به گزارش سایت توژال، با شروع فصل نقل و انتقالات فوتبال، مشکل دلالان بیش از هر زمان دیگری در کانون توجه قرار گرفت تا جایی که کیومرث هاشمی وزیر ورزش و جوانان در جلسه ای اعلام کرد. با مدیران باشگاه، که فوتبال از انواع بحران رنج می برد، کارگزاران باید حل شوند.

فدراسیون فوتبال هفته گذشته نیز با اعلام قوانین دلالان برای کنترل فعالیت دلالان اقدام به قانونی کردن فعالیت های دست اندرکاران نقل و انتقالات بازیکن کرد گسترده تر شده است و فضایی برای وقوع سوء استفاده از آنها ایجاد می کند.

افزایش نجومی و بی رویه قراردادهای فوتبالیست ها یکی از بزرگترین آسیب های دلالان به فوتبال است. به طوری که یکی از مدیران باشگاه مدعی شد بازیکنی که قراردادش تا سال گذشته 2 میلیارد بود، در این فصل برای تمدید قرارداد به باشگاه پیام داد که با مبلغ کمتر از 20 میلیارد قراردادش را امضا نمی کند. . این بازیکن در سال 10 بار از باشگاهش درخواست می کند در حالی که بازیکنان معروفی که تا پارسال 30-20 میلیارد دریافت می کردند برای فصل جدید با پیشنهادهای 50 تا 60 میلیاردی و بیشتر روبرو هستند.

افزایش بی رویه قراردادها در شرایطی است که سقف بودجه باشگاه که از سوی فدراسیون فوتبال اعلام شده، نسبت به سال گذشته تنها 30 درصد افزایش یافته است. با این حال، تورم قراردادی از 500 درصد فراتر رفته است. چنین فضایی که دلالان به دلیل نفوذ در باشگاه ها در آن نقش آفرینی می کنند، باعث شده زنگ خطر در فوتبال ایران بیش از هر زمان دیگری به صدا درآید.

در این حوزه باید مبارزه با دلالی فوتبال به عنوان یکی از اولویت های فدراسیون فوتبال و البته نهادهای ذیربط شناسایی شود. البته در این میان نباید از نقش باشگاه ها غافل شد، به خصوص اگر مدیر باشگاه به میانجی چراغ سبز نشان ندهد که فضای فوتبال به چنین مسائلی آلوده نمی شود.

کار به جایی رسیده است که برخی از مربیان و مدیران نیز به دلالان آلوده شده اند و در این زمینه دست بر آتش دارند و از نقل و انتقالات سود زیادی می برند. این مشکل باعث شد تا سیستم کارگزاری بتواند شبکه ای در باشگاه ها ایجاد کند و هر ساله برای سود بیشتر در این بازار تلاش کند.

حالا شاید بهتر باشد قیمت‌های کاذب و نجومی که این هفته‌ها در مورد قرارداد بازیکنان می‌شنویم را تحلیل کنیم، به خصوص که هر چه تعداد صفرها در قرارداد بازیکنان بیشتر باشد، دلالان درصد بیشتری از قراردادها و در نتیجه هر تلاشی را به دست می‌آورند. . آنها از افزایش قراردادها ابایی ندارند.

فقدان قاعده مشخص و حداکثر برای افزایش سالانه قراردادها، عدم شفافیت و فقدان قوانین بازدارنده وضع شده، تلاش‌ها برای مبارزه با میانجیگری در فوتبال را کمتر موفق و بعضاً معکوس می‌کند.

برای کنترل دلالی در فوتبال باید قبل از هر حرکتی شفاف سازی و حسابرسی باشگاه ها در اولویت باشد. شکی نیست که پاسخگویی و حسابداری مدیران باشگاه ها و بررسی هزینه ها و درآمدها می تواند گام بزرگی در حذف واسطه ها از عرصه فوتبال باشد. قطعا در فضای شفاف که حساب و کتاب و حساب مالی مشخص است، قرارداد 20 میلیاردی با بازیکنی که سال گذشته 2 میلیارد درآمد داشته، جایز نیست.

در این راستا بدون شفافیت مالی و پاسخگویی مدیران، وضع قوانین مختلف نمی تواند منجر به کاهش نقش واسطه ها در فوتبال ایران شود و باید در گام اول به جای معرفی باشگاه ها، آنها را در اتاق شیشه ای قرار داد. . برای اینکه هزینه ها و درآمدهای ورودی و خروجی مشخص شود، باید قدرت کارگزاری تضعیف شود و از بودجه باشگاه ها که بیشتر آن از منابع عمومی کشور تامین می شود، پرهیز شود.