به گزارش سایت توژال، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری از ابتدای فصل سوم زیر نظر فاز سوم طرح بازنگری ابریشم قرار دارد. گابریل نوکاندا و جواد حسین زاده ساداتی اشاره کردم که این فصل تا پایان شهریور 1403 هجری قمری ادامه دارد.

گابریل نوکنده، رئیس شورای آثار باستانی ابریشم گفت: طرح بازنگری ابریشم یک برنامه تحقیقاتی بلندمدت است که توسط روانشاد «صادق ملک شهمیرزادی» با هدف ساماندهی و نوسازی تحقیقات آثار باستانی ابریشم پایه گذاری شده و فاز اول آن انجام شده است. اجرا شد. از سال 1393 تا 1394 زیر نظر وی فارغ التحصیل شد و مرحله دوم آن زیر نظر حسن فضلی نشلی در سال های 1386 و 1387 ادامه یافت.

وی افزود: مرحله سوم طرح بازنگری ابریشم از سال 1401 با نظارت بندی و جواد حسین زاده ساداتی آغاز شد و هم اکنون فاز سوم آن در حال اجراست. هدف از فاز سوم طرح بازنگری ابریشم که با همکاری موسسه ملی باستان شناسی کشور، موزه ملی ایران و گروه باستان شناسی دانشگاه کاشان در حال انجام است، پاسخگویی به سوالات باستان شناسی است. مسائل پژوهشی در منطقه مرکزی ایران از دوره نوسنگی تا آغاز دوران هخامنشی و پس از آن برای فراهم آوردن شرایط و امکانات برای نمایش آثار باستانی محوطه برای بازدیدکنندگان و گردشگران ایرانی و خارجی.

رئیس شورای آثار باستانی ابریشم تصریح کرد: در این فصل کارگاه های O.28 و P.28 برای تحقیق و کاوش انتخاب شدند و هدف آنها ادامه کار کاوشی است که در سال گذشته انجام شد و همچنین کسب جزئیات و جزئیات بیشتر. . دانش عمیق از آخرین لایه های وب سایت. اثر مهمی که تاکنون از این قسمت به دست آمده، یک کارگاه صنعتی به طول حدود 8 متر و عرض حدود 2 متر است که با توجه به نتایج موجود احتمالاً کارگاهی مرتبط با فعالیت های معدنی منطقه است. دوره ششم ابریشم (حدود 2800 تا 2600 سال پیش). این کارگاه شامل یک دیوار بلند در ضلع غربی و دو دیوار عرضی در سمت شمالی و جنوبی است که به نظر می رسد این کارگاه در ضلع شرقی فاقد دیوار بوده و سقف آن بر روی تیرهای چوبی تکیه داده شده است. در کف این کارگاه آثاری از یک گودال گرم کوچک (احتمالا محل کارخانه ذوب)، انبوهی از سنگ ها و بلوک های خاکستر وجود دارد که گواه استفاده از فضا است. از سوی دیگر، بخشی از یک لوله اگزوز نیز در لاشه های قسمت شرقی این فضا کشف شد که شواهد دیگری بر استفاده از فضا است.

این یک باستان شناس است یکی دیگر از یافته های مهم این فصل، کشف یک مجموعه سفالی از دوره سیلک 4 (5300 تا 4900 سال پیش) بود. دانست و گفت: این گروه که شامل یک ظرف سفالی، دو کاسه معروف به کاسه با لبه‌های منحنی، بخش‌هایی از جام سفالی حفاری شده و بخشی از کوزه است، در زیر سازه‌های دوره ابریشم ۶ قرار داشته است، بنابراین بافت و بستر این مجموعه خیلی واضح نیست و تشخیص برای فصل های آینده باقی خواهد ماند.

نوکنده بیان کرد: امیدواریم با ادامه کاوش در این فصل، اسناد و مدارک جدیدی از مراحل پایانی استقرار در سایت مهم سیلک کاشان به دست بیاید و پس از سال ها دلیل متروکه شدن سیلک در اواخر میانه شود. دوره روشن تر خواهد شد

تپه سیلک در بخش کاشان در استان اصفهان قرار دارد و در ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ به شماره ۳۸ در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است. این منطقه از دو تپه شمالی و جنوبی و چندین محوطه گورستان تشکیل شده است که آثاری از هزاره هفتم پیش از میلاد تا اوایل دوران هخامنشی به استثنای عصر مفرغ که در بسیاری از موزه‌های بزرگ به نمایش گذاشته شده است، در آنها کشف شده است.

اولین تحقیق و کاوش میدانی در تپه های سیلک باستانی در سال 1312 توسط “رومن گرشمان” فرانسوی انجام شد. به گفته باستان شناسان، محوطه باستانی سیلک با لایه های فرهنگی خود که قدمت آن به دوران پیش از تاریخ، آغاز دوران عیلام و عصر آهن برمی گردد، مانند میراثی ارزشمند و گنجینه ای از اطلاعات است که می تواند به باستان شناسان کمک کند تا به دنبال آن باشند. . تحولات جوامع بشری را دنبال کنید. با وجود کاوش های گسترده در قرن گذشته، اطلاعات محققان در مورد این دوره زمانی هنوز اندک و ناقص است. باستان شناسان همچنان در جستجوی شواهدی از وضعیت ابریشم در دوران پنجم و ششم (آخرین مراحل استقرار این تپه) و دلایل متروک شدن ابریشم هستند.