پیگیری سایت توژال از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی که مجوز برگزاری کنسرت علی رضا قربانی در تخت جمشید را صادر کرده، حاکی از آن است که درخواست مجوز برگزاری این کنسرت به این وزارتخانه ارائه شده است. در نیمه دوم سال 1398. 1402. پس از بررسی فنی اداره کل، الزامات عمومی برای محوطه های میراث ملی و جهانی و شناسایی ضوابط فنی و جزئی، صدور مجوز طی مراحل رسمی تصویب و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام شد و ارشاد اسلامی. پس از آن روند برگزاری این مراسم در تخت جمشید با استان فارس انجام شد و ضوابط فنی این مراسم به اداره کل میراث فرهنگی استان فارس برای رعایت ابلاغ شد.

توژال همچنین اطلاع یافت که میراث فرهنگی حدود چهار تا پنج جلسه با برگزارکننده کنسرت برگزار کرده است تا محل برگزاری کنسرت را مشخص کند و تیم های صدا را بر اساس استانداردهای فنی نصب کند. برگزارکننده نیز برای اجرای این کنسرت در تخت جمشید متعهد شد و قرارداد امضا کرد با وجود پیگیری های صورت گرفته از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و همچنین اداره کل میراث فرهنگی استان فارس، جزئیاتی از تعهد یا تعهدات گروه اجرایی یا برگزارکننده کنسرت علی رضا قربانی در تخت جمشید اعلام نشده است. آشکار کرد. تاکنون روشن شده است و این سوال مهم بی پاسخ مانده است که اگر در این مراسم آسیب یا آسیبی به پرسپولیس وارد شود چه کسی مسئولیت دارد و چه تعهداتی در این زمینه دارد؟

البته گروه اجرایی کنسرت علی رضا قربانی پس از واکنش ها و مخالفت های ناشی از برگزاری این کنسرت در تخت جمشید، با انتشار توضیحاتی مبنی بر اینکه «هیچ بلندگوی رو به ساختمان اصلی قرار نخواهد گرفت و نوع بلندگوها بر اساس موارد خاص انتخاب شده است. شرایط نورپردازی به گونه ای است که هیچ تاییدی از وجود نور مضر بر روی ساختمان وجود ندارد. تیم اجرایی ماه ها برای اندازه گیری نتیجه برنامه ریزی کرد و افزود: در طول کل مراسم، قبل و بعد از آن، هیچکس حق سفر به مجموعه اصلی را نخواهد داشت. و هیچگونه عملیات ساختمانی و طراحی عمرانی در محوطه مجتمع انجام نخواهد شد.»

علیرضا عسگری شاوردی، مدیر پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در توضیح دیگری گفت: محل برگزاری کنسرت در خارج از تخت جمشید، در 50 متری ارتفاع 17 متری تخت جمشید، از بلوک های سنگی بزرگ ساخته شده است حداکثر 20 متر بالاتر از سطح زمین، ارزیابی کیفی منظره صوتی در مجموعه میراث جهانی تخت جمشید در یک پروژه تحقیقاتی با دانشگاه هنر تهران انجام شد شدت صوت، هیستوگرام های طیفی و چگالی انرژی صوت در قالب نقشه ها نشان داده شده است در برنامه موزیکال این موضوع مورد توجه قرار گرفت و لوکیشن برنامه به خارج از شهر تخت جمشید منتقل شد.

اما نظر برخی کارشناسان میراث فرهنگی در حوزه مرمت این است که شفاف سازی های ارائه شده به ویژه از سوی تیم اجرایی کنسرت بر اساس ضوابط برگزاری کنسرت های بین المللی در اماکن تاریخی، بخشی از الزامات، تعهدات و تعهدات است. برای اجرای کنسرت در یک گروه میراث جهانی یونسکو لازم است، باید بیش از این باشد.

