این ناشر و فعال فرهنگی در گفت و گو با مجله توژال از سابقه همکاری خود به عنوان رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان با سید عباس صالحی به عنوان معاون فرهنگی و سپس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت و گفت: رویکردی که در آن دنبال شد. آنچه آقای عباس صالحی نسبت به اتحادیه دارند با ابراز امیدواری از اینکه صالحی با اطمینان بالا به کار خود در وزارتخانه رای دهد، گفت: یکی از نکاتی که در سابقه همکاری با ایشان وجود داشت، همکاری نزدیک اتحادیه بود. مانند اتحادیه صنف و وزارت ارشاد به ویژه در خصوص مدیریت نمایشگاه بین المللی کتاب. این رابطه نمونه خوبی از همکاری دولت و اتحادیه بود. فاصله ای که سال ها پیش با برنامه ریزی او و تلاش اتحادیه به رهبری اتحادیه ایجاد شده بود، کم کم کم شد و به جایی رسید که منافع و همان منافع غالب شد. این رابطه دستاوردهای ارزشمندی داشت.

معلم حمایت، پیگیری و همکاری با تشکل های صنفی را از مهم ترین سیاست های وزارتخانه آقای عباس صالحی دانست و گفت: در دولت یازدهم و دوازدهم همکاری اتحادیه ها از جمله خانه سینما، تئاتر و… خانه، خانه موسیقی و اتحاد با وزارت بسیار برجسته بود. این همکاری به وضوح قابل مشاهده بود. در این مدت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همواره محل رایزنی و مذاکره با اتحادیه ها و انجمن های تخصصی بود که حاصل آن شناسایی مسائل و مشکلات صنفی، یافتن راه حل های مناسب و اجرای راهکارها عمدتاً توسط تشکل های صنفی بود. .

وی با بیان اینکه در سال های اخیر تعامل صنعت نشر با وزارتخانه کمتر شده است و آقای عباس صالحی در صورت رای گیری برای رفع این مشکل چه کاری می تواند انجام دهد، گفت: این چیزی است که ما از آنها می دانیم و در یازدهم این ماه شاهد آن بودیم. دولت دوازدهم تعامل شکل خواهد گرفت. سانوف به طور جدی و مداوم خواستار همکاری شد. البته این موضوع جنبه دیگری هم دارد; اتحادیه های صنفی نیز برای ایجاد و توسعه مبانی همکاری به منظور یافتن راه حل های مناسب برای مشکلات تلاش می کنند.

این ناشر درباره موضوع کاغذ که یکی از چالش هایی بود که آقای عباس صالحی در دوران فعالیت خود در وزارت ارشاد با آن مواجه بود و تخصیص کاغذ در دولت دوازدهم با مشکلاتی همراه بود، گفت: زمانی که این موضوع با مشکل مواجه شد تصمیم گرفت 4200 تومان بابت کاغذ داد و وزارت صنعت مسئول این موضوع بود و معدن و تجارت. یادم هست در آن زمان طبق آمار گمرک و بانک مرکزی حدود 300 هزار تن کاغذ وارد کشور شد. از 300 هزار تن، حدود 15 هزار تن برای نشر، کتاب و روزنامه نگاری اختصاص یافته است و مشخص نیست که 285 هزار تن دیگر چگونه مصرف شده است. در جلساتی که با نمایندگان نهادهای ذیربط انجام دادیم، اتحادیه به این موضوع اعتراض کرد و اعلام کرد که این اوراق به نام وزارت ارشاد است و برای شخص دیگری نیست.

وی ادامه داد: سیاستی که آقای الصالحی اتخاذ کرد این بود که میزان تقاضای کاغذ در حوزه فرهنگ و روزنامه نگاری تفکیک و زیر نظر و اختیار وزارت ارشاد قرار گیرد. این سیاست نیز از سوی اتحادیه پیشنهاد شد. در مورد یک دست، ممکن است انتقاد وجود داشته باشد; اما توزیع بر اساس دستورالعمل هایی بود که تدوین شده بود. باید در نظر داشت که پیش از این سهم مطبوعات و نشر بسیار ناچیز بود، سیاست‌های اتخاذ شده از ایجاد آلودگی‌های بازار جلوگیری می‌کرد و حتی تا مدتی پس از دولت دوازدهم، کاغذ همچنان در گردش بود. در هر صورت اشکالات و اشکالاتی وجود دارد، اما به نظر من عملکرد جمع آوری کاغذ موجه بود و اصرار وزارت آموزش و پرورش بر شفافیت و بارگذاری اطلاعات در سامانه دلیل این ادعاست.

