اخبار اخبار تکنولوژی

اولین ایمپلنت کنترل صرع در جهان تشنج را تا ۸۰ درصد کاهش داد

تبلیغات بنری



به گزارش مجله توژال؛ به گزارش IA، این جراحی در ماه اکتبر به عنوان بخشی از آزمایشی در بیمارستان گریت اورموند استریت لندن انجام شد، زمانی که اوران، که اکنون 13 سال دارد، 12 سال داشت. اوران اهل سامرست از سندروم لنوکس-گاستوت رنج می‌برد، یک شکل غیرقابل درمان صرع که از سه سالگی شروع شد. از آن زمان، او روزانه از ده ها تا صدها تشنج رنج می برد.

درمان صرع شدید

بی‌بی‌سی در مصاحبه‌ای با مادر نولسون گزارش داد که او گفت: این پرونده تمام دوران کودکی او را در بر می‌گیرد.

او انواع مختلفی از تشنج‌هایی را که اوران تجربه کرد، از جمله حملاتی که در آن به زمین افتاد، لرزش غیرقابل کنترلی و از دست دادن هوشیاری را بازگو کرد. گاهی اوقات تنفس او قطع می شد و برای احیای او نیاز به داروی اورژانسی بود.

اوران در پروژه CADET شرکت می کند، مجموعه ای از کارآزمایی ها که ایمنی و اثربخشی تحریک عمیق مغز را برای درمان صرع شدید ارزیابی می کند. تشنج های صرع در نتیجه جریان غیر طبیعی فعالیت الکتریکی در مغز رخ می دهد. دستگاهی که به طور مداوم پالس های جریان الکتریکی را ساطع می کند، هدف آن مسدود کردن یا غیرفعال کردن این سیگنال های غیرعادی است.

جزئیات این فرآیند

این جراحی که حدود هشت ساعت به طول انجامید، در اکتبر 2023 انجام شد. تیم جراحی به رهبری جراح مغز و اعصاب اطفال مشاور، مارتین تیسدیل، دو الکترود را در اعماق مغز اوران کاشته و تالاموس، یک منطقه رله حیاتی برای اطلاعات عصبی در مغز را هدف قرار دادند. .

انتهای لیدها به یک محرک عصبی متصل شد، دستگاهی به ابعاد 3.5 سانتی‌متر مربع و ضخامت 0.6 سانتی‌متر که در شکافی در جمجمه اوران، جایی که استخوان برداشته شده بود، قرار داده شد. سپس محرک عصبی به طور ایمن به جمجمه اطراف ثابت شد تا آن را در جای خود نگه دارد.

قبل از اینکه دستگاه تحریک عصبی فعال شود به اوران یک ماه فرصت داده شد تا پس از عمل بهبود یابد. هنگامی که سیستم روشن است، Oran آن را احساس نمی کند و می تواند با استفاده از هدفون بی سیم، در حین انجام فعالیت هایی که دوست دارد، مانند تماشای تلویزیون، روزانه دستگاه را شارژ کند.

هفت ماه پس از جراحی، اوران هوشیارتر شد و در طول روز هیچ تشنجی نداشت.

Picostim یک محرک اعصاب است

پروژه PICOSTIM ابزارهای علمی را در یک ضربان ساز کوچک ادغام می کند تا نقش ریتم های شبانه روزی، حرکت و سیگنال های مغزی را در توسعه و درمان بیماری مطالعه کند. این دستگاه نه تنها به علوم اعصاب بالینی پایه کمک می کند، بلکه می توان آن را تنظیم کرد تا به سیگنال های فیزیولوژیکی مانند حرکت بیمار برای بهینه سازی درمان پاسخ دهد.

تبلیغات بنری

khabarfarsi به نقل از توژال