محمود براش وی در گفت و گو با خبرنگار توژال به شرایط این روزهای دوچرخه سواری پرداخت و گفت: دوچرخه سواری تجهیزات محور است و با تکنولوژی و علم روز پیشرفت می کند متاسفانه در هر دو تیم از سایر تیم های آسیایی و البته جهانی عقب هستیم میدان‌ها و این فاصله روز به روز بیشتر می‌شود و بیشتر از آن، نتایج به‌دست‌آمده در رویدادهای مختلف گواه این مدعاست.

وی ادامه داد: بودجه اتحادیه به هیچ وجه جوابگوی نیاز این حوزه نیست. افزایش هزینه ها و افزایش نرخ ارز ربطی به بودجه صنفی ندارد و شرایط مشخص است و نیازی به صحبت و مصاحبه نیست. اتحادیه به نوبه خود کاستی هایی دارد که نتایج تیم را تحت تأثیر قرار می دهد و به اصطلاح در و شورا با هم موافق هستند. در گذشته تیم های دوچرخه سواری زیادی بودند که باعث رونق این ورزش شدند، اما الان آن تیم ها کجا هستند و چرا دوچرخه سواری را کنار گذاشتند؟ در حال حاضر اتحادیه از نظر تجهیزات بسیار ضعیف است و حتی نمی تواند یک دوچرخه مدرن بخرد آنقدر پست و تقابلی که نیازی به گفتگو و مصاحبه نیست.

اگر به سال‌های قبل برگردیم، می‌بینیم که افرادی برای حمایت و کمک به دوچرخه‌سواری وارد این دوره شده‌اند، اما به دلیل اختلافات شخصی و مسائلی از این دست و البته بدرفتاری‌هایی که انجام می‌دهند، وارد این دوره شده‌اند. براش گفت. رفت و دیگر به عقب نگاه نکرد. دوچرخه سواری نیاز به حمایت مالی و افراد باتجربه دارد که این روزها تعدادشان کم است و منفعت شخصی و استانداردهای دوگانه سرلوحه دوچرخه سواری است.

دوچرخه سوار در سال های نه چندان دور کشورمان تاکید کرد: دوچرخه سواری از زمانی که به دست دوچرخه سواران افتاد مسیر نزولی را در پیش گرفت و رو به افول گذاشت. اختلاف نظر و مدیریت که در کلام بود اما در عمل نبود به ما کمک کرد و امروز می بینیم که خبری از آن روزهای طلایی دوچرخه سواری نیست. کی گفته رئیس یا مدیر فدراسیون حتما باید ورزشکار باشه؟ شاخص های مدیریتی و توانایی انجام کار بر اساس عواملی تعیین می شود که ممکن است ورزشکار از آن سودی نبرد، همانطور که در مورد دوچرخه سواری اتفاق افتاد و امیدواریم روزی دوباره شرایط خوب شود.

وی در خصوص گلایه برخی دوچرخه سواران از پرداخت نکردن پول توجیبی در رویدادهای خارجی و برون مرزی گفت: صحبت از پول توجیبی در فدراسیون دوچرخه سواری شبیه شوخی است. اگر سایر فدراسیون ها به ورزشکاران خود احترام بگذارند و این را در برنامه های خود قرار دهند، در ورزش دوچرخه سواری ورزشکاران سال هاست حقوق خود را دریافت نکرده اند و این مشکلی است که ورزشکاران با آن مواجه بوده اند، اما نمی دانم آیا مسئولان وزارت ورزش اطلاع دارند یا خیر. از این. اگر می دانند بپرسند چرا فدراسیون دوچرخه سواری به تنهایی این قانون را رعایت نمی کند؟ تفاوت دوچرخه سواران با سایر ورزشکاران چیست؟

براش ادامه داد: در مقابل ورزشکار با هزینه شخصی به مسابقات اعزام می شود و نیازی به این صحبت نیست. من هم در کمیته فنی انتقاد کردم و حرفم را زدم. زمانی که ورزشکاری به دلیل شرایط مالی در کوهنوردی شرکت می کند، اما در این مسابقات رتبه آخر را کسب می کند، باید فاتحه بخواند. ورزشکاری داشتیم که در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کرد اما جزو 5 نفر برتر کشور نبود و همه می دانند چرا. از طرفی وقتی فدراسیون در مسابقات و رویدادهای مختلف نتیجه نمی گیرد، اما عوامل تیم و سرمربی تیم ملی بدون تغییر به کار خود ادامه می دهند، این چیزی است که امروز شاهد آن هستیم.