سپس معلم گفت: به نظر من انتشار یک کار خلاقانه است. یکی از سیاست های غلطی که در این زمینه دنبال کردیم پمپاژ یارانه بود و با پمپاژ یارانه ها این خلاقیت را سلب کردیم. قبل از انقلاب تنها مداخله در حوزه نشر کتاب و روزنامه نگاری این بود که چه چیزی چاپ شود و چه چیزی چاپ نشود. حقیقت این است که مداخله در بخش نظارت و حسابرسی بوده و در اقتصاد نشر دولتی دخالتی نداشته است. حتی مجوز انتشار که از سوی دولت اعطا شده بود، امتیازی در این زمینه نبود. بنابراین افرادی مانند الحیدری، الجعفری، الرمضانی و ایلامی از سطح بسیار پایین شروع کردند و با توجه به مقتضیات بازار و فرهنگ جامعه، فعالیت های خود را به گونه ای اصلاح کردند که منجر به رونق و رشد صنعت نشر. قابل توجه بود. صدور بی رویه مجوزهای نشر و حمایت از ناشران از طریق تزریق یارانه منجر به از بین رفتن خلاقیت شده و در واقع به جای اعمال ایده های خلاقانه، ارتقای دانش و شناسایی نیازمندی های بازار، بسیاری از متقاضیان مجوز نشر برای استفاده از یارانه صف می کشند. و حضور نمایشگاه ها از جمله نمایشگاه های بین المللی استان را به محلی برای اجرای این جریان تبدیل می کند. فروش مستقیم کتاب توسط ناشران متکی به یارانه هایی که امکان رقابت را از کتابفروشان سلب می کند و سایر حلقه های زنجیره نشر جایی در آن ندارد.

این فعال فرهنگی، اصلاحیه یارانه انتشارات را یکی از سیاست های سودمند آقای عباس صالحی در دوران مسئولیت خود عنوان کرد و گفت: با اصلاحیه یارانه نشر، حجم زیادی از کارت های بانکی رایگان حذف شد. بودجه کارت های بانکی رایگان در آن زمان 7 میلیارد تومان بود و فقط حدود 800 میلیون تومان باقی مانده بود. کارت های بانکی مشترک با موسسات عمومی و دولتی بخش دیگری از این حمایت ها بود. در این بخش ارشاد مبلغ زیادی پرداخت می کرد و دستگاه ها سهم کمی می دادند و سهم دستگاه ها به گونه ای افزایش می یافت که دیگر برای دستگاه ها دادن و گرفتن جذابیت نداشت. این اقدام بسیار مفیدی بوده است و پول صرفه‌جویی شده از حمایت انتشارات به بخش‌های دیگر منتقل شده است. کتابفروشان به فروش مستقیم کتاب توسط ناشران در نمایشگاه کتاب اعتراض کردند و حمایت های ذخیره شده به سمت طرح فصلی فروش کتاب هدایت شد که تمامی بخش های نشر اعم از ناشران، کتابفروشان و مصرف کنندگان از آن بهره مند شدند. متأسفانه این طرح در دولت سیزدهم ادامه پیدا نکرد، در حالی که یکی از منصفانه ترین و عادلانه ترین طرح هایی بود که بخش های مختلف نشریه را در چرخه بازار نگه داشت و هر کدام منافع خاص خود را داشت.

المعلم تائید کرد: سیاست آقای عباس صالحی این بود که دولت در جایی که بخش خصوصی توان مقابله با آن را ندارد و اتفاقاً در بخش هایی که بخش خصوصی توانایی و اراده داشت، دخالت کند تا آقای صالحی وزارت را منصوب کند. مقاماتی که تمایلی به دخالت دادن بخش خصوصی در عدم اجرای آن نداشتند، آنها را تشویق به ترک کار برای بخش خصوصی، سازمان ها و مشاغل می کنند. در این مدت تفاوت هایی در نحوه همکاری و تعامل اتحادیه با وزارتخانه وجود خواهد داشت. اما او خوب می‌داند که سازمان‌ها و صنفی‌ها در حوزه‌های مختلف بازوان موفق و قابل اعتمادی هستند که می‌توانند در کنار وزارتخانه مشکلات را شناسایی و حل کنند.

وی در پایان برنامه انتخاب پایتخت کتاب و روستاها و اقوام دوستدار کتاب را یکی از مبارک ترین تصمیمات دوران آقای عباس صالحی عنوان کرد و گفت: برکت این طرح بود. به حدی که در دولت سیزدهم با وجود افول ادامه یافت.