بررسی دقیق تری برای سنجش اصالت تخت جمشید و همچنین تعیین میزان مقاومت آن در برابر صدا و اصالت این اثر تاریخی ضروری است. سوال اینجاست که آیا قبل از مراسم چنین اقدام کارشناسی انجام شده و آیا گواهی یا سندی دال بر این مشکل وجود دارد؟ اگر تخت جمشید به میراث ملی و جهانی مراقبت های دوره ای تبدیل شود، اکنون که برگزاری کنسرت در آنجا جوابگو شده است، باید نتیجه تجربیات و بررسی های مربوط به مراقبت های دوره ای از تخت جمشید را روشن کرد.

از طرف دیگر، در روزهای اخیر نمونه‌های زیادی از برگزاری کنسرت در مکان‌های تاریخی کشورهای دیگر مانند آکروپلیس یونان ارائه شده است که نشان می‌دهد پس از حدود چهار دهه کنسرتی در تخت جمشید برگزار شده است، اما تحقیقات نشان می‌دهد که تعداد کنسرت‌هایی که در مکان‌های ارزشمند برگزار شده است. مکان‌های تاریخی مانند آکروپولیس (یونان)، ماچو پیچو (پرو) و کولوسئوم (ایتالیا) تعداد کمی هستند و فرصت‌های نادری هستند که در انحصار نوازندگان مشهور و گروه‌های موسیقی جهان قرار دارند و حتی گزارش‌هایی مبنی بر مخالفت مقامات محلی و ساکنان منتشر شده است. و نگرانی از آسیب های احتمالی به این محوطه ها و تخلفات تجاری نامناسب این بناهای تاریخی ارزشمند.

در گزارشی که روزنامه گاردین در سال 2008 منتشر کرده است، می توان به بررسی میزان تخریب و آسیب به این آثار تاریخی که محل برگزاری کنسرت ها یا جشن های شلوغ است، اشاره کرد. ، به ویژه موسیقی راک، در ساختمان ها و مکان های تاریخی در بریتانیا و به این نتیجه رسید که “کنسرت های راک در برخی از مهم ترین ساختمان های تاریخی بریتانیا آنها را در معرض خطر آسیب ناشی از ارتعاشات باس قوی قرار می دهد.”

محققان با مقایسه فرکانس‌های یک کاخ بریتانیایی که در آن کنسرت برگزار شد، می‌گویند: «فرکانس‌های باس که معمولاً در کنسرت‌های پاپ بیشتر از کنسرت‌های کلاسیک هستند، خطر آسیب را افزایش می‌دهند».

اگرچه درآمد حاصل از این کنسرت ها برای کاخ ها و بناهای تاریخی حیاتی به نظر می رسد، اما تحقیقات نشان داده است که «در طول کنسرت، حرکت میز، صندلی، وسایل و تپش های ناشی از صدای موسیقی باعث حرکت برخی از اشیا می شود. بیشترین خسارت را به بار آورد.»

از زمان انجام این تحقیق، بریتانیا دستورالعمل‌هایی را برای پیمانکاران در مورد نحوه برگزاری کنسرت در مکان‌های تاریخی، به‌ویژه کاخ‌ها، و همچنین مقرراتی در مورد نحوه حمل تجهیزات سنگین روی زمین تهیه و صادر کرده است.

مطالعات نادری برای کشف اثرات مضر سر و صدا در بناهای تاریخی و میراث طبیعی که به دلیل کنسرت ها، ترافیک و غیره رخ می دهد، در دسترس است. در مثالی تحت عنوان “بررسی اثرات نویز بر میراث طبیعی و مصالح ساختمانی تاریخی” که در سال 2014 منتشر شد، سطوح توان صوتی (بین 80 تا 130 دسی بل) در طول یک دوره آزمایش نویز بین 1 تا 1200 دقیقه بر روی سنگ آهک فسیلی مشخص شد. در ساخت چندین کاخ و مساجد امپراتوری عثمانی و همچنین بر روی گلسنگ ها برای تعیین تغییرات سرعت صدا، تخلخل، جذب آب بر حسب وزن، وزن واحد و مقاومت فشاری استفاده شد.