گفت: با توهم نمی توان مدال گرفت. متاسفانه در دوچرخه سواری دوگانگی وجود دارد. قبل از انتشار در مصاحبه ها به یک چیز اشاره می شود و بعد حرف های دیگری می شنویم. برخی از دوستان در کمیته فنی رفتارهای بدی دارند و تصمیمات اشتباهی می گیرند. فراموش نکنیم که ما یک روز در آسیا با چشم بسته مدال گرفتیم، اما حالا با اختلاف فاحشی آخری می شویم و یک نفر باید پاسخگو باشد.

مربی دوچرخه سواری کشورمان با بیان این مطلب گفت: وقتی یک ورزشکار این شرایط را می بیند، طبیعی است که دچار تردید شود. او یا ورزش قهرمانی را رها می کند یا رویای حرفه ای خود را در کشور دیگری دنبال می کند. اگر می خواستم از 100 به اتحادیه نمره بدهم با حداکثر رفاقت 40 می دادم، البته مشکلات اقتصادی هم دلیلش است و باید به آن توجه کرد. به نظر من دوچرخه سواری برای هیچکس مهم نیست، مسئولان فقط می خواهند نور اتحادیه روشن شود. با این حال، این روزها می گذرد که فدراسیون نمی تواند حتی یک دوچرخه به روز بخرد، نباید از این سیستم انتظاری داشته باشیم.

وی ادامه داد: سال گذشته در مسابقات دوچرخه سواری محمد جنگخانلو در اسکاتلند ناپدید شد و سپس خبر پناهندگی وی منتشر شد، اما واکنش فدراسیون به این ماجرا چه بود؟ برای جلوگیری از تکرار این اتفاق چه اقدامی انجام می دهید؟ چه قدم مثبتی در این راه برداشته شده است تا او به فکر دوچرخه سواری در خارج از مرزهای کشور نباشد؟ حرف اول و آخر ما باید ایران و پرچم مقدس کشورمان باشد اما فدراسیون به جای قانع کردن ورزشکار را فراری می دهد و امیدوارم مسئولان وزارت ورزش در این مسائل ورود کنند. .

براش تاکید کرد: سوال من این است که آیا فدراسیون به نفع ورزشکار کار می کند یا برعکس آیا ممکن است ورزشکاری که از جیب خودش خرج می کند و برای هزار مشکل دوچرخه و وسایل می خرد، حقوق نگیرد؟ اعضا؟ از اتحادیه دریافت می کنید؟ اگر دوچرخه سوار نباشد نیازی به اتحادیه نیست. برخی از دوچرخه سواران ما در شرایط بسیار خطرناک در حاشیه بزرگراه ها و جاده ها رکاب می زنند و پولی به دست نمی آورند اما برای بقیه پول هست و این مشکلات ورزشکار را به دردسر می اندازد. امیدوارم روزی این مسائل حل شود و منتظر آن روز هستیم.

وی درباره تبدیل شدن علی لبیب به المپیکی تاکید کرد: دوچرخه ما برای قهرمانی و المپیک مناسب نیست و متاسفانه رفتارهایی را در این فدراسیون می بینیم که مردم را متضرر می کند. اگر شرایط خوب بود ورزشکار خانه و خانه اش را ترک نمی کرد. اگر در گذشته همین شرایط را داشتیم، بدون شک امکان ادامه همکاری وجود نداشت و هیچ دوچرخه سواری حاضر به تحمل این همه زحمت نمی شد.

وی با تاکید بر اینکه برای نماینده المپیک ایران در پاریس آرزوی موفقیت دارم، گفت: فدراسیون بر اساس شاخص ها و نتایجی که کسب کرده در حال ارزیابی است. در سال 2023 چه مدالی کسب خواهیم کرد؟ در حالی که فرانک بارتواسر در بازی های آسیایی سوم شد، در مسابقات کوهستان، جاده و دوومیدانی مدالی کسب نکردیم و فقط دو مدال طلا و دو نقره برای محمد جنگخانلو و پوریا یعقوبی در اسکرچر بزرگسالان و جوانان و یک برنز برای فاطمه کسب کردیم. عباسی در خراش. کوه جوانان هیچ رشته المپیک یا بازی های آسیایی وجود ندارد.

