حجت الاسلام محمد صادق کفیل مجله اکونومیست امروز (پنجشنبه) در گفت و گو با خبرنگار آموزش و پرورش ایران، با اشاره به سالروز شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها) گفت: فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) با شهری روبرو شد. جایی که اکثر مسلمانان منافق بودند. جامعه به عبارت دیگر، جریان نفاق در مدینه، جریانی جسورانه بود که اسلام را به یک معنا از بین برد و ضربه ای خودساخته بود.

وی افزود: زمانی که پیامبر اکرم (ص) وارد مدینه شد، با جریاناتی مانند مشرکان، یهودیان و اعراب بادیه نشین مواجه شد که در مدینه گروه های زیادی وجود داشت و پیامبر این گروه ها را مدیریت کرد و مشکل به طور طبیعی حل شد نفاق وجود داشت و رشد کرد. نفاق در عصر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) جریان قدرتمندی بود. چون بعد از جنگ ها در موارد زیادی به پیامبر اهانت کردند و او را اذیت کردند.

خطبه فدکیه مصداق نفاق بود

کفیل گفت: طبیعتاً حضرت زهرا (سلام الله علیها) با خطبه فدک و گام های خود جریان نفاق را روشن کرد. این در حالی است که نفاق در قرآن به خوبی از سوی خداوند بیان شده است و حضرت فاطمه نیز در این باره صحبت کرده است.

وی افزود: حضرت فاطمه (سلام الله علیها) به این خطبه علاقه و تربیت داشت، لذا از این علاقه متأثر شد و در تلاش برای تعریف موضوع حرکت کرد و در حرکت خود صبر و سرعت داشت. حرکتی که در آن مسائلی چون معرفت، حرکت، تعالی و استقامت قابل بحث است.

مدیر مرکز تخصصی الصحیفه السجادیه افزود: نتیجه قدم دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این بود که با تمام توانی که داشتند فداکاری کردند. تا دین خدا باقی بماند. یعنی الزهرا (سلام الله علیها) زاهد دین و ولایت و اسلام بود و می خواست شهید شود ولی دین اسلام می ماند. وقتی به زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها) نگاه می کنیم، متوجه می شویم که ایشان خطبه ای با تدبیر و هدف ایراد کرده است.

حجت الاسلام محمدصادق کافیل; محقق دینی

وی افزود: الزهرا (سلام الله علیها) چنین اقدامی را با برنامه ریزی و برنامه ریزی آغاز کرد، در حالی که برخی معتقدند دختر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از جایگاه خود به عنوان فردی منزوی عقب نشینی کرد، اما تمام اقدامات او این بود. برنامه ریزی کرد، حتی گریه کرد و رفت. خانه نقشه و هدفی داشت. یعنی اگر در این 75 روز یا 95 روز پس از رحلت رسول خدا(ص) طراحی و برنامه ریزی از سوی حضرت زهرا(س) نبود، چیزی از اسلام باقی نمی ماند. این بدان معناست که ما اسلام خود را و نه فقط ولایت علی را مدیون حضرت فاطمه (سلام الله علیها) هستیم. اگر امروز قرآن زنده است و نام پیامبر بر زبان ماست، باید بدانیم که جامعه مسلمانان مدیون حضرت زهرا(س) است.

الراعی تاکید کرد: دفاع از حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها) تنها در مقابل حضرت علی (علیه السلام) و دولت نبود. زیرا گاهی حرکت حضرت فاطمه (سلام الله علیها) را در دفاع از امیرالمؤمنین (علیه السلام) بلند می کنیم، در حالی که نقشه دشمن حذف اسلام بود. اگر زهرا (سلام الله علیها) هر شب به خانه مهاجران و انصار می آمد و هیچ کس از اهل مدینه دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و امیر را همراهی نمی کرد. از مؤمنان (سلام الله علیها) به این دلیل است که جو حاکم بر مدینه اجازه نمی داد که کسی پاسخ رسمی و مثبت به حضرت زهرا (سلام الله علیها) بدهد.

ادامه مطلب

وی در خصوص نقش یهودیان در این امر گفت: یهودیان حدود صد سال قبل از بعثت به شبه جزیره عربستان و اطراف مدینه آمدند و بازار مدینه را از نظر اقتصادی و فکری تحت کنترل داشتند. البته گروه اوس و خزرج پس از ظهور اسلام مسلمان شدند و در ده ها غزوه و سلسله (جنگ هایی که پیامبر در آن حضور نداشتند) اسلام را یاری کردند، اما با این وجود نیروی قدرتمندی در مدینه حکومت کرد و برخی از این نیروهای قدرتمند حکومت کردند. . قدرت دست کم گرفته شده است.

این پژوهشگر دینی افزود: به هر حال حضرت زهرا (سلام الله علیها) با تمام قوا به میدان آمدند و او و فرزندش محسن به شهادت رسیدند اما پیروز این میدان حضرت زهرا بود. برخی معتقدند که فاطمه الزهرا (سلام الله علیها) فداکاری کرد، اما حضرت علی (علیه السلام) حکومت نکرد و نتیجه می گیرند که زهرای بیمار پیروز نشد، اما متوجه این واقعیت نیستند که اگر علی (سلام الله علیها) روزی حاکم شد و اسلام و قرآن می ماند، به برکت جانفشانی حضرت زهرا (سلام الله علیها) شهادت آن حضرت و محسن برگ برنده تاریخ بود. ، و تاریخ مرهون وجود حضرت الزهرا (سلام الله علیها) بود.