به گزارش سایت توژال، پروفسور اسفندیار ایمان زاده یکی از مجسمه سازان و مجسمه سازان برجسته ایرانی بود که 13 تیرماه در شهر شهریار درگذشت و به خاک سپرده شد.

این مجسمه ساز در سال 1344 در شهرستان سلماس به دنیا آمد. پس از انقلاب به دانشکده افسری منصوب شد، اما پس از مدتی به حرفه مجسمه سازی گرایش پیدا کرد و طی سه دهه فعالیت هنری به اجرای طرح های دائمی مجسمه سازی پرداخت.

وی موفق به دریافت بالاترین لوح کارآفرینان در سطح ملی در جشنواره ملی کارآفرینان برتر، بهترین کارآفرین در جشنواره قهرمانان صنعت، دریافت نشان شایستگی WIPO از سازمان ملل و به عنوان حافظ نمونه میراث فرهنگی در جشنواره انتخاب شد. اولین همایش ملی میراث فرهنگی و نسل سوم در سال 1387 به نمایندگی از سازمان جهاد کشاورزی استان تهران در سال 1381 دست‌ساز بوده که یکی از مدال‌هایی است که دریافت کرده است.

ایمان زاده همچنین دارای تاییدیه ای از انجمن دانش پژوهان هاروارد برای اجرای موفق پروژه مشترک این دانشگاه با میراث فرهنگی در خصوص قالب گیری و تهیه مونتاژ کلیه کتیبه های دوره حزب در سراسر کشور است. همچنین در اردیبهشت 1395 در مراسم افتتاحیه بزرگداشت فردوسی دوازدهم و پاسداشت زبان فارسی که با همت بنیاد فردوسی انجام شد، این مجسمه ساز به همراه پری صبری (تئاتر) به عنوان فردوسی پژوه شناخته شد. کارگردان). منصور وفایی (تصویرگر کافه) و محسن سلیمانی (گرافیست و طراح لوگوی بنیاد فردوسی).

مراسم تشییع پیکر این هنرمند ساعت یازده صبح 13 تیرماه در امامزاده اسماعیل (علیه السلام) شهرستان شهریار و در سکوت برگزار شد.

مروری بر مصاحبه ای قدیمی از ایمان زاده

اسفندیار ایمان زاده در گفت و گو با مجله توژال درباره موزه ها و بازدیدهای چند سال پیش از آنها در ایران گفت: تعداد بازدید از موزه ها در ایران نسبت به کشورهای دیگر مانند آلمان بسیار کم است، زیرا در برلین صف های طولانی وجود دارد. برای بازدید از این موزه، در حالی که در ایران این استقبال از موزه بسیار ضعیف است.

به گفته وی، عدم استقبال از موزه ها در کشور به دلایلی از جمله بی فرهنگی و عدم آشنایی مردم با تاریخ مرتبط است.

ایمان زاده در ادامه تاکید می کند: وظیفه ما این است که مردم را از تاریخ کشور آگاه کنیم، زیرا اگر ملتی بخواهد آینده خوبی برای خود بسازد باید اطلاعات و شناخت درستی از تاریخ و گذشته خود داشته باشد. امسال محصولات فرهنگی در 400 مرکز داخل و خارج از کشور توزیع می شود و سال گذشته یک میلیون و 400 هزار قطعه صنایع دستی از آثار باستانی تولید و به علاقه مندان داخل و خارج از کشور عرضه شد.