به گزارش مجله توژال؛ شهرام شهریار یکی از فعالان میراث فرهنگی است که با انتشار عکس هایی از وضعیت فعلی و قبلی این بنا در توضیح آنچه رخ داده است، گفت: چند روز پیش دیوار بیرونی عمارت قاجاری میرزا نبی خان توسط ماموران تخریب شد. شهرداری تهران. چند سال پیش ساکنان قدیمی این عمارت طی مراحل آسفالت گذر این خانه تخریب شدند.

این فعال عرصه میراث فرهنگی درباره هویت این کاخ قاجاری نوشت: این خانه در نقشه سید کشیش ترسیم شده در سال 1237 هجری قمری به نام «میرزا نبی خان» و در نقشه متأخر عبدالغفار نجم الملک شناسایی شده است. ترسیم شده) (در سال 1270 ه.

بر اساس تاریخ جمع آوری شده توسط شهریار از این کاخ: اجداد میرزا نبی خان قزوینی اهل علی آباد مازندران بوده اند. پدرش عبدین بیگ منشی در خدمت شاهزاده علینگی میرزایی حاکم قزوین بود. میرزا نبی خان ثروت اندوزی کرد و در حکومت رکن الدوله پیشرفت کرد. میرزا نبی قزوینی ملقب به امیر دیوان، از دولتمردان عصر قاجار، همچنین پدر مشاوران معروف عصر ناصری، میرزا حسین خان صباحسالار و یحیی خان مشیرالدوله بود. نبی خان در خدمت علینگی میرزا رکن الدوله بزرگ شد و کارمند دولتی شد. پس از مدتی علینگی میرزا از پدرش التماس کرد که با او دختری ازدواج کند. همچنین فتحعلی شاه از دخترانش مهنوش لب خانم افتخار سلطانه را به او داد که مادرش از سایر زنان درون نزدیکتر و محبوبتر بود.
پیامبر خان در سال 1254 هجری قمری به عنوان پاداش تظاهراتش در سرکوب هرج و مرج شهر شیراز و حکومت یک ساله آن منطقه به حکومت ایران منصوب شد. مجدداً در سال 1258 هجری قمری جایگزین فرهاد میرزا معتمدالدوله شد و در سال 1261 هجری قمری به استانداری اصفهان رسید.

خانه میرزا نبی خان در محله عودلاجان تهران، خیابان منار قرار دارد و بررسی های این فعال میراث فرهنگی حاکی از آن است که پس از تبدیل این منطقه از مسکونی به تجاری، خانه میرزا نبی خان پیدا شده است. تبدیل به کارگاه کیف دوزی شد، مدتی انبار لاستیک بود، مدتی انبار کابل برق بود، اکنون به عنوان انبار استفاده می شود و در دهه 90 دیوار آجری داخل خانه ساخته شد. با سیمان پوشانده شده بود.

همانطور که شهریار اشاره کرده است: در ضلع جنوبی حیاط چند درخت بلند وجود داشت که در عکس های هوایی سال 1403 دیده نمی شود و در حیاط جنوبی حوض مدور وجود داشت و تمام پنجره های خانه میرزا نبی خان چوبی بود. که سال ها پیش برای نگهداری اجناس در داخل خانه تخریب شده بود و آهنی جایگزین آن شده بود. در اتاق ها، شومینه های گچ بری زیبایی وجود داشت که هنوز هم در کاخ چشم نواز است. حیاط شمالی که احتمالاً حیاط کالسکه بوده، دارای حوض سنگی مستطیل شکل بوده که در سالهای اخیر تخریب شده است.

این فعال میراث فرهنگی به تخریب قبلی این بنا اشاره کرد و توضیح داد: در دهه نود ساکنان قدیمی بنا برای سنگفرش یک خیابان گوشه ای توسط عوامل شهرداری تخریب و مراحل سنگفرش به پایان رسید و در مرداد 1403 ه. دیوار توسط عوامل شهردار منطقه 12 تهران برای زیباسازی شهر تهران با سیمان پوشانده شد. این سیمان‌کاری‌ها آسیب جدی به دیوار این کاخ قاجار وارد کرد و کارشناسانی را برای برداشتن و تمیز کردن سیمان‌ها ملزم کرد. سیمان در هیچ فرآیند مرمتی استفاده نمی شود.

شهریار با طرح این پرسش ها گفت: برنامه و رویه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع سنتی برای سند و ثبت این خانه چیست؟ آیا پرونده ای برای حفظ و مرمت این بنا توسط شهرداری یا میراث فرهنگی تشکیل شده است؟ تنها محله و بافت تاریخی ثبت شده در آثار ملی تهران، محله عودلاجان است که چه اقدامات حفاظتی و مرمتی برای این بافت تاریخی و ارزشمند انجام می شود؟