به گزارش سایت توژال، بسیاری از مخترعان امیدوارند زمانی که اختراعات و اکتشافاتی انجام می دهند به شهرت و ثروت زیادی دست یابند. اما گاهی شرایط دقیقا برعکس می شود و این تلاش ها به مرگ آنها منجر می شود.

در این مطلب به عجیب ترین مواردی اشاره می کنیم که مخترعی به خاطر اختراعش جان خود را از دست داده است.

کارل سوچاک

کارل سوچک بازیگر چک در سال 1984 زمانی که از یک بشکه سواری بر فراز آبشار نیاگارا جان سالم به در برد به شهرت رسید. راز موفقیت آن در واقع یک بشکه مخصوص ساخته شده با وزنه تعادل برای جلوگیری از سقوط آن بود.

البته این بشکه بود که در نهایت منجر به مرگ او شد و او چند ماه بعد در حالی که آخرین طراحی خود، بشکه ضربه ای را به نمایش می گذاشت، درگذشت. برنامه این بود که آن را از پشت بام به داخل مخزن آب بیاندازند، اما به جای برخورد بشکه به آب، به لبه مخزن برخورد کرد و کارل مدت کوتاهی بعد در بیمارستان درگذشت.

هنری اسمولنسکی

رویای مخترع لهستانی-آمریکایی هنری اسمولنسکی مبنی بر اختراع ماشین پرنده منجر به مرگ او شد. اسمولنسکی و مهندس همکار، هارولد بلیک، نمونه اولیه یک ماشین پرنده را با ترکیب بال ها و دم یک سسنا اسکای مستر با بدنه یک فورد پینتو ساختند.

اولین پرواز آزمایشی ناگهان به پایان رسید و خلبان فرود اضطراری داشت. آن دو این اختراع را در دومین پرواز آزمایشی خود در سال 1973 آزمایش کردند. اما لحظاتی پس از برخاستن، آنها سقوط کردند و هر دو کشته شدند.

توماس مگلی جونیور

می توان گفت اختراعات این شیمیدان آمریکایی بیش از هر چیز به دنیا آسیب زد. کلروفلوئوروکربن ها (CFCs)، گروهی از مواد شیمیایی مورد استفاده در یخچال ها تا سال 1987 که به دلیل اثرات مخرب آن بر لایه ازن ممنوع بود، توسط این شیمیدان آمریکایی اختراع شد.

بنزین سربدار نیز با افزودن سرب تترااتیل به بنزین اختراع شد که در دهه 1970 پس از کشف اثرات سمی سرب حذف شد.

مگلی جونیور در سال 1940 درگذشت. مگلی که به دلیل فلج اطفال به شدت ناتوان شده بود، سیستمی از طناب ها و قرقره ها را اختراع کرد تا بتواند از رختخواب خارج شود و در نهایت با استفاده از وسیله ای که طراحی کرده بود درگذشت.

سابین آرنولد فون سوچوکی

شیمیدان اوکراینی سابین آرنولد فون سوچوکی بیشتر به خاطر اختراع رنگ براق شناخته شده است. او این رنگ را با استفاده از فرمولی حاوی رادیوم که توسط ماری و پیر کوری در سال 1898 کشف شد، ساخت.

شرکت او چندین کارخانه در آمریکا افتتاح کرد و صفحه ساعت تولید کرد. سال ها بعد، کارگران زن کارخانه از او و شرکتش به دلیل قرار گرفتن در معرض تشعشعات مضر شکایت کردند.

سرانجام، او در برابر همان تشعشعات تسلیم شد و در سال 1928 بر اثر کم خونی آپلاستیک ناشی از آسیب مغز استخوان درگذشت. در حالی که ماری کوری به همین بیماری مبتلا شد و در اثر قرار گرفتن در معرض همان تشعشعات جان باخت.

فرانتس رایشلت

Franz Reichelt، یک خیاط حرفه ای، در روزهای اولیه پرواز روباتیک از این ایده الهام گرفت و شروع به طراحی لباسی کرد که خلبانان می توانستند از آن به عنوان چتر نجات استفاده کنند.

او آزمایش های اولیه خود را با استفاده از مانکن انجام داد و به قدری به طراحی خود اطمینان داشت که در سال 1912 تصمیم گرفت خودش آن را با پریدن از زیرزمین برج ایفل در پاریس آزمایش کند. متأسفانه آزمایش موفقیت آمیز نبود و او در عرض چند ثانیه فوت کرد.

اما به هر حال، به لطف پیشگامانی مانند او، در حال حاضر wingsuits برای بیس جامپینگ و همچنین چتر نجات و صندلی های اجکتی برای خلبانان وجود دارد.

هنری وینستانلی

این مهندس انگلیسی اولین فانوس دریایی جهان را در سال 1696 پس از برخورد دو کشتی با صخره های خطرناک Eddystone طراحی و ساخت.

او به قدری از امنیت این فانوس دریایی مطمئن بود که در طوفان بزرگ 1703 به همراه پنج نفر دیگر به آنجا پناه بردند. اما در طی این طوفان فانوس دریایی تخریب شد و اثری از وینستانلی یا همراهانش یافت نشد.