مربی سابق تیم ملی دوچرخه سواری تاکید کرد: در سال 2024 فقط یک مدال برنز داشتیم که علی لبیب در جاده و در رده سنی زیر 23 سال به دست آورد. اما فدراسیون برای پوشاندن نقاط ضعف خود به تکریم پیشکسوتان و توانخواهان می پردازد و سعی می کند با خبرسازی در این حوزه ناکامی های خود را جبران کند. در پیست ما 11 رشته برای جوانان و بزرگسالان، آقایان و بانوان داریم که در مجموع 132 عنوان قهرمانی را در سال گذشته به دست آوردیم و امسال هیچ عنوانی نداشتیم. همین شرایط در جاده ها حاکم است، در حالی که محدوده سنی اسب ها نیز افزایش می یابد. اینجا 42 سکوی قهرمانی وجود دارد و ما فقط یک سوم قهرمانی را در اختیار داشتیم. جوانان، امیدها و بزرگسالان در کوه هستند و در این قسمت سکویی به نام فاطمه عباسی ثبت شد و امسال سکوی مشابهی نداشتیم.

مربی دوچرخه سواری کشورمان تاکید کرد: صحبت از کنترل سازمان یافته دوپینگ است اما باید دید در چه سالی این اتفاق افتاد. در سال 2017، اتحادیه به اشتباه این کار را انجام داد و مجرم شناخته شد. طبیعتاً می خواستند از این موضوع سوء استفاده کنند که اساساً اشتباه بود. باید بدانیم در آن زمان چه کسی چه به عنوان مدیر و چه به عنوان مربی مسئولیت را بر عهده داشت، اما سوال اینجاست که این مربیان الان کجا هستند و چه می کنند؟ رسالت فدراسیون این است که ترکیب فنی تیمش را مشخص کند تا با مدال و سکو به پایان برسد، اما مدیریت فنی ما تا زمانی که نتیجه آن را دیدیم به این شکل عمل کرد.

براش خاطرنشان کرد: در گذشته افرادی بودند که کار می کردند و در سال های بعد دوچرخه سواری مدال می گرفتند، اما در سال های بعد با این موفقیت ها غرق شدیم و تماشا می کردیم و الان وضعیت ما همین است که می بینید. . موفقیت یک شبه حاصل نمی شود و اتحادیه در مسیری دور از موفقیت قرار داشت و با این شرایط نمی توان به آینده امیدوار بود. رشته ای که زمانی در آسیا ده مدال می گرفت، حالا باید آرزوی مدال و سکو را داشته باشد و این باعث ناراحتی دوچرخه سواران می شود.

وی تاکید کرد: فدراسیون دوچرخه سواری ما عادت دارد برخلاف آب شنا کند، در همه جای دنیا با تعیین مربیان حرفه ای تلاش می کنند تیم های خود را آماده کنند اما در فدراسیون ما با یک ابتکار جدید مربیان را از طریق اینترنت تعیین می کنند. یکی از عجایب روزگار است.” اگر مربی آنلاین جواب می داد، همه کشورهای دنیا این کار را می کردند، اما چرا فقط فدراسیون ما برای این ابتکارات هزینه می کند و دیگران از آنها سود نمی برند؟

وی تصریح کرد: در دوچرخه سواری افرادی هستند که با جریانات و اتفاقات این فدراسیون همراهی می کنند وقتی تیم نتیجه نمی گیرد به این معنی است که کار اشتباه است، اما نکته هیجان انگیز این است که همین افراد به کار خود ادامه می دهند. به شدت کار کنید و آب تکان نخورد.

براش گفت: شاید مسئولان وزارت ورزش نگران این هستند که اگر اقدامی انجام دهند، فدراسیون با خطر تعلیق مواجه شود، اما تا اینجای کار دوچرخه سواری در کما است. چرا هیچکس در دوچرخه سواری مسئول این نتایج نیست؟ چرا هیچکس نمی پرسد که چرا دوچرخه سواری به این روز رسیده است که ما مدال می خواهیم؟