تا 2011 سالانه بین 7 تا 10 میلیارد دلار کسری تجاری خارجی داشت، اما تجارت خارجی این کشور به سرعت کاهش یافت زیرا ناآرامی‌هایی که در مارس 2011 آغاز شد به یک جنگ داخلی تمام عیار تبدیل شد که تحریم‌های بین‌المللی را به دنبال داشت. حجم تجارت خارجی این کشور از ۲۹ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰ به ۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۳ کاهش یافت.

سوریه در سال گذشته با صادرات 650 میلیون دلاری در رتبه 176 و با واردات 3.4 میلیارد دلار در رتبه 163 جهان قرار گرفت. مهمترین صادرات کشور روغن زیتون، فسفات کلسیم، پنبه، ادویه جات، سبزیجات کنسرو شده، ضایعات چدن و ​​گندم و واردات آن روغن آفتابگردان، آرد گندم، روغن، خوراک دام، برنج، شکر، سیمان، چای، برق است. ، و آهن ساختمانی.

جمعیت رو به رشد سوریه بین سال های 1990 تا 2011 به 22 میلیون نفر رسید و برآوردهای اخیر جمعیت آن را 18.5 میلیون نفر اعلام کرده است. در همین حال، جنگ داخلی این کشور تلفات زیادی را بر اشتغال وارد کرده است و نرخ بیکاری 57 درصد برآورد شده است.

ارزش پوند سوریه بین سال های 2011 تا 2023 270 برابر در برابر دلار کاهش یافت که منجر به افزایش تورم شد، در حالی که تورم در سال 2022 به 64 درصد و در سال 2023 به 141 درصد رسید. انتظارات حاکی از آن است که تورم تا پایان سال به 95.1 درصد خواهد رسید. سال جاری و 69.4 درصد در سال 2025.

سوریه یکی از پیشروترین ذخایر طلا و نفت در خاورمیانه بود و ذخایر طلا در سال 2011 حدود 25.8 تن برآورد شد، اگرچه این رقم پس از جنگ داخلی و سقوط روسیه نسبتاً ثابت باقی ماند.

به گزارش خبرگزاری آناتولی، اما کاهش در سراسر سوریه به کشاورزی آن نیز ضربه زده است، به طوری که زمین های زیر کشت این کشور 25 درصد نسبت به دوره قبل از جنگ داخلی کاهش یافته است. بانک جهانی گزارش داد که دستیابی به بذر، کود، سوخت و قطعات یدکی ماشین آلات مورد نیاز برای کشت محصولات برای کشاورزان به طور فزاینده ای دشوار شده است که منجر به کاهش تولیدات کشاورزی شده است.

منبع: سرانه