رنگ “کرم قرمز” که 25 بار در کتاب مقدس ذکر شده است، از لاشه و تخم سرخرطومی به ویژه گونه سرخرطومی قرمز به دست می آید. این حشرات اسید کرمیسیک تولید می کنند که مسئول رنگ قرمز است.

فرآیند باستانی به دست آوردن این رنگ شامل جمع آوری حشرات، پاشیدن سرکه، خشک کردن لاشه ها و آسیاب کردن آنها به صورت پودر برای رنگ کردن لباس ها بود. این رنگ طیفی از سایه های قرمز از نارنجی تا زرشکی را ایجاد می کرد و به دلیل پایداری و زیبایی از اهمیت تاریخی و نمادین زیادی برخوردار بود و ارزش آن را از رنگ های گیاهی بیشتر می کرد.

در کتاب عهد عتیق، قرمز با رنگ های گرانبهای دیگری مانند آبی و بنفش ظاهر می شود. این رنگ همچنین در اسناد تجاری باستانی، از جمله الواح میخی بین النهرین و پاپیروس استکهلم، که مربوط به 200 تا 100 قبل از میلاد است و حاوی دستورالعمل هایی برای رنگرزی و کاربردهای دیگر است، دیده می شود.

در این کشف از مواد گیاهی برای الیاف و از پشم برای تارهای پود استفاده می شود. تکنیک بافت اختصاصی آن یک طرح مشبک با نخ‌های پود محکم بسته‌بندی شده و نخ‌های تار با فاصله ایجاد می‌کند.

تجزیه و تحلیل کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) حضور کرموزیک اسید را نشان داد که استفاده از رنگ توسط شپشک قرمز را تأیید می کند. این روش تحلیلی پیشرفته امکان تعیین دقیق منشا رنگ را فراهم می کند.

این تیم در تحقیقات خود که در مجله علوم باستان شناسی منتشر شده است، دانش جانورشناسی چشمگیر قدیمی ها در مورد این حشرات را تأیید می کند و به شبکه های تجارت بین المللی گسترده اشاره می کند.

در طول تاریخ، گونه‌های مختلفی از حشرات فلس‌دار برای تولید رنگ قرمز مورد استفاده قرار گرفته‌اند که امروزه نیز برخی از آنها در آمریکای جنوبی برای این منظور استفاده می‌شوند.

اگرچه شواهد مکتوب گسترده ای از رنگرزی با این حشرات در دوران باستان وجود دارد، منسوجات رنگ شده با شپشک قبل از زمان رومیان کمی یافت شده است. این کشف شکاف بین اسناد تاریخی و شواهد باستان شناسی را پر می کند و صنعت رنگرزی نساجی را با استفاده از رنگ های حیوانی نشان می دهد.