به گزارش مجله توژال؛ این انبار بزرگ و به ظاهر معمولی نزدیکترین مکانی است که می توانید بدون ترک زمین روی ماه قدم بزنید. آژانس فضایی اروپا می گوید این تاسیسات که به لونا معروف است، دقیق ترین و وفادارترین شبیه سازی سطح ماه در جهان است.

فضانوردان اروپایی در داخل شبیه‌ساز و تجهیزات آزمایشی منحصربه‌فردی که روزی به ماه فرستاده می‌شوند، آموزش خواهند دید، از جمله برنامه آتی آرتمیس ناسا، که قصد دارد انسان‌ها را ظرف چند سال به آنجا بفرستد.

از بیرون، این مرکز شبیه آشیانه بزرگ سفید رنگ در گوشه ای از مرکز هوافضای آلمان در حومه شهر کلن است. اما در داخل این مرکز 9 متری، زیر سقف و دیوارهای سیاه رنگ، ماکتی از خاک پوشانده سطح ماه وجود دارد.

چاله ها و تپه ها زیر نور شدید یک نور در یک انتهای سالن 700 متر مربعی (معادل بیش از سه زمین تنیس) به داخل و خارج تاریکی فرو می روند. سطح زمین پر از سنگ و پوشیده از غبار خاکستری کم رنگ عجیبی است.

ماتیاس ماورر، فضانورد ESA توضیح داد که چگونه با لباس فضایی در محیط حرکت می کند. در بازدید اخیر خبرنگاران از این مرکز، او به آنها گفت: «وقتی وارد یک منطقه تاریک می‌شوید و اشعه‌های خورشید در مقابل شما قرار می‌گیرند، ممکن است برای شما دشوار باشد که راه خود را پیدا کنید و از خود بپرسید که آیا این یک منطقه کم عمق است یا خیر. سوراخ یا سوراخ کم عمق.» پرتگاه.”؟

سنگ جامد

مورر، دانشمند مواد، در دهه گذشته به عنوان مشاور فضانورد لونا خدمت کرده است. او گفت: «این یک مرکز منحصر به فرد است زیرا عناصر متنوع بسیاری را که هیچ مرکز دیگری در جهان، حتی ناسا، ندارد، گرد هم آورده است.

آژانس فضایی اروپا 900 تن سنگ ماه را برای لونا طراحی و تولید کرد. رگولیت لایه ضخیمی از غبار است که سطح ماه را می پوشاند.

به گفته Maurer، اگر پوسته ماه یا غبار ماه به نام AEC 1A را لمس کنید، شبیه سنگریزه های زیر است، اما بسیار ظریف تر. این ترکیب تنفس را خطرناک می کند و ممکن است باعث مشکلات تجهیزات شود. وقتی روی آن راه می روید، گرد و غبار بلند می شود و در هوا “شناور” می شود.

خاک واقعی ماه مشکلات بیشتری را ایجاد می کند زیرا دارای بار الکتریکی ساکن است که باعث می شود به سطوح مجاور بچسبد. به دلیل این مشکل، فضانوردانی که بیش از 50 سال پیش در ماموریت‌های آپولو ناسا حضور داشتند، پس از چندین پیاده‌روی در ماه نگران سلامت لباس‌های فضایی خود بودند.

این گرد و غبار پودری که در ماه یافت می شود، نتیجه برخوردهای مکرر شهاب سنگ است. اما یورگن شولز، مدیر پروژه لونا آژانس فضایی اروپا، می گوید سنگ سنگ شبیه سازی شده “مواد آتشفشانی بازالتی است که برای رفع نیازهای ما آسیاب شده، غربال شده و سپس مخلوط شده است.”

مهندسان هنوز منتظر دریافت 20 تن سنگ از گرینلند هستند که در “آزمایشگاه رگولیت”، فضایی محصور در داخل لونا برای آزمایش تجهیزات استفاده خواهد شد. این مرکز همچنین به زودی دارای یک خورشید مصنوعی متحرک خواهد بود که سایه‌های متحرکی روی زمین ایجاد می‌کند.

یک سیستم کمربند پیچیده که از بالای مرکز کنترل می شود، به فضانوردان اجازه می دهد تا گرانش نوری ماه را تجربه کنند، که حدود 17 درصد گرانش زمین است.

کف لونا همچنین می تواند تا عمق سه متری یخ بزند. مورر توضیح داد که این امر به فضانوردان اجازه می دهد تا حفاری در سطح یخ زده ماه را برای یافتن یخ آب تمرین کنند.

زندگی و کار روی ماه

در زاویه ای دیگر، از یک هواپیمای شیبدار برای آزمایش نحوه برخورد فضانوردان با شیب های تا 50 درجه استفاده می شود. این می تواند دشوار باشد زیرا قدم های اولیه روی خاک ماه گاهی تا مچ پا در خاک است و به نظر می رسد که روی یک تپه شنی راه می روید.

مورر گفت: «پس از یک روز سخت و هشت ساعت راهپیمایی در ماه، شما به فلکساب می روید.

این زیستگاه آینده برای اکتشاف ماه، که برای اقامت چهار فضانورد طراحی شده است، ظرف یک هفته به لونا متصل خواهد شد. فضانوردان از یک دستگاه ضد آب برای جلوگیری از ورود خاک ماه به زیستگاه خود استفاده خواهند کرد.

این مرکز همچنین به یک گلخانه محصور به نام لونا متصل خواهد شد. همانطور که آزمایش های انجام شده در قطب جنوب به مدت 5 سال نشان داد، می توان سبزیجات را در این گلخانه پرورش داد.

شولتز گفت: “به طور کلی، این اکوسیستم باید درک نحوه زندگی و کار در ماه را امکان پذیر کند.”

همچنین امید می رود که این شبیه ساز مکانی را برای فضانوردان اروپایی در برنامه Artemis ناسا فراهم کند که هدف آن بازگرداندن انسان به سطح ماه در اواخر این دهه است.

مورر، کاندیدای بالقوه برای سمتی در آرتمیس، گفت که “ایستادن روی ماه در کلن” به این معنی است که “شما قبلاً یک پای خود را روی ماه گذاشته اید.”