نتیجه این مطالعه و آزمایش نشان می‌دهد که «بر روی سطح نمونه‌های سنگی که در معرض بیش از ۸۰ دسی‌بل تراز صوتی قرار داشتند، مقداری از هم پاشیدگی مشاهده شد (آلودگی صوتی با افزایش وزن، تخلخل ظاهری و جذب آب افزایش یافت). وزن واحد، سرعت صوت و مقاومت فشاری نمونه ها به دلیل اثرات نویز پس از ورود کاهش یافت.

نظر کارشناسان مرمتی که با توژال انجام داده اند این است که «صدا و ارتعاشات می تواند آثار تاریخی را به شدت تحت تأثیر قرار دهد». به عنوان نمونه می توان به ساختمان مسعودیه در تهران اشاره کرد که زمانی به عنوان سالن تئاتر و موسیقی مورد استفاده قرار می گرفت که گفته می شود به دلیل آسیب دیدن ترافیک، اجرای آن متوقف شده است. اما بعید است این کارشناسان بدانند که میزان مقاومت و سلامت آثار تاریخی ایران در برابر صدا، ارتعاش و صدا (صدای مزاحم) سنجیده شده است.

یک طراح و صدابردار کنسرت های داخل ایران به مجله توژال گفته است که میزان دسی بل تولید شده در کنسرت های پاپ که در ایران برگزار می شود (مانند کنسرت علی رضا قربانی) بیش از 80 دسی بل و معمولاً حدود 110 دسی بل است. از جمله نتایج تحقیق «مطالعه تأثیرات صدا بر میراث طبیعی و مصالح بناهای تاریخی» این است که این میزان خروجی صدا باعث ایجاد آسیب می شود.

اما قبل از برگزاری کنسرت یا برگزاری هر گونه فعالیت پر سر و صدا و شلوغی در بناهای تاریخی باید بررسی دقیق تری در این زمینه صورت گیرد تا مشخص شود تولید صدا و ارتعاش تا چه حد در بناهای تاریخی ایران و بناهای تاریخی مضر است. ساخت و ساز قبل و بعد وضعیت اجرای چنین برنامه هایی چگونه است؟

در واقع قبل از هر تصمیمی برای برگزاری کنسرت در تخت جمشید، لازم بود سندی تخصصی از وضعیت فعلی این بنای ارزشمند تاریخی ارائه شود که نشان دهنده میزان مقاومت این مجموعه تاریخی از جمله باشد. صدا و حرکت

در خصوص کنسرت در تخت جمشید نظرات مثبت بسیاری از سوی کارشناسان مرمت، باستان شناسی و میراث فرهنگی و حتی بخشی از افکار عمومی مطرح شده است. نشاط اجتماعی و افزایش «رونق و توسعه گردشگری» به مخالفت با برگزاری کنسرت یا رویدادهای فرهنگی در بناها و مکان‌های تاریخی محدود نمی‌شود، بلکه موضوع نگران کننده ای که اکنون از سوی برخی کارشناسان میراث فرهنگی مطرح می شود این است که با توجه به وضعیت فعلی پرسپولیسممکن است آسیب و خسارت همزمان با برگزاری مراسم شناسایی نشود، اما روند فرسایش و تخریب را تشدید می کند و تاثیر آن ظرف چند سال مشخص می شود. اگرچه در مبحث تعزیرات قانون مجازات اسلامی که شامل مواد 558 تا 569 می باشد، قوانین تفصیلی در مورد تخریب میراث فرهنگی وجود دارد، اما در تمامی این موارد، در صورت وقوع تخلف در رابطه با اثر باستانی ثبت ملی، حداکثر مجازات تعیین شده است. در نظر گرفته شده است، اما بدون مستندات کارشناسی و اندازه گیری های دقیق، چگونه می توان منشاء خسارت طولانی مدت را اثبات کرد؟ پس چه کسی پاسخگوی خسارات جبران ناپذیر احتمالی تخت جمشید خواهد بود؟