به گزارش اسنا، «حسین پناهی» در 6 شهریور 1335 در روستای دژکوه از توابع کهگیلویه و بویراحمد به دنیا آمد و اگر در 23 مرداد 1383 دنیا را رها نمی کرد، امروز در همین روز از دنیا می رفت. روز تولد 67 سالگی او.

پناهی پس از پایان تحصیلات خود در بهبهان به توصیه و درخواست پدر به مدرسه آیت الله گلپایگانی رفت و پس از پایان تحصیلات حوزوی برای راهنمایی مردم به محل سکونت خود بازگشت. پس از چند ماه کار در پوشش روحانی، به تهران مهاجرت کرد و چهار سال در هنرستان آناهیتا تحصیل کرد و دوره های بازیگری و نمایشنامه نویسی را گذراند.

مسعود جعفری جوزانی کارگردان درباره این قسمت از زندگی خود گفت: حسین پسر کوچک سر بزرگی در زکوه پشت صخره ای در طبیعتی باریک به دنیا آمد و همه اسباب بازی هایش از سنگ های صحرا بود. نان، چنانکه در اشعار او دیده می شود، مفهوم عظیمی از برکت بود و تنگ نظری و محبت آن، قلبی پاک، ملکوتی و بزرگ به او بخشیده بود.

او با سؤالات فراوان برای تحصیل به قم رفت و چند سالی به خوبی درس خواند و با لباس روحانیت به روستا بازگشت، اما حسین که روحیه بلند پروازی داشت، درس اخلاق به مردم را برایش سخت می دید. شام. در روستا برای صحبت و شعرخوانی پیش ما می آمد، اما با هر قدمی که برمی داشت سوالات بیشتری به ذهنش خطور می کرد.

نصرالله حکمت، استاد فلسفه، حسین پناهی را هنرمند و فیلسوفی بزرگ با اندیشه های فلسفی توصیف کرد و گفت: حسین پناهی فیلسوف بزرگ و دیوانه ای بود که با تفکر و اندیشه با نگاه فلسفی خود به این مقام رسید. حسین پناهی یک انسان به تمام معنا بود و این چیزی است که در تمام آثار این هنرمند بزرگ به چشم می خورد.

حسین پناهی در نقش شاعری که نوشت: «من و نازی‌ها»، «ستاره‌ها»، «چیزی شبیه زندگی»، «عزیزم»، «سلام، خداحافظ»، «سال‌ها پیش مردم»، «بعد افلاطون» به بخاری.» «نامه‌هایی به آنا»، «دو اردک در مه»، «کابوس‌های روسی»، «به وقت گرینویچ» و «نمی‌دانم» و علاوه بر این سه اثر، «سلام، خداحافظ»، « ستاره‌ها، و «راه». «برفیق» در شعر و صوت منتشر شد.

یکی از مسائلی که دامن حسین پناهی را پس از مرگش تحت تاثیر قرار داد انتشار اشعار جعلی به نام وی بود که دخترش در واکنش به این ماجرا گفت: تنها چیزی که بعد از فوت پدرم مرا آزار داد، انتساب نوشته های جعلی بود. او چند سال بعد از مرگ پدرم مقالات و نوشته های مضحک و بی ارزشی به نام پدرم منتشر شد که اساساً هیچ ربطی به سبک نوشتن و جهان بینی و ذهنیت او نداشت.

هیچ ناشر برای این محتوا یافت نشد. انتشار و نسبت دادن مطالب جعلی به نویسندگان و شاعران عواقب بسیار مخرب و خطرناکی برای نویسندگان، شاعران و نویسندگان دارد. محتوای جعلی باعث می شود مخاطب درک نادرست و نادرستی از نویسنده داشته باشد. چند سالی است که در کمپین مبارزه با انتشار مطالب جعلی فعال بودم و تقریباً کنترل نسبی بر این مطالب جعلی وجود داشت، اما شرایط حاکم بر فضای مجازی و متاسفانه اصرار هواداران و هواداران حسین پناهی بر این موضوع بود. استناد به این مواد تقلبی کار مبارزه است، کار را با محصولات تقلبی دشوار کرده است.

پناهی اولین بازیگری خود را در سریال «منطقه سلامت» انجام داد. سپس با استفاده از نمایشنامه‌های خود برنامه‌های تلویزیونی ارائه کرد که مدت‌ها محبوبیت داشتند. او با پخش برنامه تلویزیونی «دو اردک در مه» که علاوه بر نویسندگی و کارگردانی در آن به ایفای نقش پرداخته بود، خوش درخشید و با پخش دیگر برنامه های تلویزیونی خود در کانون توجه مخاطبان خاص قرار گرفت. . «دو اردک در مه» و «یک گل و بهار» چندین بار از تلویزیون پخش شد و حسین پناهی یکی از پرکارترین و مبتکرترین نویسندگان و کارگردانان تلویزیون در دهه 60 و اوایل دهه 70 بود.

«گذر»، «گال»، «ترباران»، «یا جو»، «نار و من»، «در راه طوفان»، «ارث»، «راز کپ»، «مهاجیران»، «چاووش» از این میان فیلم‌های «سایه رویا»، «آوینار»، «هنرمند»، «مرد ناتمام»، «روز واقعه»، «ارضوی بزرگ»، «قصه‌های کیش»، «بلوغ» و «مریم مقدس» و «بابا عزیز» فیلم‌های حسین پناهی، «گرگ‌ها»، «آواز مه»، «مهله سلامت»، «بچه یون»، «روزی روزگاری»، «مثل لبخند» «ایوان مدین»، «خفته‌ها»، «هشت بهشت»، «قهرمان کیست؟»، «امام علی»، «همسایه‌ها»، «آژانس دوستی»، «دزد مادربزرگ»، «نمونه تخیل»، «گونگلی کوچولو» “، “آشپزی”، “روزکار غریب”، “آقا فرمان”، “یحی و گلاپتون”. «شلیک به فینال» و «رعنا» نیز از سریال های تلویزیونی هستند که وی در آنها ایفای نقش کرده است.

نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (در جاده باد) در سال 1367، دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد (سای خیال) در سال 1369 و نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (مهاجران) در سال 1371. چند افتخار برای هوسین .