این کارگردان سینما که سه سال پیش فیلم «یک آهنگ عاشقانه برایم بخوان» را محصول مشترک ایران و ترکیه روی اکران سینماها گذاشت، در گفت و گو با مجله «توژال» درباره سختی های فیلمسازی در سال های اخیر پرداخت. و پروژه جدیدی که او در تلاش برای انجام آن است، صحبت کرد.

وی پیش از این ابراز امیدواری کرده بود که آخرین فیلمش (آهنگ عاشقانه برایم بخوان) دوباره به نمایش عمومی درآید یا نسخه کامل تری از آن در قالب مینی سریال در خانه پخش شود. شبکه تلویزیونی در پاسخ به این سوال که آیا قصد ساخت فیلم را دارد و فیلم جدیدی ندارد، گفت: در حال حاضر به دنبال شرایط لازم برای ساخت سریال هستم در ایران پس از رونق سکوها، این فضای نمایشگاهی برای مردم جذابیت بیشتری پیدا کرده است. البته اگر سریال با کیفیت تولید شود این جذابیت ادامه خواهد داشت اما طبق آماری که دارم حداقل در یک سال اخیر سریال چندان مورد استقبال مخاطبان قرار نگرفت.

وی افزود: یکی از دلایل عدم موفقیت سریال ها این است که دائماً تحت تأثیر یکدیگر قرار می گیرند و با شباهت های زیادی ساخته می شوند و در واقع مخاطب خود را از دست می دهند. در حالی که نبوغ این است که اگر سریالی موفق باشد، به جای تولید آثار مشابه با تقلید از همان مدل، مجموعه های جدیدی دقیقاً در مدل دیگری و با کیفیت بالاتر ساخته می شود.

سطحی نگری در سینما در چند سال گذشته از منظر بازار

غفارزاده ادامه داد: برای ساخت فیلم قدم هایی برداشتم اما در چهار سال اخیر نگاه به سینما کاملا مبتذل و تجاری بود و همه به دنبال درآمد هنگفت از فیلم بودند و به همین دلیل سطحی نگری در سینما ظاهر شد و مستقل. سینمای اجتماعی فراموش شده است. حتی بخش هنر و تجربه نیز به شدت تحت تأثیر این سینمای تجاری و بازاری قرار گرفت و دیگر شکل واقعی خود را نداشت. و البته من هم معتقدم سینما، یعنی همه فیلم های سینمایی، تجاری، تجاری و ارزشی باید ساخته شود. اما متأسفانه سینمای ما همیشه متاثر از یک سری امواج است. یک زمانی همه فیلم ها تبدیل به جشنواره می شوند و یک زمانی همه فیلمسازان تحت تاثیر یک فیلم و کارگردان قرار می گیرند و فیلم می سازند. وقتی موج کمدی تمام می شود، همه راهی برای ساختن کمدی پیدا می کنند و در این ژانر فیلم می سازند. در عین حال کسانی هم هستند که سعی می کنند راه خودشان را طی کنند، اما برای ماندن در این مسیر و ساختن فیلم، مجبور می شوند کمدی بسازند. من خودم چند طرح کمدی ارائه کردم اما بیشتر کارهایم به دلیل نگاه های سطحی پذیرفته نشد.

به امید اینکه سینمای مستقل و اجتماعی در دوره جدید زنده شود

کارگردان «گاردان» افزود: به هر حال همچنان در تلاش برای ساخت فیلم هستم و امیدوارم بتوانم این کار را انجام دهم. البته هر دوره از سینما به دست گروه های مختلف می افتد، چند نفر همیشه مشغول هستند و عده زیادی بیکار می مانند. در تیرماه امسال در نامه ای به رئیس جمهور جدید آقای مزیکیان نوشتم که اکثریت اهالی سینما و هنر از بیکاری شدید رنج می برند و این وضعیت شایسته کشور صاحب هنر و سینمای جهان نیست. . به نظر من باید حمایت های مناسبی صورت گیرد تا شرایط کار در سینما برای همه متعادل باشد و معیشت اکثر فیلمسازان به خطر نیفتد. امیدوارم شرایطی فراهم شود که همه سینماگران بتوانند از این فرصت برای خلق آثار متنوع در ژانرهای مختلف استفاده کنند. با توجه به حضور معاون جدید سینمایی جناب آقای فریدزاده امیدوارم سینمای مستقل و سینمای اجتماعی احیا شود. با این حال همچنان معتقدم باید فیلم ها و ژانرهای متنوعی تولید شود تا سلیقه ها و نیازهای متنوع مخاطبان جامعه را برآورده کند.

آماده ساختن سریالی با مشارکت ترکیه درباره سرود ملی ایران!؟

غفارزاده درباره سریالی که در حال آماده سازی برای کارگردانی است، با اشاره به تجربه همکاری با ترکیه در فیلم «آهنگ عاشقانه بخوان» توضیح داد: با شرکت هایی در ترکیه صحبت کردم و اعلام کردم که تمایل دارند روی این سریال سرمایه گذاری کنند. داستان ایرانی قرار است شامل هشت قسمت باشد و فیلمبرداری آن بیشتر در ترکیه خواهد بود.

او پاسخ داد که اگر داستان فیلم ایرانی است چرا در ایران با حضور بازیگران ایرانی تولید نشده است؟ وی گفت: ترک ها معمولا از هر داستان جالب استقبال می کنند تا جایی که یک داستان پخش را بازسازی می کنند. سریال من به دوران مظفرالدین شاه برمی گردد و داستان ساخت اولین سرود ملی ایران است که ملودی آن بعداً از شعر «کشور من، کشور من، کشور من» اقتباس شد. اگرچه این سرود و این ملودی اولین بار در زمان ناصرالدین شاه اجرا شد، اما در زمان مظفرالدین شاه به عنوان سرود ملی با کیفیت بالاتری تهیه و در استانبول ضبط شد. این قسمت از داستان آنقدر برای ترک ها جذاب بود که در ساخت آن اعلام همکاری کردند.

غفارزاده در پایان گفت: روند عادی انجام چنین کاری در ایران با حمایت داخلی است اما در پیگیری هایی که برای تامین سرمایه انجام دادم نتوانستم به نتیجه برسم. قصد داشت نیمی از سرمایه را در داخل ایران تامین کند تا سریال بتواند تولید مشترک شود. من با تریبون های داخلی صحبت کردم و به نامه مشارکت ترکیه هم پاسخ دادم اما متاسفانه پاسخ دقیقی دریافت نکردم. در نهایت پس از ماه ها پیگیری نتوانستم مشارکت 50 درصدی در یک اثر ملی را فراهم کنم و ترک ها اعلام کردند که در صورت ترک بودن همه بازیگران حاضر به سرمایه گذاری کامل در سریال هستند.