طبق سرمقاله ای در اکونومیست، این پیام اگرچه الهام بخش است، اما تا حد زیادی نادرست است. اگرچه بازی های المپیک و جام جهانی فوتبال مردان مخاطب جهانی دارد، اما محبوب ترین رویدادهای ورزشی در برابر جهانی شدن مقاومت کرده اند. به عنوان مثال، 98 درصد از درآمد NFL از داخل این کشور به دست می آید. در فوتبال اروپا تنها لیگ برتر انگلیس است که بیشتر درآمد خود را از خارج به دست می آورد. اما به نظر می رسد که ورزش اکنون در مسیر جهانی شدن است. فناوری نحوه پخش رویدادهای ورزشی و دنیای هواداران را متحول کرده است. این وضعیت فرصت بزرگی را برای شرکت ها فراهم می کند، زیرا میلیاردها دلار در انتظار کسانی است که بتوانند بازارهای خارجی را تصرف کنند.

دو تغییر مهم وجود دارد که به جهانی شدن ورزش کمک کرده است. اولین توسعه مربوط به انقلاب سمت عرضه است. پخش رویدادهای ورزشی که قبلاً در اختیار تلویزیون های ملی و شبکه های کابلی بود، اکنون از طریق بسترهای آنلاین بین المللی نیز انجام می شود. به عنوان مثال، نتفلیکس که قبلاً با فیلم های ترسناک کره ای و کمدی های فرانسوی مخاطبان خارجی را جذب می کرد، اکنون در رویدادهای ورزشی نیز همین رویکرد را در پیش گرفته است. انقلاب دوم در سمت تقاضا رخ داد. بزرگترین مانع برای علاقه خارجی به رویدادهای ورزشی این بود که تماشاگران به تماشای رویدادهای کشورشان عادت داشتند. اما دلبستگی هواداران به تیم ها رفته رفته جای خود را به علاقه به چهره های ورزشی داد. رسانه های اجتماعی به ورزشکاران برتر این امکان را داده اند که دنبال کنندگان شخصی خود را در سراسر جهان افزایش دهند. به عنوان مثال، حضور ستارگان علاقه جهانی را به لیگ برتر انگلیس افزایش داده است و حضور لیونل مسی در آمریکا باعث جذب هواداران جدید به لیگ برتر فوتبال شده است.

حال سوال این است که در این معادله جدید چه کسی برنده می شود؟ در میان شرکت های رسانه ای، آنهایی که شبکه توزیع گسترده دارند در بهترین موقعیت قرار دارند. Reach برای لیگ‌های ورزشی بسیار مهم است و آن‌ها مایلند با پلتفرم‌های آنلاینی که مخاطبان بیشتری دارند وارد معاملات کم‌درآمدی شوند. در میان سازمان‌های ورزشی، این لیگ‌های بزرگ هستند که بیشترین سود را از شبکه توزیع گسترده می‌برند، همانطور که پخش آنلاین موسیقی مخاطبان بیشتری را به سمت ستاره‌ها سوق داده است. با توجه به تمرکز المپیک بر کشورها به جای چهره های ورزشی، نشانه هایی وجود دارد که محبوبیت این رویداد رو به کاهش است. همراه با روند رو به رشد طرفدارانی که افراد مشهور بین المللی را به جای ستارگان محلی ترجیح می دهند، انتقادهایی در مورد این روند مطرح شده است.

باید برای این انتقادها آماده بود و نسبت به آنها بی تفاوت بود. طرفداران انتخاب می کنند که چه ورزشی را دنبال کنند، چه نوع موسیقی را می خواهند گوش دهند و چه فیلمی را می خواهند تماشا کنند. در دنیای ورزش رقابت مهم ترین مسئله است. سازمان‌های ورزشی که نگران از دست دادن تماشاگران هستند باید به شعار المپیک توجه کنند: زمان آن است که سریع‌تر و قوی‌تر شویم.